تشخیص
در تشخیص بیماری آدیسون تشخیص این بیماری از نارسایی ثانویه آدرنال بسیار مهم است. تفاوت این است که در بیماری آدیسون غدد فوق کلیوی آسیب دیده و بنابراین تعداد کمی تولید می کند هورموندر حالی که در اختلال ثانویه غدد فوق کلیوی سالم هستند اما برای تولید هورمون به اندازه کافی تحریک نمی شوند. اگر بیماری آدیسون مشکوک است ، خون آزمایشاتی برای بررسی سطح هورمون ها انجام می شود.
A سدیم کمبود و افزایش پتاسیم غلظت در خون مشکوک به ایجاد اختلال در غدد فوق کلیوی هستند. علاوه بر معمول خون پارامترها ، مقدار کورتیزول در خون و مقدار آن ACTH تعیین شده اند. ACTH توسط ترشح می شود غده هیپوفیز در مغز و غدد فوق کلیوی را تحریک به تولید می کند هورمون.
اگر سطح کورتیزول کاهش یابد اگرچه مقدار کافی یا حتی بیش از حد وجود دارد ACTH در خون ، این نشان دهنده بیماری آدیسون است. همچنین می توان به اصطلاح آزمایش تحریک ACTH انجام داد. در اینجا ACTH به صورت وریدی تزریق می شود که باعث افزایش تولید کورتیزول در افراد سالم با غدد فوق کلیوی می شود.
در بیماری آدیسون ، به دلیل آسیب دیده بودن غدد فوق کلیوی ، این مورد وجود ندارد. در نارسایی آدرنال ، سطح کورتیزول در خون کاهش می یابد. کورتیزول موجود در خون به ما اجازه نمی دهد تا علت را تعیین کنیم.
اگر کسی بخواهد بداند مشکل اختلال در عملکرد کجاست ، باید مقدار ACTH را تعیین کند. این هورمونی است از غده هیپوفیز، که به طور طبیعی تحریک می کند غده فوق کلیوی برای تولید کورتیزول. بر اساس مقدار ACTH ، سپس می توان فهمید که آیا این مسئله در نهفته است غده فوق کلیوی یا غده هیپوفیز، یعنی اینکه آیا نارسایی فوق کلیوی اولیه یا ثانویه وجود دارد.
در نارسایی اولیه ، غده فوق کلیوی دیگر به درستی عمل نمی کند ، اما غده هیپوفیز به تلاش برای تحریک آن با ترشح ACTH ادامه می دهد. در نتیجه ، ACTH در مقادیر بیشتری وجود دارد. علاوه بر این ، سطح آلدوسترون و DHEAS نیز تعیین می شود هورمون که در غده فوق کلیه تولید می شوند. اگر این اختلال در غده هیپوفیز واقع شود ، مقدار ACTH کاهش می یابد. غده هیپوفیز دیگر نمی تواند عملکرد خود را انجام دهد و هورمون های تولید شده به سختی در خون قابل تشخیص هستند.
تمام مقالات این مجموعه:
