تومورهای ادنتوژنیک

تومورهای ادونتوژنیک (ICD-10-GM C41.-: نئوپلاسم بدخیم استخوان و مفصل غضروف مکانهای دیگر و نامشخص ICD-10-GM D16.-: نئوپلاسم خوش خیم استخوان و مفصل غضروف؛ ICD-10-GM D48.-: نئوپلاسم رفتار نامشخص یا ناشناخته در محلهای دیگر و مشخص نشده) ، نئوپلاسمهایی که عمدتا از بقایای جنینی بافتهای ادنتوژنیک (در ایجاد دندان) ایجاد می شوند با هم گروه می شوند. این اصطلاح شامل هامارتوماتوز (تغییرات بافت خوش خیم تومور مانند ، ناشی از ناقص تمایز یا پراکندگی بافت جوانه ای) ، تغییرات غیر نئوپلاستیک از طریق دیسپلازی (تغییرات غیر طبیعی سلول) به نئوپلاسم های بدخیم متاستاتیک (نئوپلاسم های بدخیم تشکیل دهنده تومور دختر) است. اشکال بیماری

اکثر تومورهای ادنتوژنیک نئوپلاسم های خوش خیم هستند. با این حال ، تومورهای بدخیم مانند سرطان و سارکوم نیز می توانند منشا can ادنتوژنیک داشته باشند. تومورهای ادنتوژنیک به دلیل پیدایش آنها از بافتهایی که دندانها به طور معمول از آنها رشد می کنند ، منحصراً در فک قرار دارند استخوان ها یا پوشش مخاط (در آنجا به عنوان تغییرات محیطی). تومورهای ادنتوژنیک به خودی خود نادر هستند. از آنجا که برخی از اشکال بسیار نادر هستند ، فقط مواردی که خیلی نادر نیستند در زیر بحث خواهند شد. نئوپلاسم خوش خیم

• آملوبلاستوما
  • کلاسیک آملوبلاستوما - داخل استخوانی (درون استخوان) ، نفوذی و تخریبی (مخرب).
  • دیگر نادرتر آملوبلاستوما انواع: آملوبلاستوما یونیستیستیک ؛ آملوبلاستومای محیطی (مترادف: آملوبلاستوم خارج استخوانی بافت های نرم) ؛ آملوبلاستوما دسموپلاستیک.
• فیبروم آملوبلاستیک
  • به ندرت
  • خوش خیم
  • نئوپلاستیک
  • غالباً با دندان شسته نشده مرتبط است
• تومور ادنتوژنیک آدنوماتوئید (AOT) (مترادف سابق: آدنوآملوبلاستوما).
  • خوش خیم
  • غیر نئوپلاستیک
  • هامارتوماتوز (تغییرات بافت خوش خیم تومور مانند ، ناشی از ناقص تمایز یا پراکندگی بافت جوانه ای).
  • داخل استخوانی یا محیطی
• فیبرومیکسوما (مترادف: میکسوم ، میکسوم ادنتوژنیک).
  • تقریبا نادر
• کلسیفیکاسیون تومور ادنتوژنیک اپیتلیال (KEOT) (مترادف سابق: تومور پیندبورگ).
  • نادر
• تخلیه کیست ادنتوژنیک (مترادف: کیست سلول شبح تسکین دهنده ادنتوژنیک ، کیست سلول شبحی تسکین دهنده ادنتوژنیک ؛ قبلاً: کیست گورلین).
  • نسبتاً نادر (تقریباً 2٪ از کل تومورهای ادنتوژنیک).
  • تشکیل می دهد
    • شکل کیست
    • نئوپلازی (سپس: تومور ادونتوژنیک اپیتلیال "سلول شبح") - کیستیک یا جامد.
• ادونتوم
  • غالباً در مجاورت یک دندان نگهدارنده (هر زمان که دندان در حفره دهان در زمان تقریبی رویش فیزیولوژیکی آن ظاهر نشود ، دندان را در نظر گرفته و نگه داشته است)
  • دو نوع:
    • ادنتومای پیچیده
      • تمام بافت های سازنده دندان در هم آمیخته شده اند
    • ادنتومای مرکب (مترادف: ادنتومای مرکب ، ادنتومای مرکب).
      • متشکل از کوچکترین سازه های ابتدایی دندان.
• فیبروم ادنتوژنیک
  • به ندرت
  • انواع مختلف مورفولوژیکی
• سمنتوبلاستوما خوش خیم (مترادف: سمانتومای واقعی).
  • شکل گیری جدیدی که از سلول های سازنده سمان دندان شروع می شود.
  • به ندرت

نئوپلاسم های بدخیم

• سرطان ادنتوژنیک - بسیار نادر است و تشخیص آن دشوار است تشخیص های افتراقی.
• سارکومهای ادنتوژنیک - بسیار نادر است

نسبت جنسیت:

• آملوبلاستوما کلاسیک: 1: 1
• دسموپلاستیک آملوبلاستوما: 1: 1
• پیرامونی آملوبلاستوما: مردان دو برابر زنان مبتلا می شوند.
• یونسیستیک آملوبلاستوما: مردان: زنان = 1.5: 1.
• فیبروم آملوبلاستیک: مردان: زنان = 1.4: 1
• تومور ادنتوژنیک آدنوماتوئید (AOT): زنان دو برابر مردان مبتلا می شوند.
• فیبرومیکسوما: مردان: زنان = 1: 1.5.
• کیست ادنتوژنیک کلسیفیک کننده: مردان: زنان = 1: 1
• کلسیفیکاسیون تومور ادنتوژنیک اپیتلیال (KEOT): 1: 1.
• اودنتوماس: نرها بیشتر از زنان مبتلا می شوند.
• سمنتوبلاستوما خوش خیم: مردان: زنان = 1: 1.2

اوج بروز: تومورهای ادنتوژنیک در بیش از 90٪ از سنین 6 تا 20 سال از نظر بالینی آشکار می شوند.

