مواد مخدر | هپاتیت C

مواد مخدر

اینترفرون آلفا یک ماده پیام رسان است که توسط بدن تولید می شود و سلولهای ایمنی دفاع ویروس (لنفوسیت ها) را فعال می کند. با این حال ، از آنجا که فعالیت لنفوسیت ها به طور معمول برای مهار کافی نیست هپاتیت C, اینترفرون آلفا از نظر درمانی برای افزایش فعالیت به سطح کافی اضافه می شود. با این حال ، از آن زمان اینترفرون آلفا از طریق کلیه خیلی سریع توسط بدن دفع می شود (نیمی از ماده ظرف 4 ساعت (نیمه عمر پلاسما 4 ساعت) ، ماده فعال به یک پلی اتیلن گلیکول (PEG) متصل می شود ، که دفع آن را با ضریب 10 کاهش می دهد .

بنابراین ، تجویز هفتگی (توسط سرنگ) اکنون امکان پذیر است. ریباویرین به اصطلاح آنالوگ نوکلئوزیدی است. این بدان معنی است که ساختار شیمیایی آن بسیار شبیه یک ماده سازنده مواد ژنتیکی (DNA و RNA) است - در این مورد گوانوزین - به طوری که سلول ها می خواهند آن را به جای ماده سازنده معمولی در یک رشته ارثی قرار دهند.

فواید درمانی با این واقعیت توضیح داده می شود که آنقدر با ماده اصلی سازنده خارجی است که ریباویرین ابزارهای ساخت ژنتیکی (پلی مرازها) را مسدود می کند و بنابراین از تکثیر مواد ژنتیکی ویروسی جلوگیری می کند. این اثر مهار ضرب را ویروس استاتیک می نامند. سیستم ایمنی بدن همچنین تا حدودی تحت تأثیر قرار می گیرد.

درمان ترکیبی با اینترفرون آلفا و ریباویرین پگیله امروزه استاندارد است. در بعضی موارد ، مهار کننده اصطلاحاً پروتئاز به عنوان a تجویز می شود مکمل، که برای جلوگیری از تجزیه پروتئین در نظر گرفته شده است آنزیم ها از ویروس. به عنوان مثال سایر داروهای ضد ویروسی که برای پاک کردن ویروس از ژنوم انسان یا ناخوانا ساختن آن در نظر گرفته شده اند ، هم اکنون در حال تولید هستند و با افزایش احتمال بهبود ، عوارض جانبی کمتری را نوید می دهند.

تا چند سال پیش ، درمان استاندارد برای هپاتیت C تجویز آلفا-اینترفرون پگیله با ریباویرین بود. این ترکیب مجبور بود طی ماه های زیادی تجویز شود و بسته به ژنوتیپ به میزان 70-80٪ بهبودی دست یابد. در این میان داروهای جدیدی وجود دارد که می توانند به طور م stopثر از تکثیر ویروس جلوگیری کنند کبد سلول.

از جمله داروهای جدید: مهارکننده های پروتئاز: تجزیه را متوقف می کنند هپاتیت ویروس C پروتئین ها به پروتئین های ویروسی موثر تبدیل می شوند. اینها شامل Simeprevir ، Paritaprevir ، Grazoprevir ، Glecaprevir و Voxilaprevir هستند. مهارکننده های پلی مراز ، NS5A و سیکلوفیلین: آنها کپی برداری و مونتاژ ژنوم ویروسی را متوقف می کنند.

اینها شامل sofosbuvir ، dasabuvir ، daclatasvir ، ledipasvir ، ombitasvir ، velpatasvir ، elbasvir و pibrentasvir هستند. این داروها اغلب به صورت ترکیبی برای مقابله با این داروها تجویز می شوند هپاتیت C ویروس تا حد ممکن موثر است.

• مهار کننده های پروتئاز: آنها تجزیه را متوقف می کنند هپاتیت C ویروس پروتئین ها به پروتئین های ویروسی موثر تبدیل می شوند.

  اینها شامل Simeprevir ، Paritaprevir ، Grazoprevir ، Glecaprevir و Voxilaprevir هستند.

• مهارکننده های پلی مراز ، NS5A و سیکلوفیلین: آنها کپی برداری و مونتاژ ژنوم ویروس را متوقف می کنند. اینها شامل sofosbuvir ، dasabuvir ، daclatasvir ، ledipasvir ، ombitasvir ، velpatasvir ، elbasvir و pibrentasvir هستند.

در گذشته ، نرخ درمان فقط 70-80٪ حتی با مدت زمان طولانی درمانی نیز قابل دستیابی بود ، اما داروهای جدید در برابر هپاتیت C زیرا بیش از 90٪ بیماران آلوده قابل درمان هستند و هیچگونه درمانی ندارند ویروس هپاتیت C در آنها خون حتی شش ماه پس از اتمام درمان. داروهای جدید هپاتیت C همچنین می توانند برای مدت زمان کمتری نسبت به داروهای قدیمی (معمولاً حدود سه ماه) تجویز شوند و عوارض جانبی کمتری دارند.

از سال 2016 ، همه ژنوتیپ ها با داروهای جدید قابل درمان هستند. یافتن جزئیات دقیق هزینه دشوار است. آنچه مسلم است این است که داروهای جدید بسیار گران هستند و یک دوره درمانی سه ماهه به راحتی می تواند مبالغی پنج رقمی ، شش ماهه درمانی شش رقمی را هزینه کند.