ستون فقرات گانگلیون مجموعه ای است از سلول عصبی بدن در ریشه ستون فقرات اعصاب. اطلاعات حسی از محیط جانبی سیستم عصبی از طریق گانگلیون نخاعی به سیستم عصبی مرکزی می رسد. در بیماری هایی مانند آتاکسی فردریش ، گانگلیون نخاع تحلیل می رود و باعث اختلالات حرکتی می شود.
گانگلیون ریشه پشتی چیست؟
گانگلیون اصطلاح پزشکی برای مجموعه های فردی است سلول عصبی بدنهایی که طناب عصبی را ضخیم می کنند. ستون فقرات گانگلیون از رشته های عصبی سوماتیک تشکیل شده است. در ارتباط ، سوماتیک سیستم عصبی، عملکرد حرکتی عضلات اسکلتی کنترل می شود. بنابراین ، رشته های عصبی سوماتیک در تمام حرکات ارادی و رفلکس بدن نقش اصلی را دارند. این از طریق سوماتیک است سیستم عصبی که انسان ابتدا با دنیای خارج رابطه فعال دارد. ستون فقرات اعصاب از نخاع به ویژه وظایف مهم را در سیستم عصبی سوماتیک انجام دهید. گانگلیون های نخاعی در هر انتهای عصب پشتی نخاعی قرار دارند و سیگنال های حساسی را به شاخ خلفی مغز منتقل می کنند. نخاع. این سیگنالهای حساس در درجه اول در حرکات رفلکس نقش دارند. قبل از هر رفلکس یک محرک خاص وجود دارد که به آن می رسد نخاع از طریق حسی آوران اعصاب، جایی که به اعصاب حرکتی تبدیل می شود که عضلات را عصبی می کنند ، و در نتیجه انقباض نهایی عضله را به عنوان یک پاسخ حرکتی به محرک می دانند. گانگلیون نخاعی گاهی اوقات به عنوان گانگلیون نخاعی ، گانگلیون پشتی یا گانگلیون عصبی سنسوریوم نخاعی شناخته می شود و در نهایت محرک ها را از سیستم عصبی محیطی به اعصاب نخاعی و در نتیجه به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کند. در بعضی جاها از گانگلیون های عصبی به عنوان گانگلیون های پشتی ، بین مهره ای و ریشه خلفی نیز یاد می شود.
آناتومی و ساختار
گانگلیا ساختارهای عصبی خودمختاری هستند. گانگلیون نخاعی بدن از نورون های سیستم عصبی سوماتیک تشکیل شده است که حاوی فیبرهای حسی آوران است. سلول عصبی تارهای عصبی ضخیم شده در نخاع را جمع می کند و ریشه پشتی همه اعصاب نخاعی را می نشیند. یک گانگلیون نخاعی در هر طرف هر بخش نخاعی قرار دارد ، جایی که به عنوان اتساع پشتی نقش می بندد. ریشه عصب. گانگلیون ها از بین مهره های سوراخ سوراخ مهره های مجاور ستون فقرات عبور می کنند. سوراخ بین مهره ای روزنه های زوجی در کانال مهره ای است که مهره های مجاور را تشکیل می دهد. گانگلیون های پشتی شامل سلول های عصبی شبه قطبی هستند و از دندریت های آنها برای جمع آوری اطلاعات حساس در مورد محرک ها از یک بخش خاص نخاع استفاده می کنند. آکسونهای نورونها از قسمت خلفی هدایت می شوند ریشه عصب اعصاب نخاعی اجسام عصبی آنها از اپی نوریوم ، پرینوریوم و اندونورال تشکیل شده است بافت همبند. اندازه پریکاریای آنها از 15 تا 110 میکرومتر است و دارای هسته های بزرگ هستند. بدن سلولها توسط سلولهای گانگلیونی نخاعی غلاف می شوند. اینها سلولهای گلیالی تخصصی هستند که به آنها سلولهای گوشته یا سلولهای ماهواره ای نیز گفته می شود. سلولهای عصبی گانگلیونی منحصر به فرد مویرگهای متنوعی را در میان خود دارند. هر گانگلیون نخاعی متشکل از رشته های عصبی آوران است. از آنجا که گانگلیون های نخاعی فیبرهای عصبی کاذب قطبی هستند ، گانگلیون های حسی هیچ کدام را ندارند سیناپس.
