ایریدولوژی یک روش تشخیصی درمانی جایگزین است. ایریدولوژیست ها زمینه ها و بیماری ها را بر اساس تشخیص می دهند جنس زنبق و سوسن تجزیه و تحلیل ، اشاره به تغییرات بافتی در چشم. این روش نه از نظر تجربی تأیید می شود و نه منتفی است.
ایریدولوژی چیست؟
ایریدولوژیست ها زمینه ها و بیماری ها را بر اساس an جنس زنبق و سوسن تجزیه و تحلیل ، اشاره به تغییرات بافتی چشم ها. چشم ها دریچه روح است. با توجه به این شعار ، دانشمندان شبه ایریدولوژی را ایجاد کرده اند. این روش همچنین به عنوان تشخیص چشم یا جنس زنبق و سوسن عیب یابی بنابراین بسیاری از بیماری ها باید به ویژه در عنبیه چشم خوانده شوند. بر این اساس ، ایریدولوژی فرض می کند که بیماری های سیستمیک با تجزیه و تحلیل ساختارهای بافتی چشم تشخیص داده می شوند. هر بافت به یک منطقه بدن خاص اختصاص داده شده است. این نوع تشخیص قبلاً توسط مصریان باستان استفاده می شد. انتشار یک کتاب به قرن پانزدهم برمی گردد و امروزه نیز اساس تشخیص عنبیه است. در قرن هفدهم ، ایریدولوژی نیز توسط فیلیپوس ماینس توصیف شد. در قرن نوزدهم ، پزشک ایگناز فون پچلی به آن مراجعه کرد تا روش کار در دوران مدرن را مطالعه کند. تاکنون تشخیص چشم به صورت تجربی قابل اثبات نبود. همچنین اتصال توجیه پذیر تئوری تشخیص عنبیه در تاریکی باقی مانده است. حتی کاربران ایریدولوژی این ابزار را تنها ابزار تشخیصی مناسب نمی دانند ، اما معمولاً روش کار را با سایر ابزارهای تشخیصی ترکیب می کنند. با این وجود ، کاربران آن تصور می کنند که این روش می تواند به ویژه زمینه های ژنتیکی اساسی و ضعف های از پیش تعیین شده موجود زنده را نشان دهد.
عملکرد ، اثر و اهداف
علاوه بر پزشکان جایگزین و طبیعت گردان ، به ویژه هومیوپات ها از ایریدولوژی استفاده می کنند. با کمک تجزیه و تحلیل عنبیه ، آنها علائم و دلایل مربوطه را جستجو می کنند. در آلمان ، امانوئل فلکه یکی از اولین تمرین کنندگان محسوب می شود. اصول استاندارد شده برای تشخیص عنبیه هنوز وجود ندارد. بنابراین ، این روش استاندارد طیف پزشکی جایگزین در نظر گرفته نمی شود. تشخیص زنبق روی فرایندهای پاتوفیزیولوژیک موجود زنده متمرکز است. این روش را از سایر روشها در پزشکی جایگزین و متداول متمایز می کند ، که معمولاً بر روی شرایط پاتولوژیک اندام متمرکز هستند. ایریدولوژی به نظریه کلاسیک قانون اساسی مربوط است زیرا در دوران باستان بسیار گسترده بود. بنابراین ، اساس روش آسیب شناسی هومورال است. فرض اساسی تغییر عنبیه در زمینه تأثیرات محیطی مادی ، التهابی و روانی است. یک تغییر به دلیل عوامل تأثیرگذار مانند غذا ، سبک زندگی و بیماریها یا روشهای درمانی نیز فرض می شود. این تغییر باید با ذخیره سازی یا فشرده سازی موضعی رنگدانه ها و الیاف رنگی مطابقت داشته باشد. یک متخصص تشخیص عنبیه ابتدا رنگ اساسی چشم را ارزیابی می کند. تفاوت در روشنایی بافت عنبیه ، تفاوت های ساختاری یا الگوهای مختلف الیاف منفرد نیز از نظر تشخیصی در ایریدولوژی ارزش دارد. علاوه بر شل شدن ، فشرده سازی ، کشش ، ضخامت و جهت بافت عنبیه ، به عنوان مثال رسوبات و پوشش های مختلف از هر نوع می توانند در تشخیص نقش داشته باشند. در مورد لکه های رنگدانه ای، نواحی رنگدانه ای ، تغییر در رنگ یا اسکلرا و تجدید ساختار خون عروق در داخل ملتحمه. علاوه بر مقدار عروق، پر کردن و شکنجه بودن آنها همچنین می تواند اطلاعاتی درباره برخی از فرآیندهای بدن در اختیار متخصص تشخیص عنبیه قرار دهد. علاوه بر توپوگرافی دایره ای ، از توپوگرافی بخشی نیز استفاده می شود. عبارات هر دو توپوگرافی برای تشخیص تشخیص ترکیب می شوند. برای تشخیص چشم نیاز به میکروسکوپ دو چشمی با بزرگنمایی ده تا 40 برابر است. در بسیاری از موارد ، دستگاه های تشخیصی دوربین دارند. متخصصین تشخیص عنبیه با استفاده از ذره بین اطلاعات اساسی را تعیین می کنند.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
هیچ خطری ، عارضه جانبی یا خطری در ارتباط با تشخیص عنبیه ندارد. با این حال ، اطمینان از اینکه بیمار فقط به روش تشخیصی اعتماد کند و بیشتر از این در فرآیند تشخیص بیماری مشارکت نکند ، برای بیمار کاملاً خطرناک است. در مواردی که طب متداول پیشرفتی نداشته باشد یا با وجود علائم بیماری هیچ فرآیند پاتولوژیکی را پیدا نکند ، چیزی در مورد تشخیص عنبیه وجود ندارد. در اصل حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد و بیمار از ایریدولوژی استفاده کند منافع شخصی ، به عنوان مثال برای تعیین استعدادها یا شرایط. اگرچه تاکنون هیچ واقعیت تجربی در مورد تشخیص عنبیه وجود ندارد ، اما به هیچ وجه ارتباط بین تغییرات عنبیه و فرایندهای آسیب شناختی بدن یا یک سبک زندگی ناسالم منتفی نیست. بنابراین ، ایریدولوژی تاکنون نه به عنوان یک روش تشخیصی مطمئن نه تأیید شده و نه رد شده است. با این حال ، کسانی که تصمیم به انجام چنین روش تشخیصی می گیرند ، باید مراقب چشم باشند و تشخیص چشم را به همان روش تشخیص واقعی یک پزشک معمولی درمان نکنند. انتخاب متخصص تشخیص نیز نقش تعیین کننده ای دارد. تقریباً در تمام روشهای درمانی جایگزین ، شارلاتانهای زیادی در زمینه تشخیص عنبیه وجود دارد که مبالغ هنگفتی را برای تشخیص از آنها می گیرند ، اگرچه آنها حتی در ایریدولوژی مهارت ندارند. به عنوان مثال اگر یک هومیوپات شناخته شده با مدرک تشخیص عنبیه را انجام دهد ، می توان فرض کرد که این یک روش نسبتاً حرفه ای است. در صورت لزوم ، تشخیص های زنبق می تواند توسط بیماران به عنوان پایه ای برای معاینات پزشکی ارتودوکس مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال ، استعداد ابتلا به بیماری خاصی که توسط ایریدولوژی تعیین می شود می تواند دلیلی برای بررسی این بیماری در معاینات پزشکی ارتودوکس باشد. بیماران با علائمی که نمی توانند بیشتر توسط طب معمول طبقه بندی شوند ، در صورت لزوم ، ارتباطات کشف شده در ایریدولوژی را به پزشکان متعارف خود گوشزد می کنند و بنابراین برای پزشکان معمولی ، نقطه شروع تشخیص های بعدی هستند. هنگامی که طب متداول با وجود علائم بیماری قادر به شناسایی بیماری نیست ، بیماران اغلب احساس ناتوانی و ناتوانی می کنند. در این زمینه ، مراجعه به متخصص تشخیص چشم می تواند وضعیت روانی بیمار را بهبود بخشد.
