خواص عضله قلب
با انسانها a قلب سلول عضلانی به طور متوسط حدود 50 تا 100 میکرومتر طول و 10 تا 25 میکرومتر عرض دارد. بطن چپ محفظه ای است که از آن تشکیل شده است خون به گردش خون بدن خارج می شود. بنابراین باید ظرفیت پمپاژ بسیار بالاتری نسبت به بطن راست، که تأمین می کند خون منحصراً به ریه ها. به همین دلیل ، قلب عضله بطن چپ به طور معمول حدود دو برابر ضخامت (1 سانتی متر) نسبت به ضخامت آن است بطن راست، که معمولا فقط حدود 0.5 سانتی متر ضخامت دارد. فرض بر این است که در ابتدای زندگی ما حداکثر 6 میلیارد سلول در ماهیچه های سلول وجود دارد بطن چپ. با این حال ، این تعداد در طول زندگی ما به طور مداوم کاهش می یابد ، به طوری که در افراد مسن احتمالاً فقط می توان تعداد دو تا سه میلیارد سلول را تشخیص داد.
لایه های دیواری قلب
La قلب عضله وسط سه لایه است که در واقع قلب را تشکیل می دهد. در قسمت داخلی به اصطلاح وجود دارد غدد درون ریز، از آن ، به عنوان مثال ، دریچه های قلب نیز بیرون زده است. به دنبال این میوکارد، یعنی لایه عضلانی ، و در قسمت بیرونی آن وجود دارد اپی کاردیوم. این در واقع شده است پیراشامه، پریکاردیوم که کل قلب را احاطه کرده و با کمک مقدار کمی مایعات موجود ، به عنوان نوعی "شوک جاذب ”و می تواند تا حدی از قلب در برابر ضربه و اصطکاک خارجی محافظت کند.
بیماری های عضله قلب
بیماری های عضله قلب (کاردیومیوپاتی) می تواند مکانیکی ، الکتریکی یا مخلوط باشد. اصطلاح بیماری های مکانیکی عضله قلب به معنای تغییر در اندازه قلب ، ضخامت دیواره ها و یا تغییر حفره ها (دهلیزها و بطن ها) است که منجر به اختلالات پمپاژ می شود. در صورت اختلال عملکرد الکتریکی ، انتقال پتانسیل های الکتریکی مختل می شود تا قلب از نظر فیزیولوژیکی کار نکند.
به عنوان یک قاعده ، بیماری های عضله قلب اغلب با بزرگ شدن عضله همراه هستند. انواع مختلفی از بیماری های قلبی تقسیم می شوند. علت این امر معمولاً است فشار خون بالا در گردش بدن.
در پاسخ به این ، بطن چپ باید بیشتر کار کند تا فشاری را ایجاد کند که بتواند آنقدر بالا برود تا بتواند از آن خارج شود. خون. در نتیجه ، سلولهای بیشتری تشکیل می شوند و عضله قلب ضخیم می شود تا قویتر شود. با این حال ، این فقط تا یک نقطه خاص کار می کند ، در آن زمان عضله بسیار ضخیم است و نمی تواند خون کافی را تأمین کند.
سپس عضله دیگر نمی تواند به اندازه کافی کار کند و نارسایی قلبی (نارسایی قلبی) رخ می دهد. علاوه بر این ، کاهش اکسیژن رسانی به برخی مناطق عضلانی خطر ابتلا به a را افزایش می دهد سکته. در این شکل از بیماری عضلات قلب ، اتاق های قلب بدون افزایش اندازه عضلات ، با ظرفیت محدود بیرون زدگی بزرگ می شوند.
اندازه عضلات قلب معمولاً در سمت چپ (بعضی اوقات در سمت راست) نیز افزایش می یابد ، به این معنی که قلب دیگر قادر نیست خون کافی را از اتاقک ها به داخل جریان خون پمپ کند. محفظه ها فرسوده شده اند و قدرت کافی برای دفع خون ندارند. علاوه بر این ، قلب ممکن است محدودیت را تجربه کند تمدد اعصاب مرحله ، در نتیجه این مرحله به تأخیر می افتد ، در نتیجه قلب سفت و سخت می شود ، یعنی انعطاف پذیری خود را از دست می دهد.
