تفاوت تنفس در بزرگسالان و نوزادان
La تنفس از یک جنس و نوزاد متفاوت است. با این حال ، مکانیسم تنفس یکسان است. درون رحم ، ریه های کودک پر از مایع می شود.
اکسیژن دار مادر خون کودک را در آن زمان تأمین می کند. از زمان تولد به بعد ، کودک با بزرگ شدن و انقباض ریه ها مانند یک بزرگسال نفس می کشد. فرکانس تنفس در نوزادان در مقایسه با بزرگسالان افزایش می یابد.
در حالی که یک فرد بالغ حدود 12-15 نفس در دقیقه نفس می کشد ، نوزاد تازه متولد شده حدود 40 بار در دقیقه نفس می کشد. نوزاد در هر دقیقه حدود 30 نفس می کشد. این ممکن است در نگاه اول زیاد به نظر برسد و برخی از والدین را بترساند ، اما سریع تنفس کاملا طبیعی است
آنچه می تواند باعث نگرانی شود ، صداهای تنفسی است. در حالی که بزرگسالان به سختی صدای تنفسی ایجاد نمی کنند و هنگام بیماری معمولاً صدای سوت یا جغجغه ای وجود دارد ، کودکان ممکن است هنگام تنفس بیشتر صداهایی بشنوند. این امر به این دلیل است که حمل و انتقال مخاط از کودک دشوار است. به عنوان مثال بزرگسالان خود را به باد می دهند بینی بیشتر اوقات ، در حالی که در نوزاد مخاط در بینی باقی می ماند و می تواند باعث ایجاد صدا شود. جدا از این ، در تنفس تفاوتی وجود ندارد.
تکنیک های تنفس برای موقعیت های خاص
شروع زایمان نوید نزدیک شدن به زایمان را می دهد. به عنوان انقباضات پیشرفت ، آنها در فواصل کوچکتر و کمتری می آیند. در این مرحله حفظ یک الگوی تنفسی خاص هنوز مهم است.
در این حالت ، توصیه می شود که در ابتدای شکم عمیق شکم نفس بکشید انقباضات و سپس هوا را به آرامی آزاد کنید. غالباً به زنان متولد شده کمک می کند تا صداهای خاصی مانند "Aaah" ، "Uhhh" یا "Ohh" را برای حمایت از بازدم کند و کنترل شده هوا تولید کنند. همچنین به آنها توصیه می شود که از طریق بینی و بازدم را از طریق دهان.
در مرحله انتقالی تولد ، یعنی وقتی فشار روی آن احساس می شود کف لگن پس از شروع زایمان ، هنوز نباید فشاری برای فشار آوردن نوزاد ایجاد شود. به همین دلیل ، "پانتومیم" در مرحله انتقالی تولد توصیه می شود. این شامل بازدم در بسیاری از انفجارهای کوچک نفس است.
در مرحله اخراج زایمان ، فشار باید به طور فعال بازدم شود. در بیشتر موارد ، عمیق استنشاق قبل از فشار دادن و بازدم پس از فشار گرفته می شود. با این وجود مهم نیست که هوا را به مدت طولانی نگه دارید تا از اکسیژن رسانی اطمینان حاصل کنید.
از طرف دیگر ، نباید خیلی سریع نفس بکشید ، زیرا این امر می تواند منجر به تهویه هوا و مشکلات گردش خون شود. با این حال ، در بیشتر موارد ، تنفس به صورت شهودی یا تحت هدایت بسیار خوب عمل می کند. نکات و تمرینات در کلاسهای قبل از تولد همچنین می تواند به بسیاری از خانمها در هنگام زایمان کمک کند.
در حالی که نفس می کشید آهسته دویدن موضوعی است که به طور گسترده در دنیای ورزش مورد بحث قرار گرفته است. در گذشته توصیه می شد که ریتم تنفس سختی را حفظ کنید (حدود 2 مرحله) استنشاق، 3 مرحله بازدم). امروزه اعتقاد بر این است که یک ریتم ثابت تمایل به محدود کردن دوندگان و ایجاد مشکل دارد.
در این بین ، تنفس شکمی توصیه می شود. تنفس شکمی توسط رانده می شود دیافراگم، که کل را منقبض و گسترش می دهد ریه. در مقابل ، قفسه سینه تنفس عمدتا قسمت بالایی قسمت باز می شود ریه.
در نتیجه ، حجم ریه به اندازه کافی استفاده نشده است. حتی توصیه می شود تنفس شکمی در خارج از آن انجام شود آهسته دویدن، به عنوان مثال با یوگا. جدا از آن ، توصیه می شود از طریق تنفس بینی و همچنین از طریق دهان.
