تحرک در معنای وسیع آن با توانایی فعال در حرکت مطابقت دارد. در پزشکی ، این اصطلاح در درجه اول به حرکات غیرارادی پریستالیست اشاره دارد یا برای اشاره به انقباض عضلات استفاده می شود ، که به نوبه خود با یکپارچگی عضله همراه است سیستم عصبی. در مغز و اعصاب ، از نقصان حرکتی به عنوان آکنینزی یاد می شود.
تحرک چیست؟
در معنای گسترده آن ، تحرک توانایی انجام فرآیندهای حرکت فعال است. به عنوان مثال ، در چشم پزشکی ، تحرک به توانایی حرکت چشم ها اشاره دارد. در معنای گسترده ، تحرک به عنوان توانایی انجام فرایندهای حرکت فعال درک می شود. این امر باید از ویژگی تحرک ، که تحرک غیرفعال یک شخص محسوب می شود ، متمایز شود. زیست شناسی و پزشکی اصطلاح تحرک را باریک تر تعریف می کنند. در این رشته ها ، تحرک مربوط به فرآیندهای حرکتی غیرارادی است که در بدن هر انسانی اتفاق می افتد. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، حرکات روده ، که به عنوان peristalsis نیز شناخته می شود. وقتی فعالیت حرکتی غیر ارادی کاهش می یابد ، ما از کم تحرکی صحبت می کنیم. وقتی فعالیت حرکتی غیر ارادی بیش از حد باشد ، حرفه پزشکی از آن به عنوان تحرک بیش از حد یاد می کند. اینکه اصطلاح تحرک دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد به رشته خاص پزشکی بستگی دارد. به عنوان مثال ، در چشم پزشکی ، تحرک به توانایی حرکت چشم ها اشاره دارد. این اصطلاح همچنین می تواند هنگام اشاره به عملکرد موتور استفاده شود. در این زمینه ، این اصطلاح معمولاً به توانایی حرکت عضلات اسکلتی اشاره دارد.
کارکرد و وظیفه
اصطلاح پریستالیس در تعریف محدود آن با حرکت بسیار نزدیک است. حرکات روده از جمله حرکات غیرارادی است و توسط دستگاه اتونوم کنترل می شود سیستم عصبی. Peristalsis مربوط به فعالیت عضلانی مری ، روده ها و معده. دستگاه ادراری نیز دارای حالت پریستالیست است. Peristalsis پیشران مربوط به عضله صاف انقباضی حلقوی است انقباضات که بطور غیر ارادی در یک جهت خاص اتفاق می افتد و در خدمت انتقال محتوای اندام توخالی خاص است. بخش عمده ای از این نوع چرخش با ریتم ذاتی ماهیچه های صاف ، به ویژه در معده و میزنای. قسمت باقیمانده مربوط به محلی است که اتفاق می افتد واکنش، که به ویژه در روده نقش اساسی دارند. پاراسمپاتیک سیستم عصبی Peristalsis را ترویج می کند. حرکات غیر ارادی توسط مهار می شود دستگاه عصبی سمپاتیک. Peristalsis غیر پیشرانه ، که به معنای باریک ترین جنبش نیز مربوط است ، باید از Peristalsis پیشرانه تشخیص داده شود. Peristalsis غیر پیشرانه منحصراً در روده اتفاق می افتد و مخلوط غذای بلعیده شده و هضم شده است. Peristalsis رتروگراد یک حرکت حمل و نقل در جهت مخالف Peristalsis پیشرانه است. همچنین بخشی از تحرک است. علاوه بر این ، تحرک شامل حرکات رفلکس است. علاوه بر خودواکنش، اینها همچنین می توانند رفلکس های خارجی باشند. حرکات بازتابنده همیشه توسط یک محرک خاص ایجاد می شود ، که باعث انقباض عضلات خاص یا گروه های عضلانی از طریق قوس رفلکس می شود. رفلکس شناخته شده است ، به عنوان مثال ، پلک رفلکس بسته شدن ، که مربوط به یک رفلکس محافظ است. جنبش قلب همچنین بخشی از تحرک است. همین امر در مورد حرکات تنفسی و انقباضات عضلات عروقی ، که مستقیماً با آنها ارتباط دارد خون فشار و گردش. هنگامی که ما در معنای گسترده اصطلاح از تحرک صحبت می کنیم ، این عبارت عمدتا به فعالیت عضلانی اشاره دارد و بنابراین با توانایی انقباض فعال عضلات مطابقت دارد. این توانایی به عصب کشی دست نخورده بستگی دارد. انقباض عضله فقط هنگام هدایت حرکتی عمل می کند اعصاب عضلات را به سیستم عصبی مرکزی و همه متصل کنید مغز or نخاع مناطق درگیر در جنبش در یک وضعیت سالم هستند.
