عیب یابی | استئومیلیت مفصل گیجگاهی فکی

امکانات عیب شناسی

اول از همه، a تاریخچه پزشکی (شرح حال) و معاینه ناحیه آسیب دیده توسط پزشک (ترجیحاً متخصص گوش و حلق و بینی یا دندانپزشک) ضروری است. در مرحله حاد از استئومیلیت، یک مرتفع خون میزان رسوب سلولی (BSG) و تعداد زیادی از آنها گلبول های سفید خون در شمارش خون (لکوسیتوز) نقش عمده ای در تشخیص بیماری دارد استئومیلیت. هر دو شکل از استئومیلیت در اشعه ایکس قابل تشخیص است ، اگرچه در برخی موارد کاملاً دیر تشخیص داده می شود.

به عنوان یک قاعده ، توموگرافی کامپیوتری (CT) ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا حتی استخوان خط نگارشی بهتر هستند با این حال ، همه این روش ها گران تر و پیچیده تر هستند ، به همین دلیل تنها در صورتی مورد استفاده قرار می گیرند که مشکوک از قبل تأیید نشود. تشخیص فقط با نمونه بافتی قابل تأیید است (بیوپسی) منطقه آسیب دیده مهم تشخیص های افتراقی به استئومیلیت در شکمبه هست یک تومور استخوان.

درمان

درمان بستگی به شدت بیماری دارد. گاهی اوقات ، در مراحل اولیه ، درمان محافظه کارانه با آنتی بیوتیک مناسب کافی است و معمولاً باید در حدود سه هفته انجام شود. بیسفسفونات، که به جلوگیری از تجزیه ماده استخوانی کمک می کند ، همچنین یک گزینه دارویی است. اگر درمان محافظه کارانه هیچ بهبودی را نوید نمی دهد یا قبلاً بدون موفقیت آزمایش شده است ، می توان مداخله جراحی نیز انجام داد.

در این روش ، جداکننده ها و تکه های مرده استخوان برداشته می شوند. گاهی اوقات برخی از دندان ها باید برداشته شوند. علاوه بر این ، خارجی ترین لایه استخوانی را می توان حذف کرد (دکورتیکاسیون) برای اطمینان بهتر خون گردش خون در استخوان اما در اینجا نیز ادامه مداوم آنتی بیوتیک درمانی بسیار مهم است. آخرین گزینه همیشه برداشتن (جزئی) استخوان فک است که در صورت لزوم می توان آن را با صفحه یا پیوند جایگزین کرد.

عمل

استئومیلیت در فک همیشه باید در ابتدا به صورت محافظه کارانه درمان شود شرط هنوز اجازه می دهد از آنجا که این التهاب است ، ابتدا باید آنتی بیوتیک تجویز شود تا التهاب متوقف شود و بنابراین از پیشرفت استئومیلیت جلوگیری شود. علاوه بر این، اکسیژن درمان با فشار بالا می تواند برای کشتن استفاده شود باکتری که فقط در شرایط بدون اکسیژن (بی هوازی) زنده می مانند.

اما اغلب ، استئومیلیت در فک آنقدر پیشرفته است که فقط جراحی می تواند کمک کننده باشد. در این عملیات ، شکمبه که در نتیجه استئومیلیت پیشرفته جان خود را از دست داده است ، و همچنین خارجی ترین لایه استخوانی ، باید برداشته شود تا استخوان فک هنوز سالم باقی بماند. خون گردش خون (عروق). اما در موارد بسیار شدید ، ممکن است قسمت کاملی از فک برداشته شود زیرا ناحیه استخوان در حال حاضر مرده است.

به این عمل برداشتن جزئی فک می گویند. حتی اگر این یک روش شدید باشد ، هنوز هم ممکن است زیرا در غیر این صورت التهاب می تواند بیشتر و بیشتر پیشرفت کند و نه تنها شکمبه بلکه دیگر استخوان ها از جمجمه می تواند تحت تأثیر قرار گیرد این امر باید به هر قیمتی اجتناب شود. برای پرکردن مجدد فک با استخوان ، باید پیوند یا صفحات استخوانی وارد شود تا فک تثبیت شود.