این به نفع سپرده های کلسیم در عروق، که به نوبه خود می تواند منجر به بیماری های ثانویه شدید شود. در ابتدای این بیماری ، تنفس مشکلات ممکن است در حین انجام تمرین ، بعداً حتی بدون اعمال فشار ، ایجاد شود. اختلالات ریتم نیز احتمالاً در سیر بعدی بیماری رخ می دهد.
- ضخیم شدن عضله قلب
- فرسایش عضلات قلب (کاردیومیوپاتی متسع)
این منجر به افزایش عضلات قلب به صورت موضعی در ناحیه سپتوم بطنی در محفظه چپ می شود. بین دو شکل بیماری تمایز قائل می شود که در آن مسیر خروج از آن وجود دارد آئورت، یعنی به بزرگی گردش بدن، می تواند محدود شود (دوره شدید) یا آزاد (البته خفیف تر). فرض بر این است که این نوع بیماری عضله قلب مادرزادی است.
احتمال خطر بالایی وجود دارد ، به ویژه برای بیماران جوان مرد با سابقه خانوادگی مرگ ناگهانی قلب ، از آنجا که این بیماری عضلات قلب ارثی است. این شکل از بیماری عضلات قلب نسبتاً نادر است و می تواند در طول زندگی به صورت اکتسابی و یا مادرزادی باشد. نحوه کسب این فرم هنوز روشن نشده است.
در این بیماری ، بطن چپ معمولاً تحت تأثیر کشش بسیار زیاد قرار می گیرد ، اما گاهی اوقات بطن راست همچنین می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. در ابتدای بیماری ، دهلیزها بزرگ می شوند و علائم آن افزایش می یابد نارسایی قلبی مانند تنگی نفس رخ می دهد. در طی بیماری لایه داخلی عضله قلب ضخیم می شود و اختلال فزاینده ای در وجود دارد تمدد اعصاب فاز قلب به دلیل قابلیت کاهش عضلات قلب. علت این بیماری عضله قلب هنوز مشخص نیست.
بافت چربی و بافت همبند در بافت عضلانی عضلات قلب رسوب می کنند. بطن راست قلب تحت تأثیر قرار می گیرد. از آنجا که این فرم معمولاً با عملکرد پمپاژ دست نخورده همراه است ، بیماری می تواند بدون پیشرفت پیشرفت کند و دیس ریتمی شدید قلبی در طول بیماری ایجاد شود.
پتانسیل های الکتریکی به اندازه کافی یا نامنظم منتقل نمی شوند. قلب نامنظم می زند. به ویژه مردان جوان ، به ویژه ورزشکاران ، در معرض خطر مرگ ناگهانی قلب ناشی از این بیماری قرار دارند.
گمان می رود که علت آن جهش های ژنی در ساختارهای مختلف باشد که به ارتباط بین سلول های عضله قلب و همچنین نقص در یک گیرنده در محل خدمت می کنند. کلسیم ذخیره سازی قلب. در این شکل از بیماری التهاب عضلات قلب وجود دارد. این التهاب می تواند سلول های عضله قلب ، بافت بین لایه های عضله قلب و همچنین قلب را تحت تأثیر قرار دهد عروق.
بسته به روند آن ، بین التهاب مزمن و حاد تمایز قائل می شود. التهاب می تواند در اثر عفونت های ساده مانند آنفولانزا ویروس یا باکتری، مواد سمی مانند الکل (بسیار رایج) یا فلزات سنگین ، قارچ و انگلی ، داروها یا واکنش های خود ایمنی. اغلب علت نامشخصی وجود دارد.
وسعت a التهاب عضله قلب بستگی به روند بیماری دارد. این می تواند بدون علائم باشد ، اما همچنین می تواند با حاد همراه باشد نارسایی قلبی. آریتمی قلبی, درد قفسه سینه، تنگی نفس ، و همچنین خستگی ، بی حالی عمومی و تب می تواند نشانه هایی از بیماری عضلات قلب ، به ویژه التهاب باشد.
برخلاف فرم حاد ، غالباً فرم مزمن بدون علائم بروز می کند. اما حتی به شکل حاد ، روند بیماری به شدت التهاب بستگی دارد. این یک بیماری نادر در عضلات قلب است که اغلب زنان در آن مبتلا می شوند یائسگی.
این عارضه معمولاً در اثر حوادث عاطفی شدید ایجاد می شود و علائم سکته قلبی حاد رخ می دهد. درد قفسه سینه، اضطراب ، تعریق و رنگ پریدگی شدید علائم احتمالی هستند. به دلیل سطح بالای استرس ، میزان ترشح آدرنالین افزایش می یابد که عملکرد سلولهای عضلانی قلب را مختل می کند.
این شکل از بیماری گشاد است کاردیومیوپاتی ناشی از استرس زیاد بارداری (به بالا نگاه کن). می تواند بین سه ماهه آخر بارداری و پنج ماه پس از تولد رخ دهد. علل این بیماری هنوز مشخص نیست.
- بیماری عضله قلب به دلیل افزایش توده عضلانی (کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک)
- کاهش کشش اتاق (کاردیومیوپاتی محدود کننده)
- آریتمی بطن راست (کاردیومیوپاتی بطن راست آریتموژنیک)
- التهاب عضله قلب (میوکاردیت)
- کاردیومیوپاتی استرس (کاردیومیوپاتی تاکو تسوبو)
- کاردیومیوپاتی قبل یا بعد از بارداری (کاردیومیوپاتی محیطی)
به منظور تقویت عضله قلب ، مهم است که باعث اضافه بار نشوید. در صورت بیماری های شناخته شده قلب و عروق توصیه می شود واحدهای آموزشی را با یک متخصص قلب و عروق در میان بگذارید یا در صورت لزوم آنها را تحت نظارت بیمار انجام دهید. عضلات قلب را می توان با نور تقویت کرد تحمل ورزش و آموزش بیشتر می تواند با افزایش شدت مانند پیاده روی ، اسکیت روی خط ، شنا، دوچرخه سواری یا دوچرخه سواری دراز کشیده.
از نظر زمانی ، یک جلسه آموزشی باید حداقل 20 دقیقه طول بکشد (15-17 دقیقه برای مبتدیان و تازه کارها). اگر سطح تمرینی متوسط تا خوبی داشته باشید ، می توانید این فاصله را به 45 دقیقه افزایش دهید. مهم است که هنگام ورزش نبض خود را بررسی کنید ، به عنوان مثال با یک ساعت نبض یا با تپش نبض خود بر روی مچ دست با دو انگشت
نبض استراحت یک فرد سالم (حالت آموزش ندیده) حدود 60-70 ضربان قلب در دقیقه (60-70 در دقیقه) است. در حین تحمل آموزش ، سرعت نبض نباید بیش از 135 در دقیقه باشد. توصیه می شود حداکثر خود را داشته باشید تعداد ضربان قلب تحت نظارت پزشکی تعیین می شود.
برای تقویت قلب خود ، باید در محدوده مطلوب تمرین کنید. این حدود 60٪ -75٪ حداکثر است تعداد ضربان قلب. به همین ترتیب ، تحت فشار شدید تنفس مانند در حین آموزش وزن هنگام دوچرخه سواری (فقط در سربالایی) باید از داشتن وزنه یا مقاومت شدید خودداری کرد. شما باید 3-5 بار در هفته تمرین کنید ، در آغاز 15-20 دقیقه با حدود 60 درصد حداکثر تعداد ضربان قلب. به منظور تقویت عضله قلب ، تمرینات طی جلسات تمرینی طولانی تر به آرامی تا 75٪ افزایش می یابد.
