علل | هپاتیت C

علل

دلایل هپاتیت عفونت C در بیشتر موارد انتقال ویروس از طریق است خون مخاطب. این می تواند به دلیل عدم رعایت استانداردهای بهداشتی برای خال کوبی ، پیرسینگ یا استفاده از سرنگ و سوزن (به ویژه در صحنه دارو) باشد ، خون محصولات (انتقال خون) ، پیوند اعضا یا دیالیز. تزریق از طریق آسیب های سوزنی یا سایر موارد خون تماس بین هپاتیت افراد آلوده به C و پرسنل پزشکی نیز ممکن است.

بعلاوه ، خطر باقی مانده انتقال ویروس از طریق مایع منی یا شیر مادر از یک فرد آلوده به هپاتیت ج - انتقال ویروس از یک زن باردار آلوده به کودک متولد نشده در یک زایمان طبیعی و بدون عارضه حدود 5٪ است. بعد از عفونت ، ویروس در داخل تکثیر می شود کبد سلول ها و متعاقباً در خون آزاد می شود. در نتیجه ، ویروس می تواند گسترش یابد و بدون کنترل در بدن بدن نوزاد تکثیر شود.

پاتوژن و انتقال

La هپاتیت C پاتوژن از خانواده Flaviviridae است و یک ویروس RNA است. 6 زیر گروه مختلف وجود دارد هپاتیت C ویروس (HCV). در آلمان ، انواع 1,2,3،XNUMX،XNUMX اغلب رخ می دهد.

از طرف دیگر ، در آفریقا نوع 4 بیشتر دیده می شود. مهمترین تفاوت بین این زیرگروه ها پاسخ آنها به است اینترفرون درمان. انواع 2 و 3 بهتر از بقیه به این روش درمانی پاسخ می دهند.

انسان تنها میزبان احتمالی HCV است ، یعنی فقط انسان به ویروس مبتلا می شود. مسیرهای انتقال همیشه قابل ردیابی نیستند. با این حال ، افرادی که تماس زیادی با خون و فرآورده های خونی دارند ، در بزرگترین گروه خطر قرار دارند.

این افراد شامل افرادی که نیاز به انتقال خون دارند ، در حال انجام است دیالیز، چهار معتاد به مواد مخدر ، افراد پس از آسیب دیدگی سوزن مانند خال کوبی و سوراخ کردن روی وسایل آلوده یا پرسنل پزشکی که خون افراد آلوده را با بی دقتی اداره می کنند. در موارد بسیار نادر ، انتقال جنسی توصیف شده است.

انتقال ویروس از مادر به کودک در هنگام زایمان طبیعی حدود 5٪ تخمین زده می شود. هپاتیت C virus یک ویروس RNA است که تاکنون 6 ژنوتیپ از آن شناسایی شده است. علاوه بر این ویروس هپاتیت C بیشتر می تواند به حدود 100 زیرگروه تقسیم شود.

ژنوتیپ های مربوطه تفاوت در ماده ژنتیکی را نشان می دهند. ژنوتیپ های شناخته شده 1a ، 1b ، 2a ، 2b ، 3a ، 3b ، 4 ، 5 و 6 شناخته شده اند. در اروپا و آمریکای شمالی به طور عمده ژنوتیپ های 1-3 رخ می دهد ، ژنوتیپ 1 تقریباً 80٪ در آلمان سهم دارد.

در آفریقا ، ژنوتیپ 4 رایج ترین است و ژنوتیپ های مختلف بر اساس تفاوت در ترکیب ژنتیکی است. بنابراین ژنوتیپ های مختلف در پاسخ به داروهای مختلف ویژگی های مختلفی را نشان می دهند. به عنوان مثال ژنوتیپ 1b در برابر آن مقاومت بیشتری دارد اینترفرون درمان نسبت به انواع دیگر

ژنوتیپ ویروس هپاتیت C نوع و مدت زمان درمان را تعیین می کند. بعلاوه ، برخی از ژنوتیپها نسبت به بقیه پرخاشگرتر هستند. به عنوان مثال ، انواع 1 و 3 با آسیب شدیدتر و افزایش خطر ابتلا همراه هستند کبد سیروز و کبد سرطان. پس از آلوده شدن به ژنوتیپ خاص هپاتیت C ، آلودگی به ژنوتیپ دیگر هنوز امکان پذیر است.