• آملوبلاستوما کلاسیک: اوج سن 40.2 سال. به نظر می رسد نرها چهار تا پنج سال دیرتر از ماده ها تحت تأثیر قرار می گیرند.
• دسموپلاستیک آملوبلاستوما: عمدتا در دهه 4 و 5 زندگی.
• یونسیستیک آملوبلاستوما: میانگین 16 ، 5 سال با دندان نهفته. بدون تأثیر 35.2 سال.
• فیبروم آملوبلاستیک: 78٪ قبل از 20 سالگی تشخیص داده می شود.
• AOT: نیمی از موارد بین 13 تا 19 سال تشخیص داده می شود و AOT را از سایر تومورهای ادنتوژنیک متمایز می کند. عود (عود بیماری) ناشناخته است.
• فیبرومیکسوما: سن متوسط ​​28 سال است.
• تخلیه کیست ادنتوژنیک: معمولاً در دهه 2.
• KEOT: سن متوسط ​​37 سال است.
• ادونتوما
  • مجتمع: با میانگین سنی 20 سال تشخیص داده می شود. 84٪ قبل از 30 سالگی
  • کامپوزیت: تشخیص به طور متوسط ​​در 17.2 سال است
• سمنتوبلاستومای خوش خیم تقریباً نیمی از آن قبل از 20 سالگی تشخیص داده می شود.

شیوع (فراوانی بیماری): تومورهای ادنتوژنیک بیماری های نادری هستند. درصدهای دو رقمی نشان دهنده ادنتوم ، آملوبلاستوما و سمنتوبلاستومای خوش خیم است.

• ادنتوماس از جمله تومورهای شایع ادنتوژنیک است. آنها تا 73٪ از کل ناهنجاریهای واقعی (هامارتوم) در مناطق اروپا و آمریکای شمالی را نشان می دهند ، اما فقط حدود 6٪ در آفریقا و آسیا.
• از طرف دیگر ، آملوبلاستوما در مناطق آفریقایی و آسیایی متمرکز است (58 تا 63 درصد).
• 0.3٪ تا 7٪ از کل تومورهای ادنتوژنیک در سراسر جهان فیبروودنتوم آملوبلاستیک هستند (فقط 94 مورد توصیف شده توسط 2004)

بروز (فراوانی موارد جدید) سمنتوبلاستومای خوش خیم تقریباً یک مورد جدید در هر 1,000,000،XNUMX،XNUMX جمعیت در سال است. روند و پیش آگهی: تومورهای ادنتوژنیک اغلب بدون علامت هستند (بدون علائم: یافته اتفاقی). بسیاری از اشکال به طور کلی رشد کند دارند.

• آملوبلاستومای کلاسیک: رشد آهسته ، محلی تهاجمی و تخریبی ، معمولاً غیر متاستاتیک ("نیمه بدخیم"). حتی با رویکرد رادیکال جراحی امروزی ، عود (عود بیماری) امکان پذیر است و این موارد در فک بالا بیشتر از فک پایین است. میزان عود همراه با هسته سازی 20 تا 90 درصد داده می شود.
• سیر آملوبلاستوما یونیستیستیک کمتر از آملوبلاستومای کلاسیک تهاجمی است. میزان عود 10٪ تا 25٪ است.
• فیبروم آملوبلاستیک: دوره بدون درد ، رشد کند و گسترده است. در 75٪ دندانهای نارسا شده همراه با تومور مشاهده می شود. عود احتمالی با ابتدای محافظه کار امکان پذیر است درمان با برداشتن ناقص (تا 34.5 of موارد). تبدیل بدخیم به فیبروسارکوم آملوبلاستیک قابل تصور است.
• AOT: رشد آهسته و تدریجی.
• فیبرومیکسوما رشد بدون درد ، نفوذی و تخریبی را نشان می دهد و در 25٪ موارد عود می کند ، که اغلب به دلیل برداشتن ناقص تومور اولیه است.
• KEOT به صورت موضعی تهاجمی رشد می کند و همچنین با جراحی رادیکال درمان می شود. میزان عود 14٪ است.
• ادونتوماس رشد بدون درد و به آرامی با پتانسیل رشد محدود بر اساس تکمیل دندان دندانی (دندان دندانی دائمی). رویش دندان جمع شده پس از برداشتن ادنتومای مجاور امکان پذیر است. بدون عود. توجه: یک دندان همیشه در نظر گرفته می شود ، حفظ می شود وقتی که در آن ظاهر نشود حفره دهان در زمان تقریبی فوران فیزیولوژیکی آن.
• فیبروم ادنتوژنیک میزان عود کمی را نشان می دهد.
• سمنتوبلاستومای خوش خیم رشد به آرامی و دارای پتانسیل رشد نامحدود با نرخ عود نامشخص است. عود راکد امکان پذیر است.