ورزش درمانی

ورزش درمان قبلاً خوانده می شد تن درمانی.

این برای درمان استفاده می شود:

  • درد
  • اختلالات در متابولیسم و ​​گردش خون
  • بهبود تحرک ، هماهنگی ، قدرت و استقامت

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • درد
  • محدودیت های حرکتی
  • کاهش ظرفیت تحمل ستون فقرات و مفاصل
  • اختلالات هماهنگی
  • فلج
  • اختلالات گردش خون
  • اختلالات متابولیک
  • اختلالات عملکردی سیستم های اندام
  • توانبخشی

روش

ورزش درمان با هدف بازیابی یا حفظ عملکردهای فیزیولوژیکی - طبیعی بدن است.

تغییرات رفتاری برای دستیابی به نتایج طولانی مدت به تدریج انجام می شود.

مثلاً بعد مفصل زانو جراحی ، پیاده روی را می توان به آرامی و به تدریج آموخت.

از یک طرف ، حرکت درمان می تواند به طور فعال - توسط بیمار - یا منفعلانه - توسط درمانگر انجام شود.

گزینه های درمانی غیرفعال توسط درمانگر شامل این موارد است درد-به موقعیت ، حرکت و کشش عضلات خاص ، رباط ها ، و تاندون ها.

تمرینات فعال توسط بیمار تحت هدایت درمانگر انجام می شود و می تواند در آینده در خانه برای حفظ عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی استفاده شود.

یک نوع ورزش درمانی فعال این است مدرسه عقب، که در آن حالت های نادرست روزمره با تمرین فعال اصلاح می شوند. از طریق تکرار مکرر ، تمرینات برای همیشه در برنامه حرکات روزانه قرار می گیرند.

ورزش درمانی منجر به موارد زیر می شود:

  • بهبود عملکرد آسیب دیده یا ناکارآمد مفاصل.
  • تقویت عضلات ضعیف شده
  • کشش عضلات کوتاه شده ، تاندون ها، مفصل کپسول, پوست, زخم.
  • ترمیم تعادل عضله
  • آموزش توالی های حرکتی
  • ارتقا of گردش خون و رفع احتقان
  • درمان محرک سیستم های قلبی عروقی ، تنفسی و متابولیکی.