زخم باز: بیماری های ثانویه

موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است در اثر زخمهای باز ایجاد شود:

سیستم تنفسی (J00-J99)

  • آمفیزم ریه * -شرط که در آن هوا در ریه ها افزایش می یابد.
  • پنوموتوراکس تنشی * - شکل پنوموتوراکس تهدید کننده زندگی که در آن افزایش فشار در فضای پلور باعث ایجاد مشکل در جریان خون در قلب و همچنین باز شدن محدود ریه های یکدیگر می شود. فضای پلورال فضایی در حفره قفسه سینه بین قسمت داخلی قفس دنده و پلور است

پوست و بافت زیر جلدی (L00-L99).

  • در اختلالات ترمیم زخم انتقال به زخم (زخم) یا به زخم مزمن ممکن است - اختلالات ترمیم زخم می تواند از موارد زیر ناشی شود:
    • آسیب مزمن (به عنوان مثال ، به دلیل فشار: زخم دهلیزی) ،
    • پوست از قبل آسیب دیده (در بیماری انسداد شریانی محیطی (pAVK) ، نارسایی مزمن وریدی (ضعف وریدی) ، پلی نوروپاتی / بیماری های سیستم عصبی محیطی که بر روی چندین عصب تأثیر می گذارد) ،
    • عفونت زخم ، و
    • علل سیستمیک مانند دیابت ملیتوس ، کمبود پروتئین و کمبود فاکتور XIII.

    به همین ترتیب ، بهبودی ضعیف زخم باید به دنبال عوامل دفع (حذف تومور) باشد.

  • جای زخم ضعیف - هیپرتروفیک زخم، کلوئیدها (اسکار برآمدگی).

بیماریهای عفونی و انگلی (A00-B99).

  • عفونت زخم - زخم دریچه ای برای ورود عوامل بیماری زا است که ممکن است منجر به عفونت موضعی زخم شود. گل سرخ (گل سرخ ؛ عفونت از پوست ناشی از استرپتوکوک pyogenes) نیز ممکن است. لبه های پاره شده زخم به طور قابل توجهی بیشتر از لبه های صاف زخم آلوده می شوند.
    • گانگرن گاز - ناشی از باکتری Clostridium perfringens با تشکیل انتروتوکسین است.
    • کزاز (کزاز) - ایجاد شده توسط باکتری Clostridium tetani با تشکیل نوروتوکسین (در آلوده زخم توسط خاک ، تکه های چوب ، و غیره).
    • عفونت های خاص زخم عبارتند از:
      • زخم گزش - عفونت های مخلوط بسیار مداوم می توانند در اینجا رخ دهند (به علت بزاق سرشار از عوامل بیماری زا).

سیستم اسکلتی - عضلانی و بافت همبند (M00-M99).

علائم و یافته های غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جای دیگری طبقه بندی نشده اند (R00-R99).

  • خون ریزی
  • دیسفونی * (گرفتگی صدا)
  • دیسفاژی * (دیسفاژی).
  • تنگی نفس * (تنگی نفس)
  • هموپتیز * (هموپتیز)
  • شوکه شدن *

آسیب ها ، مسمومیت ها و سایر عواقب دلایل خارجی (S00-T98).

  • آسیب های همزمان به عضلات ، عروق, اعصاب, استخوان ها، اعضای بدن (گلوله زخم به سر: مرگ و میر (میزان مرگ و میر): - 90٪).
  • انفجار جسم خارجی - مثلاً از رنگ سیاه پودر، تکه های چوب و فلز.
  • هماتوم (کبودی به علت خونریزی پس از آن)
  • ضایعه داخل صفاقی (آسیب به صفاق):
    • زخمهای چاقوی شکمی فقط در 60-75٪ به مرز صفاقی نفوذ می کنند و بنابراین لزوماً منجر به آسیب به عضو نمی شوند.
    • زخمهای گلوله شکمی بیش از 95٪ به مرز صفاقی نفوذ می کنند و بر این اساس ، غالباً منجر به آسیب عضو می شوند.
  • سندرم محفظه (تورم عظیم بافتی ، که می تواند منجر به آن شود قطع عضو در غیاب درمان حاد) - به ویژه در آسیب های خرد شده در ناحیه تحتانی پا، پا، ساعد، دست
  • نفوذ در آسیب های قفسه سینه (→ ایجاد a قفسه سینه تخلیه از طریق مینی توراکوتومی / باز شدن جراحی قفسه سینه از طریق یک برش بین دنده ای).
  • آسیب تروماتیک مغز (TBI)
  • پارگی زخم - به عنوان مثال به دلیل عدم تحرک (سرفه ، عطسه ، استفراغ).

بیشتر

  • تشکیل سروما (تجمع ترشحات زخم).

* پس از اصابت گلوله و ضربات چاقو به مناطق قفسه سینه و گردن رحم.