مداخله استئوپاتی | استئوپاتی برای سندرم Piriformis

مداخله استئوپاتیک

مهمترین چیز در الف سندرم پریویریس پایین آوردن لحن است عضله پیشانی. باید علت دقیق کوتاهی را کشف کرد. استئوپات به موقعیت لگن نسبت به لگن نگاه می کند سقراط.

اگر پره لگن در مقایسه با پره رو به جلو قرار گرفته باشد سقراطاز عضله پیشانی بیش از حد کشیده می شود و استئوپات با تحرک یا دستکاری، پره لگن را به سمت عقب حرکت می دهد تا عضله پیریفورمیس دیگر در وضعیت کشیده قرار نگیرد. در اصل، استئوپات هیچ کاری نمی تواند در برابر عضله ای که بیش از حد طولانی است انجام دهد، به جز اصلاح وضعیت نامناسب، که به طور خودکار دوباره عضله را کوتاه می کند. کوتاه شدن M. Piriformis می تواند ناشی از یک مشکل جهانی باشد یا در اثر یک بیل لگنی که به سمت عقب قرار گرفته است.

اول، استئوپات تکنیک های مستقیم، یعنی تحریک یا ماساژ در عضله Piriformis. او همچنین به بیمار یک فرد مستقل نشان می دهد کشش ورزش: نشستن در یک وضعیت بلند، در جای خود قرار دهید پا از طرف دیگر و با بازوی مخالف فشار اضافی وارد کنید تا افزایش یابد کشش. برای شل کردن چسبندگی، استئوپات همچنین می تواند از "لیست سیاه" کمک.

برخی از تمرینات را می توان در مقاله یافت آموزش جذاب. اگر شکایات پس از تمرین کاهش یابد، تنها علامت هیپرتونوس عضله پیریفورمیس است که ناشی از فشار بیش از حد در حین تمرین یا "بستن" موقت عضله در هنگام استرس حاد است. اگر شکایات فروکش نکرد، بیل لگنی را می توان با حرکت یا دستکاری خاص در موقعیت صحیح قرار داد.

بعد از هر حرکت باید وضعیت لگن بررسی شود و در صورت عدم موفقیت می توان دستکاری را انجام داد. همچنین پس از دستکاری می توان یک درمان مستقیم برای بهبود گردش خون در عضله انجام داد. اگر علائم همچنان بهبود نیافتند، ممکن است انسداد در ناحیه ستون فقرات کمری، به خصوص در ناحیه L5-S2 وجود داشته باشد، زیرا عصب دهی عضله پیریفورمیس از آنجا شروع می شود.

لطفاً به مقالات مربوط به تمرینات فیزیوتراپی موبیلیزاسیون ستون فقرات کمری و فیزیوتراپی موبیلیزاسیون لگن مراجعه کنید. ممکن است چسبندگی در ناحیه روده ایجاد شود که می تواند لگن را بکشد و در نتیجه منجر به پوزیشن نادرست شود. به دلیل افزایش تون در ناحیه روده، لگن نسبتاً به جلو کشیده می شود، به طوری که کشش در عضله پیریفورمیس رخ می دهد. اگر چسبندگی در ناحیه روده شل شود، لگن همچنان به حرکت در موقعیت صحیح خود ادامه می دهد. این معمولاً از طریق یک دستگاه انجام می شود. بافت همبند ماساژ.

در غیر این صورت، می توان از تکنیک های ذکر شده در بالا استفاده کرد. سپس عضله دوباره کوتاه می شود و عملکرد فیزیولوژیکی بازیابی می شود. در مقابل، لحن بیش از حد از کف لگن می تواند لگن را نسبتاً به عقب بکشد که می تواند منجر به هیپرتونوس M. Piriformis شود.

La کف لگن را می توان با تکنیک های مستقیم یا با حرکت دادن مفصل ران درمان کرد. علاوه بر این، به بیمار دستور داده می شود که تونوس را خودش تنظیم کند تنفس و حرکت لگنی به طور کلی، افزایش تن در کف لگن خوب نیست، زیرا می تواند منجر به تشدید بارداری، ادرار باقیمانده، مشکلات هنگام رفتن به توالت و موارد دیگر شود.

اگر تونوس کف لگن کاهش یابد، لگن دوباره صاف می شود یا با حرکت فوق الذکر می توان از آن حمایت کرد. تکنیک های مستقیم روی M. Piriformis می تواند تونوس را بیشتر کاهش دهد. به دلیل عصب دهی مشابه روده و کف لگن و ماهیچه، در صورت مشکوک شدن به اختلال در این نواحی، ستون فقرات کمری نیز باید از نظر انسداد بررسی شود.

به دلیل انسداد، ممکن است عرضه این نواحی محدود باشد، به طوری که ممکن است چسبندگی یا هیپرتونوس ایجاد شود. منبع تغذیه را می توان با حرکت دادن یا دستکاری ستون فقرات کمری تحتانی بازیابی کرد. این دیدگاه کل نگر از استئوپاتی به درک بهتر فرآیندهای بدن کمک می کند. در طول یک جلسه، اندام تحتانی را می توان از نظر محدودیت ها و انسدادهای حرکتی احتمالی نیز بررسی کرد، زیرا ممکن است عدم تعادل عضلانی رخ داده باشد و با اصلاح ساختارهای آسیب دیده می توان آن را متوقف کرد.