لیشمانیا اینفانتوم باکتری کوچکی از خانواده لیشمانیا است و به عنوان انگلی که به صورت داخل سلولی در ماکروفاژهای انسان و سایر مهره داران الزامی است زندگی می کند. این باکتری برای حفظ گونه های خود تحت تغییر میزبان بین ماسه های ماسه ای و انسان یا مهره داران قرار می گیرد و از حالت تاژک دار (پشه) به فرم بدون لخته (انسان یا مهره دار) تغییر می یابد. لیشمانیا اینفانتوم می تواند عامل پوستی و احشایی باشد لیشمانیوز با هم.
Leishmania infantum چیست؟
لیشمانیا اینفانتوم ، باکتری کوچکی از خانواده لیشمانیا ، به عنوان یک انگلی و از نظر داخل سلولی در ماکروفاژهای انسان یا سایر مهره داران اجباری زندگی می کند. برای حفظ گونه های خود ، این باکتری مورد تعویض میزبان قرار می گیرد ، که با تغییر جزئی در ظاهر خارجی آن همراه است. در اروپا ، آفریقای شمالی و کشورهای آسیایی ، ماسه زنی از تیره Phlebotomus به عنوان میزبان میانی عمل می کند ، در حالی که در مناطق آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی ، ماسه ماهی گونه Lutzomyia این قسمت را بازی می کند. پشه خاکی ماکروفاژها را با خود بلع می کند خون وعده غذایی در انسان آلوده ، که ممکن است حاوی مقادیر بیشتری لیشمانیا باشد. باکتری در پشه آزاد می شوند دستگاه گوارش و از فرم بدون لخته (آماسیگوت) به شکل تاژک دار (پروماستیگوت) تبدیل می شود. در شکل تاژک دار ، باکتری می تواند به طور فعال به سمت دستگاه گزش پشه حرکت کند و در مرحله بعدی خون وعده غذایی ، توسط پروبوز پشه به انسان یا مهره دار دیگری منتقل می شود ، جایی که باکتری ها دوباره به شکل آماستیگوت تبدیل می شوند.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
Leishmania infantum در تمام قاره ها به جز استرالیا توزیع می شود. در کشورهای آمریکای جنوبی ، عامل بیماری زا به عنوان Leishmania chagasi شناخته شده است. اکنون کارشناسان بر این عقیده اند که این دو باکتری یکسان هستند ، بنابراین نام Leishmania infantum به طور گسترده ای پذیرفته شده است. این یکی از معدود لیشمانیا است که می تواند باعث هر دو نوع پوستی و احشایی آن شود لیشمانیوز. پسوند نام "infantum" نشان می دهد که بیماری است که در درجه اول کودکان و نوزادان را درگیر می کند. این مورد قبلاً در گذشته وجود داشت ، گرچه عمدتا نوع احشایی بیماری بود که بر آن تأثیر می گذارد اعضای داخلی، منظور این بود با توجه به این واقعیت که به دلایل درمانی اکنون بسیاری از افراد تحت سرکوب سیستم ایمنی هستند ، تصویر بالینی تغییر کرده است. به طور فزاینده ای ، بزرگسالان با صلاحیت ایمنی مرتبط با بیماری یا مصنوعی نیز ضعیف می شوند. عفونت از طریق پروبوزیس پشه خاکی آلوده اتفاق می افتد. پروماستیگوت پاتوژن ها توسط پروبوزیس به داخل حمل می شوند پوست مناطقی که توسط پلی مورفون هسته ای به عنوان خارجی شناخته می شوند گرانولوسیتهای نوتروفیل (PMN ها) ، نگهبانان سیستم ایمنی بدن in پوست بافت ، و بلافاصله فاگوسیتوز می شوند. با این حال ، این باکتری ها قادر به ترشح کموکین های خاصی هستند که از