La بند ناف مادر و کودک را در حین اتصال متصل می کند بارداری در رحم. جنین از طریق. به جریان خون مادر متصل می شود جفت. بعد از تولد اهمیت خود را از دست می دهد.
بند ناف چیست؟
La بند ناف لوله ای از بافت است که ارتباطی را بین مادر ایجاد می کند جفت و شکم کودک. توسعه آن بسیار نزدیک به توسعه است جفت. تخمک بارور شده در حال حاضر از چندین سلول تشکیل شده و در سلول های تکامل یافته ادامه می یابد رحم. پوسته خارجی تخم مرغ با غشای مخاطی جوش می خورد رحم برای تشکیل جفت. بنابراین ، این اتحادیه ای از سلولهای مادر و جنین است. این نه تنها در تأمین محصولات تحت تأثیر قرار می گیرد جنین، بلکه بر ارگانیسم مادر نیز تأثیر می گذارد. فضای داخلی آن حفره هایی را پر می کند خون. از آنها خون عروق توسعه تا هفته چهارم بارداری، که از آن رگهای خونی برای بند ناف شکل گرفته. با پایان هفته چهارم بارداریاز جنین تا جایی پیشرفت کرده است که قلب شروع به ضرب و شتم می کند. در آن لحظه ، بند ناف عملکرد خود را انجام می دهد ، یعنی اطمینان از تأمین مواد مغذی و اکسیژن. همچنین مسئول دفع مواد زائد متابولیک مانند کربن دی اکسید
آناتومی و ساختار
هنگام تولد کودک ، بند ناف 50 تا 60 سانتی متر طول و 1.5 تا دو سانتی متر ضخامت دارد. از ژلاتینی تشکیل شده است بافت همبند که بصورت مارپیچ پیچیده شده است. بند ناف از کلاژن ، چند فیبروبلاست و مقدار زیادی تشکیل شده است آب-اتصال هیالورون (سولکوس وارتون). انعطاف پذیر است که بتواند کودک را در حرکات خود همراهی کند و به او آسیبی نرساند. در دوران بارداری ، کودک شروع به دست زدن به بند ناف ، بازی با آن ، خم شدن آن و در برخی موارد ، جویدن آن می کند ، بنابراین در معرض بسیاری از موارد قرار می گیرد. فشار. ترکیب آن از داخلی محافظت می کند خون عروق از گره خوردن و در نتیجه قطع عرضه.
عملکرد و وظایف
در ابتدا ، بند ناف هنوز از چهار خون تشکیل شده است عروق، که دو مورد از آنها شریان ناف و دو مورد آن وریدهای ناف هستند. ناف راست رگ در هفته چهارم بارداری برگشت می کند. سرخرگ ها خونی را حمل می کنند که میزان آن کم است اکسیژن و مواد مغذی اما سرشار از کربن دی اکسید به جفت ، و رگها حمل می کنند اکسیژن و مواد مغذی برای نوزاد تبادل در جفت صورت می گیرد بدون اینکه گردش خون مادر و نوزاد در خون همپوشانی داشته باشد. پس از تولد و اولین نفس کودک ، بند ناف وظیفه خود را از دست می دهد و پس از برش نیز عملکرد خود را از دست می دهد. بنابراین این امکان وجود دارد که کودک همزمان توسط بند ناف و خود تغذیه شود تنفس. اگر کودک مرتب نفس بکشد ، سفید و لنگ می شود. در این مرحله می توان آن را بدون عارضه قطع کرد. در دو نقطه ، چند سانتی متر از شکم کودک و چند سانتی متر از جفت ، هر یک از آنها یک گیره ناف نصب شده است. سپس برش داده می شود. کودک هیچ سلول عصبی در این قسمت از بند ناف ندارد ، بنابراین بریدن آن نیز صدمه ای نمی زند. قطعه ای که روی شکم کودک باقی مانده تمیز و پانسمان می شود. در عرض چند روز خشک می شود و در نهایت می افتد. سپس دکمه شکم در این نقطه روی شکم تشکیل می شود.
بیماری ها و بیماری ها
اگر فقط یک ناف باشد شریان تشخیص داده می شود ، به آن شریان نافی منفرد گفته می شود. این در حدود یک درصد از کل بارداری ها رخ می دهد. در صورت شناسایی ، احتمال ابتلا به ناهنجاری کروموزومی یا ارگان 30 تا 60 درصد افزایش می یابد. بند ناف که خیلی کوتاه است نیز می تواند ناهنجاری ها را نشان دهد. به عنوان مثال جنین ممکن است در نتیجه اختلال در مرکز نتواند به اندازه کافی حرکت کند سیستم عصبی. همچنین ممکن است نشان دهد که عضلات به اندازه کافی رشد نکرده اند. اگر بند ناف خیلی طولانی باشد ، خطر گرفتگی بند ناف بیشتر است. اگر کودک بیش از حد حرکت کند ، بند ناف یا می تواند لرزان شود ، که به آن گره کاذب گفته می شود ، یا یک گره واقعی ایجاد می کند. برای مورد دوم ، بروز یک تا دو درصد از بارداری ها است. در هر صورت ، این معمولاً با پیامدهای منفی برای کودک همراه نیست ، هر چند خون گردش ممکن است مختصر مختل شود. بافتی که بند ناف را تشکیل می دهد معمولاً از عواقب بد جلوگیری می کند. خطر بیشتر گرفتگی بند ناف است. این می تواند در اطراف قسمتهای جداگانه بدن کودک قرار بگیرد. مخصوصاً اگر دور آن را بپیچد گردن، این می تواند خطرناک باشد. این نوع درهم تنیدگی در 20 تا 30 درصد کودکان هنگام تولد رخ می دهد. اگر بند ناف به گونه ای فشرده شود که جریان خون مختل شود ، کودک باید هرچه سریعتر به دنیا بیاورد ، یا با زایمان با فورسپس یا بخش سزارین. مورد خاص افتادگی بند ناف است. در اینجا ، بند ناف در کانال تولد در جلوی بدن کودک گیر می کند. در اینجا نیز زایمان باید به سرعت انجام شود. در مورد پارگی بندناف (آمفالوسل) ، اندام های کودک ، مانند روده ها یا کبد، از شکم بیرون زده است. با این حال ، آنها در خارج از شکم رشد می کنند. این را قبلاً می توان در مشاهده کرد سونوگرافی و بلافاصله پس از تولد با جراحی ترمیم می شود.