عملکرد و وظایف
سیستم عصبی مرکزی دستوراتی را برای همه فرایندهای بدن به صورت تحریک فراهم می کند. نخاع بین اطلاعات از بدن و دستورات سیستم عصبی مرکزی واسطه است. بنابراین ، اطلاعات را از سیستم عصبی محیطی به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کند و همچنین دستورات سیستم عصبی مرکزی را به هدف قرار دادن اندام های اطراف می فرستد. مهمترین نقطه تغییر نخاع است کانال نخاعی. این کانال از دهانه های جداگانه مهره ها تشکیل شده است که هر مهره حدود 31 شاخه در دو طرف چپ و راست حمل می کند ، معروف به اعصاب نخاعی ، که به منظور انتقال محرک ها از نخاع به تمام قسمت های بدن گسترش می یابد. اعصاب حسی یا حساس از طریق ریشه خلفی از اندام های حسی فردی به نخاع می رسند. رشته های حرکتی برای حرکات از نخاع به عضلات کشیده می شوند. نقطه خروج آنها مربوط به ریشه قدامی هر نخاع است. اجسام سلولی تمام اعصاب حسی در گانگلیون ریشه پشتی قرار دارند ، در حالی که اجسام سلول اعصاب حرکتی در ماده خاکستری قرار دارند. از طریق دندریت های طولانی ، الیاف حسی اطلاعات مربوط به لمس ، دما ، موقعیت بدن و درد از بدن به سیستم عصبی مرکزی. بسیاری از فیبرهای حسی از گانگلیون نخاعی از طریق اینترون به ماده خاکستری نخاع متصل می شوند. در اینجا ، رشته های حرکتی از طریق ریشه قدامی خارج شده و به عضلات اسکلتی گسترش می یابد. اعصاب به هم پیوسته از این طریق مسئول حرکات ارادی هستند. الیاف حسی نیز ممکن است مستقیماً با یک مسیر حرکتی به هم متصل شوند. چنین ارتباطات متناظر با واکنش. یک قوس رفلکس از هر یک از عناصر گیرنده ، آورنده حسی تشکیل شده است فیبر عصبی، نخاع ، فیبر عصبی وابران حرکتی و تأثیراتی مانند عضله یا غده. رفلکس ها پاسخ های محرک کلیشه ای هستند که پس از عبور از آستانه محرک خاص تحریک می شوند. دندریت های سلول های عصبی کاذب قطبی در گانگلیون نخاعی اطلاعات حسی مربوط به قسمت خاص نخاع را از بدن جمع می کنند و این محرک ها را به مغز یا ، در مورد واکنش، مستقیماً به تأثیرگذارها.
بیماری
یکی از بیماری های گانگلیون نخاعی ، سندرم گیلن-باره است. حاد است التهاب اعصاب محیطی و گانگلیون های ستون فقرات همراه با یک علت هنوز نامشخص. علاوه بر علائمی مانند کمر درد و اختلالات حسی ، علائم علامتی ممکن است شامل فلج ، ضعف عضلانی ، درد عضلانی, هماهنگی اختلالات ، یا اختلالات راه رفتن. هرپس ویروس ها همچنین می تواند بر گانگلیون های ستون فقرات تأثیر بگذارد و علاوه بر سلول های گانگلیونی ، نورون ها را نیز آلوده کند. مقداری تب خال ویروس ها در هسته سلولهای عصبی باقی مانده و می تواند در هر زمان عفونت تبخال را شعله ور کند. آتاکسی Friedreich همچنین با بیماری های گانگلیون ریشه پشتی همراه است. در این بیماری نوروژنیک ژنتیکی ، نارسایی قلبی و دیابت اغلب علاوه بر فلج رخ می دهد. علت علائم فردی تخریب گانگلیون نخاع و مغز سلول ها. جدا از این ، پس از زوستر نورالژی بعد از عفونت با ابله مرغانبه عنوان مثال ، به گانگلیون نخاعی مربوط می شود. این بیماری توسط ویروس واریسلا-زوستر تحریک می شود که پس از عفونت به طور دائمی در گانگلیون های نخاعی بدن مستقر می شود. وقتی که سیستم ایمنی بدن به دلیل فشار یا متن های مشابه ، اصلی ابله مرغان عفونت می شود دودکش. در پس زوستر نورالژی، نقص در انتقال محرکها در گانگلیونهای ستون فقرات علت محسوب می شود. ویروس ها اغلب باعث آسیب دائمی به ریشه های عصبی آسیب دیده می شود و باعث نوروژنیک مزمن می شود درد.
