آزمایش ادرار چیست؟
آزمایش ادرار - همچنین به عنوان آزمایش ادرار یا آنالیز ادرار شناخته می شود - مقدار، رنگ، بو، اجزای میکروسکوپی و ترکیب شیمیایی نمونه ادرار را تجزیه و تحلیل می کند. نتایج اجازه می دهد تا در مورد سلامت بیمار نتیجه گیری شود.
بدن مواد و سموم مختلف را از طریق ادرار دفع می کند. همچنین می تواند تعادل آب خود را با افزایش یا کاهش دفع ادرار تنظیم کند.
آزمایش ادرار چه زمانی انجام می شود؟
اساساً اگر پزشک بخواهد ترکیب دقیق ادرار را مشخص کند، آزمایش ادرار همیشه ضروری است. موادی که در ادرار یک فرد سالم یافت نمی شوند و مقادیر ادراری که از حد معمول منحرف می شوند می توانند نشان دهنده یک بیماری باشند. بارداری از طریق ادرار نیز قابل تشخیص است.
به طور خاص، آزمایش ادرار در موارد زیر انجام می شود:
- اگر مشکوک به عفونت دستگاه ادراری (مثلا سیستیت) یا سایر بیماری های دستگاه ادراری یا کلیوی باشید.
- برای نظارت بر پیشرفت چنین بیماری هایی
- برای تشخیص خون در ادرار
- برای تشخیص پروتئین در ادرار و قند (گلوکز) در ادرار، به عنوان مثال برای تشخیص دیابت ملیتوس
- به عنوان تست بارداری
با آزمایش ادرار چه می کنید؟
اگر پزشک از شما بخواهد که یک نمونه ادرار 24 ساعته ارائه دهید، تمام ادرار در ظرف 24 ساعت در یک ظرف جمع آوری می شود.
در موارد استثنایی، پزشک نمونه ادرار را خودش از طریق یک کاتتر وارد مثانه جمع آوری می کند.
مقدار، رنگ و بو
مقدار، رنگ و بوی ادرار دفع شده می تواند نشان دهنده مشکلات احتمالی سلامتی باشد. به عنوان مثال، اگر بیمار فقط مقدار کمی ادرار تیره دفع کند، ممکن است به دلیل مصرف ناکافی مایعات یا اختلال در عملکرد کلیه باشد. اگر خون در آزمایش ادرار یافت شود، دلیل آن ممکن است عفونت مجاری ادراری باشد (مثلاً التهاب مثانه یا کلیه). بوی بد نشان دهنده التهاب است.
تعیین مواد مختلف در ادرار
نوارهای آزمایش تقسیم شده چندگانه برای آزمایش سریع ادرار استفاده می شود. می توان از آنها برای تعیین مواد مختلف در ادرار استفاده کرد، با فیلدهای نشانگر روی نوارهای آزمایش که بسته به غلظت مواد تغییر رنگ می دهند. شدت رنگ آمیزی با جداول ویژه مقایسه می شود که امکان نتیجه گیری در مورد غلظت ماده مربوطه را فراهم می کند. بسته به ماده، نتیجه آزمایش می تواند نشان دهنده بیماری های مختلف یا بارداری باشد:
- گلوکز در ادرار (قند ادرار): دیابت شیرین
- پروتئین در ادرار: بیماری کلیوی
- گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) در ادرار: التهاب، عفونت، به ندرت تومور
- گلبول های سفید (لکوسیت ها) در ادرار: التهاب ها، عفونت ها
- نیتریت در ادرار (تولید شده توسط میکروب): عفونت
- hCG (گنادوتروپین جفتی انسان): بارداری
همچنین نوارهای آزمایش ادرار وجود دارد که می توان از آنها برای تعیین اسیدیته (مقدار pH) ادرار استفاده کرد. در افراد سالم، این بین پنج تا هفت است. اگر نتیجه آزمایش زیر XNUMX باشد، ادرار بیش از حد اسیدی است. دلایل احتمالی این امر به عنوان مثال تب بالا، نقرس و رژیم غذایی سرشار از گوشت است. اگر مقدار pH بالاتر از هفت باشد، ادرار بیش از حد قلیایی (پایه) است. این می تواند موردی باشد، به عنوان مثال، اگر شما عفونت دستگاه ادراری دارید - یا اگر نمونه ادرار برای مدت زیادی قبل از تعیین مقدار pH در اطراف ایستاده باشد.
تجزیه و تحلیل ادرار میکروسکوپی
به اصطلاح رسوب ادرار از نمونه ادرار با سانتریفیوژ به دست می آید. این اجزای جامد ادرار است، به عنوان مثال سلول های اپیتلیال لایه برداری شده از دستگاه ادراری، گلبول های قرمز و سفید خون، پروتئین های استوانه ای شکل و باکتری ها. ارزیابی میکروسکوپی رسوب ادرار می تواند از تشخیص بیماری های دستگاه ادراری حمایت کند.
کشت ادرار
بر اساس نتایج آزمایش های مختلف ادرار، پزشک می تواند تشخیص داده و درمان مناسب را آغاز کند. به عنوان مثال، اگر ادرار بوی قوی داشته باشد و قسمت های نشانگر نوار آزمایش برای افزایش pH، گلبول های سفید خون و مواد زائد باکتری ها تغییر رنگ دهند، این نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری است. برای روشن شدن بیشتر، باکتری های عامل عفونت را می توان در کشت ادرار شناسایی کرد.
خطرات آزمایش ادرار چیست؟
آزمایش ادرار طبیعی یک معاینه بدون عارضه است. با این حال، باکتری ها، مصرف مقادیر زیاد ویتامین C یا ذخیره سازی نادرست نمونه ادرار می تواند نتایج را جعل کند. اگر نمونه ادرار با استفاده از کاتتر گرفته شود، خطر عفونت و آسیب به مجرای ادرار وجود دارد.
بعد از آزمایش ادرار چه نکاتی را باید در نظر بگیرم؟
پزشک نتایج را با جزئیات با شما در میان گذاشته و در صورت انحراف مقادیر ادرار یا سایر تغییرات، درمان بیشتر را توضیح خواهد داد. در حالی که معاینه میکروسکوپی و کشت ادرار در آزمایشگاه انجام می شود، می توانید نوارهای آزمایش را بدون نسخه از داروخانه خریداری کنید تا ادرار خود را در خانه بررسی کنید. با این حال، این جایگزین مراجعه به پزشک و آزمایش ادرار حرفه ای نیست.