ترشح PMN در مواد لایشمانیا به دنبال فاگوسیتوز جلوگیری می کند. علاوه بر این ، باکتری ها از کموکاین های دیگر برای کمک به جذب فاگوسیت ها استفاده می کنند ، که پاتوژن ها به عنوان میزبان واقعی خود به دنبال حمله باشند. بنابراین ، در حالی که ماکروفاژها جذب می شوند ، جذب سلول های ایمنی دیگر مانند سلول های NK (سلول های کشنده طبیعی) و مونوسیت ها همزمان سرکوب می شود از آنجا که ورود ماکروفاژها حدود یک تا دو روز طول می کشد ، اما PMN های فعال شده به طور معمول پس از چند ساعت با برنامه ریزی سلول سلولی (آپوپتوز) متلاشی می شوند ، باکتری ها به آنها کمک می کند تا عمر طولانی تری داشته باشند تا بتوانند منتظر رسیدن ماکروفاژها در فضای داخل سلولی محافظت شده از PMN ها. پس از ورود ماکروفاژها ، PMN تحت آپوپتوز قرار می گیرد به طوری که ماکروفاژهای وارد شده قطعات را به همراه باکتری های آزاد شده فاگوسیتوز می کنند بدون اینکه هیچ واکنشی نسبت به لیشمانیا نشان دهند. پاتوژن ها اکنون می تواند تکثیر یابد ، در خلاu ماکروفاژ محافظت شود و پس از مدتی باعث ترکیدن ماکروفاژ شود ، به طوری که ماکروفاژهای بیشتری وارد شده و قطعات را به همراه باکتری فاگوسیتوز می کنند. وقتی یک ماسه شنی اکنون بلعیده می شود خون از طریق پروبوسیس ، ماکروفاژهای آلوده وارد آن می شوند دستگاه گوارش و عوامل بیماری زا آزاد می شوند. آنها موفق می شوند از هضم غذا فرار کرده و دوباره به فرم پروماستیگوت تبدیل شوند. سپس آنها به طور فعال به دستگاه گزش پشه منتقل می شوند و آماده عفونت مجدد می شوند.
بیماری ها و بیماری ها
عفونت با لیشمانیا اینفانتوم می تواند احشایی ایجاد کند لیشمانیوز، که تأثیر می گذارد اعضای داخلی مانند کبد و طحال. به طور خاص ، كودكان بین یك تا پنج سال و بزرگسالان دارای سیستم ایمنی طبیعی یا مصنوعی ضعیف ، در معرض خطر افزایش شیوع بیماری در مناطق بومی هستند. قابل توجه است که در مناطق بومی خطر عفونت با افزایش می یابد سوء تغذیه، به طوری که این بیماری اغلب به عنوان بیماری فقرا شناخته می شود. متعادل تر است رژیم غذایی، ساختن یک قدرت قوی برای بدن دشوارتر است سیستم ایمنی بدن، به همین دلیل بیشتر در معرض انواع بیماری ها است. عفونت همیشه به درستی تشخیص داده نمی شود زیرا به عنوان مثال درد شکم, اسهال و تفسیر صحیح از دست دادن وزن (علائم اولیه بیماری) دشوار است. با پیشرفت بیماری ، علائم اختصاصی دیگری مانند تورم نیز آشکار می شوند لنف گره ها ، بزرگ شده است کبد و طحالو درد در قسمت فوقانی شکم سمت چپ یک سرنخ بسیار خاص برای لیشمانیوز احشایی دو اوج است تب. در طول روز دو حداکثر دما به وضوح قابل شناسایی است. در صورت عدم درمان ، عفونت روند جدی را طی می کند. در بیشتر موارد ، عفونت در بزرگسالان مورد توجه قرار نمی گیرد و توسط دفاع ایمنی بدن برطرف و سرکوب می شود. با این حال ، علائم می توانند سالها پس از عفونت در صورت بروز سیستم ایمنی بدن تحت هر شرایطی ضعیف می شود. عفونت با لیشمانیا اینفانتوم نیز می تواند رهبری به شکل پوستی سالک ، که معمولاً روند خفیفی دارد.