بیماری ها و اختلالات
به معنای وسیع ، بیماری ها یا ضایعات سیستم عصبی مرکزی تحرک فرد را مختل می کند. در ارتباط با اختلال در تحرک توسط سیستم عصبی ، پزشک افزایش تحرک را از کاهش تحرک و عدم وجود کامل تحرک تشخیص می دهد. اولین پدیده هایپرکینزیس نام دارد. کاهش تحرک را هیپوکینزیا می نامند و عدم تحرک سیستم عصبی را آکینزیا می دانند. هیپرکینزیس هر زمان که مکانیسم های مهاری در سیستم عصبی مرکزی به هم بخورد ، رخ می دهد. این مکانیسم ها بخشی از کنترل حرکت هستند. آسیب یا شکست مناطق مهاری دیگر امکان کنترل کافی تکانه های حرکتی را فراهم نمی کند. حرکات غیرارادی مانند تیک توسعه دادن این حرکات در انواع آتزیکی یا کراتیکی رخ می دهد. در بیشتر موارد ، علائم با کاهش یا حداقل نوسان صدای عضله همراه است. به خصوص ضایعات موجود در سیستم حرکتی خارج هرمی می توانند کنترل حرکت را مختل کنند. پیش از این ضایعات ممکن است یک حادثه رخ دهد. با این حال ، ممکن است با عفونت ها ، بیماری های التهابی سیستم عصبی مرکزی ، دژنراسیون یا فشرده سازی به دلیل بیماری تومور نیز همراه باشند. روان پریشی های عاطفی همچنین می توانند باعث افزایش هیپرکینزیس شوند. همین امر در مورد داروهایی مانند داروهای روانگردان. در مقابل ، کمبود حرکت به معنای هیپوکینزی از علائم اصلی آن است فلج مرتعش و همچنین از اختلالات در سیستم خارج هرمی حاصل می شود. آکینزیا ناتوانی کامل در حرکت است که این نیز به دلیل سیستم خارج هرمی است. برخلاف هیپو و هیپرکینزیس ، بیماریهای روانی مانند اسکیزوفرنیا or جنون بعید است علت آکنینزی باشند. که در دانش قلبشناسی، اصطلاح akinesia گاهی اوقات در استفاده می شود اکوکاردیوگرافی وقتی بخشی از قلب دیواره پس از آسیب به قلب زخم می شود. اصطلاح هیپوکینزی ممکن است در دانش قلبشناسی. در این حالت ، این اصطلاح به کاهش پاتولوژیک حرکات دیواره قلبی اشاره دارد همانطور که در تصویر مشاهده می شود سونوگرافی. در یک پدیده ، از یک طرف ، حرکات قلب دیوارها کمتر اتفاق می افتند و از طرف دیگر ، با سرعت کمتری. این پدیده همچنین پیامد دیررس آسیب قلبی ناشی از انفارکتوس میوکارد یا کرونر قلمداد می شود شریان مرض.
