La قلب از لایه های مختلف تشکیل شده است. داخلی ترین لایه آندوکارد است. به عنوان درونی ترین لایه، در تماس مستقیم با لایه است خون که از طریق عبور می کند قلب. اندوکارد (از داخل به خارج) شامل میوکارد (لایه از قلب عضله) و اپی کاردیوم (پوست بیرونی قلب). در پیراشامهپریکارد نامیده می شود که در خارج قرار دارد و تمام قلب را در بر می گیرد.
ساختار / بافت شناسی
اندوکارد نیز به لایه های مختلفی تقسیم می شود. ضخامت آن حدود 0.5 تا 1.0 میلی متر است. از داخل به بیرون، لایه ها از درونی ترین لایه تشکیل شده است اندوتلیوم.
La اندوتلیوم سنگفرشی پیوسته و تک لایه است اپیتلیوم که سطح صاف پوست داخلی قلب را تشکیل می دهد. توسط لایه ساب اندوتلیال که از شل تشکیل شده است پوشیده شده است بافت همبند که در آن الیاف کشسان تعبیه شده است. به دنبال آن لایه میوالاستیکوم که از ماهیچه های صاف و کلاژن الیاف
در اینجا نیز برخی از آنها وجود دارد خون عروق و رشته های عصبی خارجی ترین لایه اندوکارد Tela subendocardiale است که ارتباط را با آن حفظ می کند. میوکارد (بافت ماهیچه قلب). همچنین از شل تشکیل شده است بافت همبند.
عملکرد
اندوکارد تمام قلب، یعنی بطن ها و همچنین عضلات پاپیلاری و رشته های تاندون را از داخل می پوشاند. چهار را نیز تشکیل می دهد دریچه های قلب (دریچه آئورت, دریچه ریوی, دریچه میترال, دریچه سه تایی) که به نوعی تکراری از اندوکارد هستند. در دریچه های قلب به نوبه خود از اسکلت قلب آویزان می شوند.
از آنجایی که اندوکارد دارای سطح بسیار صافی است، جریان منظم و کارآمد آن را افزایش می دهد خون از طریق قلب تشکیل ترومبوس (=غلظت خون پلاکت) بنابراین جلوگیری می شود. به محض اینکه سطح اندوکارد ناهنجاری های کوچکی را نشان می دهد که می تواند ناشی از آن باشد اندوکاردیتبه عنوان مثال، خطر ترومبوز افزایش می یابد، که می تواند باعث ایجاد یک سکته.
تأمین خون
اندوکارد خود تقریباً خون ندارد عروق به خودی خود، زیرا از خونی که در قلب جریان دارد تامین می شود. با این حال، هنوز ساب اندوکاردیال وجود دارد مویرگی شبکه ای که کمک می کند
