خطرات بازسازی استخوان فک
در بیشتر موارد الف شکمبه افزایش بدون مشکل توسط بیماران تحمل می شود. خطرات در این نوع جراحی نادر است و معمولاً در صورت بروز بدون عارضه قابل درمان است. با این حال ، مانند هر روش جراحی ، دندانپزشک نمی تواند تضمین کند که شکمبه افزایش کاملا بدون خطر است.
خطرات از نظر پزشکی به دو گروه تقسیم می شوند. به آنها خطرات عمومی (خطرات موجود در هر عمل به طور مساوی) و خطرات ویژه (خطرات مربوط به نوع مداخله جراحی) گفته می شود. خطرات کلی نیز شامل عفونت ، خونریزی و التیام زخم اختلالات در حین شکمبه بازسازی
به طور کلی ، این مشکلات به طور نسبی به ندرت اتفاق می افتد و در صورت بروز ، با استفاده از آنتی بیوتیک یا استفاده از مواد منعقد کننده محلی با موفقیت درمان می شوند. خطر ویژه ای برای تشکیل استخوان در فک بالا می تواند یک دهانه از سینوس فک بالا. این مسئله همچنین می تواند با آنتی بیوتیک درمانی بدون کاهش احتمال بهبودی یا کاهش پذیرش مواد استخوانی توسط ارگانیسم درمان شود.
افزایش استخوان فک در فک پایین خطرات مختلفی از جمله آسیب به عصب بزرگ فک پایین (nervus mandibularis) را شامل می شود. عصب زبانی (nervus lingualis) نیز به طور بالقوه در هنگام بزرگ شدن استخوان فک در معرض خطر است. از دست دادن موقتی حساسیت در منطقه تأمین شده توسط اینها اعصاب اغلب نتیجه است.
بی حسی دائمی یا از دست دادن دائمی زبان تحرک نادر است. بسته به ماده انتخاب شده (به خصوص اگر از مواد خارجی استفاده شود) ، واکنش های آلرژیک یا واکنش های رد ممکن است در طول دوره رخ دهد بازسازی استخوان فک. در موارد بسیار نادر ، کیست در ناحیه استخوان وارد شده ایجاد می شود. همچنین لازم به ذکر است که این عمل معمولاً در زیر انجام می شود بیهوشی موضعی، و به همین دلیل واکنش های آلرژیک به این بی حسی موضعی ممکن است
مدت زمان بازسازی فک مدت زمان بهبودی
روش های جراحی برای بازسازی سطح فک می تواند یک روند درمانی طولانی باشد. هدف از این روش ایجاد استخوان کافی برای کاشت بعدی یا به عنوان مثال پروتز تحمل کننده پروتز کامل است. مدت زمان بازسازی فک به پیچیدگی مداخله بستگی دارد.
افزایش استخوان با استفاده از تراشه های استخوان ، که باید یک تقویت استخوان 2 - 3 میلی متر ایجاد کند ، زمان بسیار کمتری نسبت به بازسازی با تاج ایلیاک پیوند ، که یک روش عمده جراحی است. پیچیدگی همچنین برای زمان بهبود تعیین کننده است. زمان بهبودی برای روش های جزیی حدود 6 ماه است ، اما برای پیوندهای اساسی ممکن است 12 ماه باشد.
ژنرال بیمار تاریخچه پزشکی نقش عمده ای در این امر دارد. اگر بهبود خوب است و سیستم ایمنی بدن دست نخورده است ، خطر عفونت یا رد ایمپلنت کم است. اگر پیوند توسط باکتری or ویروس ها، زمان بهبودی می تواند بسیار طولانی شود یا ممکن است یک عمل جراحی جدید لازم باشد زیرا پیوند توسط بدن پذیرفته نمی شود یا مستقیماً دوباره آتروفی می کند. آتروفی ، تجزیه استخوان جدید ، همیشه عارضه ای است که به طور کلی کمتر اتفاق می افتد سلامت.