تنفس بینی این مزیت را دارد که هوا از طریق غشای مخاطی بینی گرم و مرطوب می شود. اما به دلیل قطر کم مجاری تنفسی بینی ، میزان تنفس محدود می شود. هنگام تنفس از طریق دهان، می توان حجم تنفسی بیشتری را ایجاد کرد ، اما خشکی گلو نیز بیشتر اتفاق می افتد.
خزیدن یک ویژه است شنا تکنیکی که شناگر از آن استفاده می کند سر زیر آب و صورت خود را به سطح آب تبدیل می کند تا نفس بکشد. عمل تنفس باید در کوتاه ترین زمان ممکن انجام شود سر بالای آب مقاومت بالاتری دارد و در نتیجه سرعت شناگر را کندتر می کند. بنابراین سر سطح آب را به پهلو شکسته و شناگر نفس می کشد.
وقتی نوبت به سرعت می رسد ، استنشاق بیشتر از طریق دهان انجام می شود ، زیرا می توان حجم بیشتری از هوا را در مدت زمان کوتاه تری از طریق آن تنفس کرد تنفس دهانی. با این حال ، اگر در مسافت های طولانی شنا می کنید ، الف دهان خشک و ناحیه گلو می تواند به سرعت ایجاد شود. در این حالت شما ترجیح می دهید از طریق بینی استنشاق کنید.
بازدم هنگام خزیدن در زیر آب انجام می شود. نیازی به بلند کردن سر از سطح آب نیست و این به معنای از دست دادن زمان غیر ضروری است. همه در یک زمان یا زمان دیگری احساس ترس کرده اند.
La قلب شروع به مسابقه می کند و قفسه سینه احساس انقباض می کند. تنفس نیز سریعتر و کم عمق می شود. حتی گاهی اوقات از ترس نفس خود را حفظ می کنید.
با این حال ، نیز وجود دارد تمرینات تنفسی که در برابر ترس کمک می کند. با استفاده از تکنیک های تنفسی شروع به آرامش می کنید و اجازه نمی دهید ترس چنین کنترل بزرگی بر بدن شما داشته باشد. ابتدا مهم است که آگاهانه نفس خود را بکشید.
یک فرد بزرگسال در هر دقیقه حدود 12 تا 15 بار نفس می کشد ، در شرایط اضطرابی که معمولاً حتی بیشتر اوقات. فرد باید تلاش کند تا به فرکانس حدود 6 تنفس در دقیقه برسد. این بدان معنی است که شما باید خیلی آرام و عمیق نفس بکشید و از آن خارج شوید.
بعد از بازدم می توانید مکث کوتاهی کنید تا زمانی که دوباره احساس تمایل به استنشاق کنید. برای کاهش سرعت بازدم ، بیرون آوردن از طریق لب هایی که کمی بسته شده اند و در نتیجه کاهش سرعت هوا مفید است. بازدم طولانی به ویژه برای تنظیم تنفس و توانایی آرامش مفید است.
مدتی است که به اصطلاح 4-7-8 روش تنفس به عنوان کمک خواب بسیار محبوب شده است. این یک روش تنفسی ویژه است که توسط دکتر آمریکایی دکتر اندرو ویل ایجاد شده است. بر اساس است تمرینات تنفسی از جانب یوگا و گفته می شود که بسیار آرامش بخش است به طوری که می توانید در مدت زمان کوتاهی به خواب بروید.
از مزایای این تمرین این است که می توان آن را به صورت رایگان و بدون هیچ گونه عملی انجام داد ایدز و کمتر از یک دقیقه طول می کشد. اولین قدم نفس کشیدن از طریق بینی به مدت چهار ثانیه است. سپس هوا باید به مدت 7 ثانیه نگه داشته شود.
سرانجام ، هوا باید ظرف 8 ثانیه دوباره بازدم شود ، در حالی که نوک آن است زبان قرار داده شده است کام، پشت دندانهای ثنایای بالا. این ورزش ضربان نبض را کاهش می دهد و شما را آرام می کند. این امر باعث می شود بسیاری از افراد زود به زود بخوابند.
روش دیگر ، تمرینات دیگری نیز وجود دارد که به شما کمک می کند تا سریع بخوابید. ایده اصلی این است که همیشه روی تنفس تمرکز کنید و آگاهانه نفس بکشید. از یک طرف ، این شما را مجبور می کند که افکار و نگرانی های خود را که مانع از خوابیدن می شوند ، نادیده بگیرید.
علاوه بر این ، تنفس آگاهانه و آرام اثر آرامش بخشی دارد. به عنوان مثال می توانید دستان خود را روی دستان خود قرار دهید قفسه سینه or معده و آگاهانه از بالا به پایین آهسته نفس بکشید. با انجام این کار ، تنفس باید مانند موجی از بالا به پایین جریان یابد. سپس اجازه دهید هوا دوباره از پایین به بالا خارج شود. مهم این است که حرکت نفس را با دستان خود احساس کنید و روی آن تمرکز کنید.
تمام مقالات این مجموعه:
