فیزیوتراپیست ، که قبلاً به عنوان فیزیوتراپ نیز شناخته می شد ، یک متخصص آموزش دیده است که نوعی از آن را ارائه می دهد درمانکه اکثر آنها طبق تجویز پزشک تجویز می شود. هدف آن بازگرداندن توانایی بدن برای حرکت و حرکت است.
فیزیوتراپیست چیست؟
تن درمانی هدف آن بازگرداندن ، بهبود یا حفظ توانایی حرکت و عملکرد بدن انسان است. برای انجام این کار ، یک فیزیوتراپ واجد شرایط به بیمار کمک می کند. برای بزرگنمایی کلیک کنید. فیزیوتراپیست بر انواع مختلف فعال و غیر فعال تسلط دارد درمان، که هم به عنوان پیشگیری ، درمان یا در توانبخشی استفاده می شود. آنها نه تنها شامل می شوند تن درمانی، بلکه اشکال مختلف ممکن از درمان فیزیوتراپی. شکل قبلی از تن درمانی، امروزه بیشتر به عنوان شناخته می شود ورزش درمانی، فقط ممکن است توسط فیزیوتراپیست های آموزش دیده انجام شود. اشکال فیزیکی از درماناز طرف دیگر ، ممکن است توسط ماساژورهای آموزش دیده نیز استفاده شود. ورزش درمانی به عنوان مثال ، از مناطق فرعی تشکیل شده است ماساژ, آب درمانی، گرما درمانی و الکتروتراپی. آموزش تبدیل شدن به یک فیزیوتراپیست به طور یکنواخت در سراسر آلمان تنظیم می شود و پس از سه سال با صلاحیت فیزیوتراپ مورد تایید دولت به پایان می رسد. آموزش دو و نیم ساله برای تبدیل شدن به یک ماساژور و غسل حمام پزشکی نیز به طور یکنواخت در سراسر آلمان تنظیم می شود. هر دو دوره آموزشی را می توان در مدارس دولتی ، که اکثر آنها رایگان هستند ، یا در مدارس خصوصی ، که البته به طور کلی هزینه ای دریافت می کنند ، انجام داد.
درمان ها
یک فیزیوتراپیست می تواند طیف وسیعی از درمان ها را کار کند. او می تواند هم پیشگیرانه عمل کند و هم در موارد بیماری یا صدماتی که قبلاً رخ داده است. منطقه دیگری از درمان فیزیوتراپی در یک کلینیک توانبخشی مشغول به کار است در پیشگیری ، فیزیوتراپ بیشتر در زمینه پزشکی مشغول است آموزش درمانی یا ژیمناستیک ستون فقرات. هر دو را می توان در تمرین و همچنین در باشگاه بدنسازی ارائه داد. در زمینه درمان عادی ، درمانگر فیزیوتراپی در بسیاری از تخصص های پزشکی فعالیت می کند ، اگرچه در اینجا به چند مورد به عنوان مثال اشاره می شود. رشته ارتوپدی احتمالاً شناخته شده ترین است. این شامل ، به عنوان مثال ، بیماریهای دژنراتیو مفاصل و جراحات جزئی است. در زمینه جراحی ، فیزیوتراپی می تواند شامل عضله سازی ، درمان اسکار یا مراقبت های بعد از جراحی باشد. مشکلات کودکان ممکن است شامل حرکات اکتسابی و مادرزادی و اختلالات وضعیتی باشد. در زنان ، به عنوان مثال ، یک متخصص طب فیزیکی ممکن است ارائه دهد کف لگن آموزش برای بیاختیاری یا تمرینات رگرسیون پس از زایمان. در موارد عصبی ، مانند سکته مغزی ، استفاده از فیزیوتراپی امیدوار کننده است که بیمار را دوباره برای زندگی روزمره مناسب سازد. علاوه بر این ، با این حال ، متفاوت است زمینه های کاربرد از فیزیوتراپیست می توان در بسیاری از زمینه های دیگر پزشکی استفاده کرد.
درمان و درمان چگونه پیش می رود؟
اساساً فیزیوتراپیست تشخیص نمی دهد. بیماران قبلاً با تشخیص به پزشک ارجاع داده می شوند و بر این اساس فیزیوتراپیست ها روش های درمانی خود را تنظیم می کنند. با این حال ، قبل از شروع درمان ، فیزیوتراپیست گزارش بیمار را تهیه می کند ، که در آن اهداف درمان ارائه شده است. برای این منظور ، بیمار تاریخچه پزشکی ابتدا شامل شرح مفصل شکایات و سوابق شخصی است. سپس به اصطلاح بازرسی انجام می شود. فیزیوتراپ به صورت بصری بیمار را از هر طرف معاینه می کند. مرحله بعدی لمس ، احساس بدن ، به ویژه قسمت های آسیب دیده بدن است. فیزیوتراپی برای افراد مفید است آسیب های ورزشی. سفتی عضله شل شده است ، لاکتات کاهش می یابد ، فشارها و پارگی های عضلانی کوچک زود تشخیص داده شده و درمان می شوند. معاینه فیزیوتراپی با آزمایش عملکرد به پایان می رسد. در اینجا ، عملکردهای مربوط به بدن آزمایش می شود. در اصل ، فیزیوتراپیست از هیچ وسیله ای برای یافته های بیمار خود استفاده نمی کند ، بلکه فقط از حواس خود استفاده می کند. با این حال ، روشهای تصویربرداری که قبلاً توسط پزشک معالج آغاز شده است می تواند مفید باشد. سپس فیزیوتراپ اندازه گیری تجویز شده توسط پزشک را اعمال می کند. می توان بین فعال تمایز قائل شد معیارهای، مانند درمان حرکتی و تنفسی ، و اشکال غیر فعال درمان ، مانند فانگو ، فتوتراپی, الکتروتراپی، گرما درمانی ، آب درمانی، هلیوتراپی یا ماساژ. علاوه بر این ، روشهای خاصی برای فیزیوتراپیست وجود دارد. اینها شامل ، برای مثال ، مفهوم بوبات، کتابچه راهنمای زهکشی لنفاوی, درمان دستی یا روش Vojta.
بیمار باید به چه نکاتی توجه کند؟
هنگام انتخاب فیزیوتراپیست ، چندین جنبه را باید در نظر گرفت. اول ، فیزیوتراپیست باید با توجه به روشهای درمانی تجویز شده ، آموزش و آموزش مناسبی داشته باشد. علاوه بر این ، برخی از مواد کار یا تجهیزات درمانی لازم برای درمان باید در دسترس باشد. با این حال ، نکته مهم دیگر باید سطح بین فردی باشد. از آنجا که بیمار باید با فیزیوتراپیست همکاری نزدیک داشته باشد ، بیمار باید با بیمار همدرد باشد. این تمرین همچنین باید محیطی دلپذیر داشته باشد. علاوه بر این ، اگر این تمرین در نزدیکی خانه بیمار باشد یا اگر فیزیوتراپیست نیز با منزل تماس بگیرد ، می تواند مفید باشد. برای بیمارانی که مشکل راه رفتن دارند ، ممکن است مهم باشد که تمرین فیزیوتراپیست در سطح زمین باشد یا حداقل با آسانسور قابل دسترسی بوده و دارای پارکینگ مجاور باشد.
