محفظه های چشم توسط دو حفره ، اتاق های قدامی و خلفی تشکیل شده و در قسمت جلوی چشم درست در پشت قرنیه و هنوز در جلوی لنز قرار دارند. دو اتاق چشم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و از شوخ طبعی آبی پر می شوند ، که در درجه اول برای تأمین مواد مغذی لنز و قرنیه و حفظ فشار داخل چشم لازم است.
محفظه های چشم کدامند؟
اتاق های چشم از اتاق قدامی بزرگتر و اتاق خلفی بسیار کوچکتر تشکیل شده است. اتاق قدامی چشم درست در زیر قرنیه قرار دارد. در ذات توسط جنس زنبق و سوسن و عضلات مردمک (عضله اسفنکتر و گشاد کننده مردمک) برای انقباض و گشاد شدن شاگرد. از طریق شاگرد، در ارتباط با لنز و اتاق خلفی چشم است. محفظه خلفی چشم توسط قسمت خلفی چشم محدود می شود جنس زنبق و سوسن و عضلات مردمک و خلفی توسط جنبه قدامی زجاجیه. به این معنا که، جنس زنبق و سوسن و عضلات مردمک (سلولهای عضلانی صاف تحت کنترل خودکار) مرزبندی اصلی بین اتاق های خلفی و قدامی چشم را تشکیل می دهند. هر دو اتاق مملو از شوخ طبعی آب است ، الکترولیتی کاملاً شفاف که در آن وجود دارد پروتئین ها, اسید هیالورونیک، اسید اسکوربیک (ویتامین C) ، و سایر مواد حل می شوند.
آناتومی و ساختار
از نظر آناتومی ، اتاق های قدامی و خلفی چشم ساختار خاص خود را ندارند که توسط غشا مشخص شده باشد. بلکه حفره هایی هستند که با ترسیم نقشه های دیگر ایجاد شده اند. محفظه قدامی توسط قرنیه قدامی محدود می شود ، به طوری که شوخ طبعی آب در محفظه های چشم مستقیم با قرنیه تماس می گیرد و تبادل مواد می تواند بین قرنیه و شوخ طبعی آب انجام شود. محفظه خلفی چشم به صورت خلفی توسط سطح قدامی شوک زجاجیه و به طور مرکزی توسط سطح قدامی لنز محدود می شود. ماهیچه های حلقوی حلقوی از لبه خارجی به داخل اتاقهای خلفی چشم قرار می گیرند و از الیاف زونولا استفاده می کنند تا در فواصل طولانی محل قرارگیری را ایجاد کنند. ماهیچه های مژگانی حاوی سلول های خاصی هستند که شوخ آبی تولید می کنند و آن را در اتاق خلفی چشم آزاد می کنند. در لبه خارجی محفظه قدامی ، زاویه ای بین عنبیه و قرنیه تشکیل می شود ، به نام زاویه اتاق ، که دارای ساختارهایی (شبکه ترابکولار) است که می تواند شوک آبی "خرج شده" را دریافت کند و آن را به یک حلقه تحویل دهد رگ، کانال Schlemm ، داخل وریدی گردش برای "پردازش مجدد"
عملکرد و وظایف
در دو اتاق چشم و در لبه های آنها ساختارهای متحرکی وجود دارد که برای قرارگیری چشم ، یعنی تغییر شکل لنز برای تنظیم فوکوس در فواصل طولانی یا کوتاه و سایر ساختارهایی که عملکرد آنها ساختن است ، ضروری است. شاگرد باریک یا گسترده تر ، بسته به استحکام از بروز نور. این بدان معناست که از یک طرف ساختارهایی که متحرک و متغیر هستند فضای متغیری را برای خود ادعا می کنند و از طرف دیگر ساختارهای دیگر چشم نیز به مقدار مشخصی فشار نیاز دارند تا چشم در شکل لازم قرار گیرد. . بنابراین ، یکی از دو وظیفه و وظیفه اصلی دو اتاق ، حفظ فشار مورد نیاز ، فشار داخل چشم ، در حدود 15 تا 20 میلی متر جیوه (بزرگسال میانسال) با تنظیم تولید و خروج شوخ طبعی آب است. دومین عملکرد اصلی تأمین مواد مغذی و انرژی ساختارهای مجاور است که نمی توان آن را پرفیوژن کرد. اینها در درجه اول لنز و قرنیه هستند. لنز ، قرنیه و بدن زجاجیه را نمی توان مستقیماً از طریق جریان خون تأمین کرد زیرا شبکه ای از خون مویرگهای موجود در لنز ، قرنیه و بدن زجاجیه "دید" را کدر می کنند. این وظیفه را شوخ طبعی آبی به عهده می گیرد که در آن پروتئین ها, اسید هیالورونیک، اسید اسکوربیک و سایر مواد لازم برای تأمین به عنوان حل می شود الکترولیت ها. اسید اسکوربیک از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا ویتامین C به ویژه موثر است آنتی اکسیدان که با آسیب اکسیداتیو ناشی از خنثی می کند تابش UV و بنابراین می تواند از کدر شدن قرنیه و لنز جلوگیری کند. ویتامین C در طنز آبی چشم بنابراین تا حدودی با "ساخته شده در" مطابقت دارد عینک افتابی"
بیماری
یکی از رایج ترین بیماری هایی که می تواند با عملکرد نامناسب اتاق چشم همراه باشد گلوکوم، همچنین به عنوان گلوکوم شناخته می شود. یکی از چندین بالاعوامل خطر برای توسعه گلوکوم فشار داخل چشم افزایش می یابد. فشار داخل چشمی افزایش یافته می تواند زمانی اتفاق بیفتد که شبکه مشبک در محفظه قدامی چشم عملکرد آن محدود شود و نمی تواند به اندازه کافی شوخ طبعی آب را تخلیه کند. اگر تولید شوک مایع در اجسام مژگانی در اتاق خلفی چشم کنترل نشود ، نوعی گرفتگی در محفظه های چشم ایجاد می شود که می تواند باعث ایجاد گلوکوم. گلوکوم منجر به تخریب تدریجی قارچ می شود عصب باصره سر، باعث از بین رفتن میدان بینایی می شود. گلوکوم یکی از علل شایع آن است کوری در سراسر جهان. گلوکوم عمدتا به دلیل عدم تعادل بین ایجاد می شود خون جریان به عصب باصره و فشار داخل چشم. در حضور اختلالات گردش خون از عصب باصره، حتی فشار طبیعی چشم نیز می تواند بیماری را تحریک کند. از دست دادن شوخ طبعی آب به دلیل آسیب دیدگی یا بعد از جراحی نیز می تواند به همین ترتیب مشکل ساز شود. اگر خسارت جبران نشود ، تورم کوروئید همراه با اختلالات بینایی قابل توجهی رخ می دهد. اگر کپسول لنز از نظر مکانیکی آسیب دیده باشد ، ممکن است رطوبت آبی وارد لنز شود و باعث تورم قشر لنز شود و محل قرارگیری لنز را با مشکل مواجه کند.
