تریستاتیک

تیروستاتیک چیست؟

تیروستاتیک داروهایی هستند که قرار است میزان تیروئید را کاهش دهند هورمون موجود در بدن. به روش های مختلف می توان به این مهم دست یافت. برخی از ترایستاتیک ها مانع از جذب می شوند ید، دیگران مستقیماً از تولید آن جلوگیری می کنند هورمون.

این داروها بیشتر در معالجه استفاده می شود پرکاری تیروئید. یکی دیگر از زمینه های کاربرد بی حرکتی غده تیروئید قبل از عمل تشخیص منجر به چنین مصرفی معمولاً با انجام می شود مقادیر آزمایشگاهی و سونوگرافی معاینه.

زمینه های برنامه

شایعترین دلیل مصرف داروهای تیروستاتیک این است پرکاری تیروئید. این یک گزینه درمانی مناسب به خصوص برای بیماران جوانتر است که فاقد آن هستند یا فقط یک مورد کوچک دارند گواتر. هدف در اینجا کاهش میزان هورمون به سطح نرمال

در بعضی از بیماران ، این حتی می تواند به معنای سرکوب دائمی بیماری باشد. در مورد یک عملیات برنامه ریزی شده در غده تیروئید در شرایطی که پرکاری تیروئید، داروهای تیروستاتیک را می توان چند هفته قبل مصرف کرد تا خطر عمل کاهش یابد. درمان معمولاً چهار هفته قبل از عمل برنامه ریزی شده آغاز می شود.

قبل از رادیو ید درمانی برای انواع شدید پرکاری تیروئید ، تیروستاتیک نیز به عنوان یک آماده سازی مصرف می شود ، زیرا بحران های شدید در طول درمان کمتر است. در برخی از بیماران ، که سایر روشهای درمانی برای آنها ناخواسته است و یا عملی نیست ، همچنین می توان برای درمان پرکاری تیروئید داروهای تیروستاتیک به طور دائم مصرف کرد. با این حال ، این فقط باید استثنا باشد و دوزها باید تا حد ممکن پایین نگه داشته شوند. در صورت پرکاری تیروئید شناخته شده ، اگر فرد مبتلا مجبور باشد در معرض مقادیر زیادی از ید. این ممکن است در برخی از روشهای تصویربرداری با محیط حاجب ، به همان میزان زیاد ، لازم باشد ید مقادیر می تواند بحران تیروتوکسیک را تحریک کند.

تیروستاتیک چگونه کار می کند؟

تیروستاتیک را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد. گروه اول بازدارنده های یداسیون ، اصطلاحاً پرکلرات هستند. این بدان معناست که داروها از جذب ید به سلولهای تیروئید جلوگیری می کنند.

سلولهای تیروئید برای تولید ید نیاز دارند هورمونهای تیروئید. با مهار جذب ید ، این داروهای تیروستاتیک می توانند تولید T3 و T4 را مهار کرده و میزان هورمون بدن را کاهش دهند. دومین گروه اصلی داروهای تیروستاتیک ، بازدارنده های یدزدایی هستند.

اینها شامل داروهای تیامازول ، کاربیمازول و پروپیلتیوراسیل. اثر مهار کننده های ید در سلول های تیروئید انجام می شود. این ماده فعال مانع از ترکیب شدن ید در اسید آمینه تیروزین و در نتیجه کاهش آن می شود هورمونهای تیروئید تولید می شوند

هورمون های موجود تحت تأثیر دو کلاس اصلی قرار نمی گیرند و بنابراین شروع عمل تا حدودی به تأخیر می افتد. علاوه بر دو گروه اصلی داروهای تیروستاتیک ، دوز بالای ید نیز می تواند از انتشار آن جلوگیری کند هورمونهای تیروئید برای مدت زمان کوتاه با این حال ، این فقط برای مداخله در بحران مناسب است.