precuneus یک زیر منطقه در است مغز. در سطح پشتی قرار دارد سر، مستقیماً در زیر جمجمه قرار دارد. همراه با هیپوکامپ، کارهایی را در یادگیری روند.
پركونئوس چیست؟
precuneus بخشی از مرکز است سیستم عصبی. در منطقه واقع شده است مغز، تلنسفالون. در یک نمای داخلی از مغز، در یک سوم بالایی انتهایی قابل مشاهده است مغز. بین انتقال شکنج حفره ای به شکنج پس از مرکز و حفره آهیانه ای به وضوح قابل مشاهده است. به ماده خاکستری مخچه اختصاص داده می شود. این نشان دهنده یک جز essential اساسی از مرکز است سیستم عصبی. آن شامل سلول عصبی اجسام ، دندریت ها ، آکسون ها و سلول های گلیال و مویرگ ها. تحقیقات نشان داده است که پرکینئوس ، همراه با هیپوکامپ، توابع مهم را در انجام می دهد یادگیری. به عنوان مثال ، تصور می شود که در شکل گیری تصویر از خود و اپیزودیک نقش دارد حافظه. precuneus در مطالعات مختلف تصویربرداری ، از جمله فعال می شود تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، هر زمان ادراک از خود درگیر شود. به همین دلیل ، precuneus نقشی اساسی در مطالعه وضعیت هوشیار ذهن دارد. اگرچه تحقیقات در این زمینه هنوز ادامه دارد ، اما دانشمندان مطمئن هستند که پیشینه خود را تشکیل می دهد حافظه نمایندگی.
آناتومی و ساختار
مخچه به چندین منطقه تقسیم می شود. آنها شامل لوب های پیشانی ، لوب های آهیانه ، لوب های گیجگاهی و شکنج متسعین هستند. آنها با هم محصور می شوند باراز هیپوکامپ، و سیستم لیمبیک. قلع سانترالیس دور لوبولوس پاراسنترالیس پیچیده می شود و در بالای سنگ شکنج ختم می شود ، لوبولوس پاراسنترالیس انتقال را از شکنج به گایروس postcentralis تشکیل می دهد. در عقب تر ، sulcus parietooccipitalis است. این عمل جداری از لوب های پس سری را جدا می کند. تقریبا عمود بر آن sulcus calcarinus اجرا می شود. قشر بینایی اولیه در دیواره های آن قرار دارد. گل مایع چوبی و گل مایع قلیایی ساختار مجرا را محدود می کند. این حالت گوه ای دارد. منقار خلفی به ساکوس جداری پریکنئوس است. بنابراین ، پروکونئوس بین لوبولوس پاراسنترالیس و گل مایع پاریتوکوسیپیتالیس قرار دارد. از دیدگاه مغز و اعصاب و فیزیولوژیک ، پروکونئوس اغلب به عنوان بخشی از lobulus parietalis superior توصیف می شود. این زیر منطقه لوب ذره ای است و از آن به عنوان میدان لوازم جانبی حساس به قشر مغز یاد می شود. بافت precineus مربوط به بقیه مخچه است. به آن ماده خاکستری گفته می شود که از نورون ها ، سلول های گلیالی و همچنین رشته های میلین تشکیل شده است.
عملکرد و وظایف
تصور می شود که پیشینه وظایفی مانند خودآگاهی ، انعکاس از خود و آگاهی از خود را دارد. در زندگی روزمره ، فرایندهایی که منجر به ارزیابی خود می شوند ، در این زمینه از مناطق رخ می دهد مغز. در پركونئوس ، تصمیم گیری می شود كه آیا فرد احساس كنید كه می تواند با یك وظیفه كنار بیاید یا آن را رد می كند. این نیاز به عناصر بلند مدت دارد حافظه، تجربه انباشته و ارزیابی وضعیت فعلی. خودآگاهی یا خودآگاهی یک فرآیند بسیار پیچیده است. آنها همراه با مشاهده خود برای آگاهی و اعتماد به نفس خود ، زمینه های مهمی را برای کنار آمدن با موقعیت های روزمره نشان می دهند. ارزیابی صحیح چالش های موجود ، احساسات برای کنار آمدن ، مانند شجاعت ، تحمل or استحکام، و همچنین بررسی منابع موجود در چند ثانیه یا چند دقیقه سنجیده می شوند. این فرایند تا حدود زیادی از پروكونئوس كنترل می شود. در همکاری با هیپوکامپ ، فرایندهای یادگیری در این اتفاق بیفتد مغز حوزه. خاطرات طولانی مدت در هیپوکامپ شکل می گیرد. تقویت طولانی مدت در آنجا صورت می گیرد. این چند روز تا چند ماه طول می کشد. هنگامی که یک حافظه در حافظه اعلامی ذخیره می شود ، می توان آن را برای یک عمر بازیابی کرد. این شامل دانش واقعی ، اما همچنین دانش در مورد توالی های عمل است. مورد دوم در ارزیابی خود نقش مهمی دارد. تنها با آگاهی از چگونگی پیشبرد اقدامات و امکاناتی که ارگانیسم شخص ایجاد می کند ، می تواند اقدام جدیدی را برنامه ریزی و با موفقیت اجرا کند.
بیماری
ضایعات در مغز می تواند در اثر بیماری های مختلفی مانند التهاب, اختلالات گردش خون، یا تومورها. علاوه بر این ، آسیب می تواند در اثر حوادث ، زمین خوردن یا در نتیجه اقدامات جراحی ایجاد شود. تورم مغز باعث فشار در مغز می شود. تورم به دلیل از پیش تعیین شده شکل نمی تواند از بین برود جمجمه. مغز مبتلا توده مناطق سالم را آواره می کند. اینها به دام افتاده و دیگر نمی توانند وظایف خود را به اندازه کافی انجام دهند. خونریزی هایی با پیامدهای عصبی مرکزی ممکن است رخ دهد. ضایعات و فعالیت عملکردی مختل در پروکونئوس رهبری به مشکلات در فرآیند یادگیری. فرایندهای یادگیری را نمی توان با موفقیت به پایان رساند. این منجر به کاهش ارزیابی خود می شود. نارسایی های پرکونئوس با اختلالات همراه است که در آنها اختلال در درک خود نشان داده شده است. بنابراین ، اختلالاتی مانند مرزی اختلال شخصیت یا اختلال در غذا خوردن بی اشتهایی عصب با نقص عملکردی پروکونئوس همراه است. در هر دو اختلال ، بیماران از نقص تصویر از خود رنج می برند. خط مرزی اختلال شخصیت همچنین اختلال شخصیت از نظر عاطفی ناپایدار نامیده می شود. با تکانشگری و بی ثباتی احساسات و خلق و خو همراه است. این اختلال مشکلات مربوط به هویت فرد را نشان می دهد و مشکلات زیادی را در روابط بین فردی به وجود می آورد. که در بی اشتهایی عصبی ، بیماران از اختلال طرحواره بدن رنج می برند. حتی با داشتن حقایق عینی ، آنها نمی توانند درک کنند که چه تصویری از بدن دارند. آنها خود بدن خود را چاق یا حتی چاق می دانند ، حتی اگر از شدت شدید رنج ببرند کم وزن.
