یک اختلال سوماتوفورم نشان دهنده یک مجموعه علائم است که با دلایل آلی قابل توضیح یا توضیح کافی نیست. این شامل شکایات عملکردی است که مربوط به روانشناختی است فشار و فشار به بیمار. اختلالات سوماتوفورم بسیار شایع هستند و در بیشتر موارد فقط به طور موقت رخ می دهند.
اختلال سوماتوفورم چیست؟
اختلال سوماتوفورم نوعی ناراحتی است که از نظر جسمی احساس می شود و هیچ علت آلی برای آن یافت نمی شود. همه اعضای بدن می توانند تحت تأثیر قرار گیرند اختلالات عملکردی ناشی از بی نظمی در حالت خودمختار سیستم عصبی. اگر بعد از معاینه گسترده بیمار ، هیچ تغییر ارگانیک مشاهده نشود ، باید تشخیص "اختلال سوماتوتروپیک" داده شود. بیشتر افراد (بیش از 80 درصد) حداقل در طول زندگی خود از اختلالات سوماتوتروپیک رنج می برند. در بیشتر موارد ، این شرط فقط برای مدت کوتاهی ادامه دارد و معمولاً با موقعیت های خارق العاده زندگی همراه است. در 5 تا 20 درصد موارد ، علائم مزمن می شوند. علائمی مانند خستگی ، خستگی, مشکلات دستگاه گوارش، شکایات قلبی عروقی یا مشکلات جنسی به طور مکرر مشاهده می شود. با این حال ، برای تشخیص باید همه موارد را کنار گذاشت سایر علل احتمالی علائم به منظور ارائه درمان روان درمانی به بیماران.
علل
علل اختلالات سوماتوفورم متنوع هستند آنها از وضعیت زندگی بیمار مورد نظر ناشی می شوند. اثر متقابل عوامل روانشناختی ، اجتماعی و زیست شناختی فرض می شود. همچنین ممکن است یک پایه ژنتیکی وجود داشته باشد. در بیشتر موارد ، دلایل روانی-اجتماعی است که رهبری به شکایات مشخصه یک علت می تواند منفی طولانی مدت باشد فشار، که در دراز مدت باعث می شود اختلالات عملکردی اندام های خاص همچنین ، توجه بیش از حد به علائم بی ضرر همراه با ترس از اینکه ممکن است اتفاق بدتری داشته باشد ، اغلب منجر به ناراحتی قابل توجهی می شود بدون اینکه علل ارگانیک آشکار شود. غالباً ، فرایندهای ذهنی و درگیری های مرتبط با احساسات عصبانیت ، کینه ، ترس یا نارضایتی خود را به عنوان علائم جسمی نشان می دهند. زود کودکی تجربه های آسیب زا نیز اغلب نقش دارند.
علائم ، شکایات و علائم
اختلالات سوماتوفورم خود را در علائم مختلف نشان می دهد. به عنوان مثال ، گرفتگی نفس ، احساس گلوبوس یا تنگی نفس اغلب اتفاق می افتد. در قفسه سینه، ممکن است احساس گرفتگی ، گزگز ، احساس فشار یا تپش قلب وجود داشته باشد. علاوه بر این ، بسیاری از بیماران از این بیماری رنج می برند مشکلات گوارشی مانند تهوع, معده درد، بالا درد شکم, نفخ, نفخ, اسهال or یبوست. زنان همچنین ممکن است شکایات زنان را تجربه کنند. تکرر ادرار همچنین درد اختلالات نیز مشاهده می شود. به طور کلی ، اختلالات سوماتوفورم به اختلالات جسمی سازی ، اختلالات هیپوکندریا و اختلال عملکرد اتونومیک سوماتوفرم تقسیم می شوند. اختلالات سوماتیسم شامل بسیاری از علائم جسمی در حال تغییر است که حداقل برای دو سال ادامه دارد و با علل ارگانیک قابل توضیح نیست. این شامل درد, مشکلات گوارشی، علائم عصبی و اختلال عملکرد جنسی. تصویر بالینی هیپوکندری با این واقعیت مشخص می شود که فرد مبتلا متقاعد شده است که از یک بیماری جدی رنج می برد و نمی تواند خلاف آن را متقاعد کند. بیماران مبتلا به طور مداوم خود را مشاهده می کنند و علائم بی ضرر را به شدت حفظ می کنند. اگر علل جسمی پیدا نشود ، پزشک تغییر می کند. اختلالات عملکرد اتونوم سوماتوتروپیک علائم اندامهایی است که مستقیماً توسط دستگاه خود مختار تأمین می شود سیستم عصبی. در اینجا ، روان رنجوری های قلبی ، معده شکایت ، بیش فعالی, تکرر ادرار و یا روده تحریک پذیر اغلب مشاهده می شوند باز هم ، علل آلی را نمی توان یافت.
تشخیص و روند بیماری
برای تشخیص اختلال سوماتوفورم ، حذف یک علت آلی برای شکایات بدون شک بسیار مهم است. این علاوه بر تستهای آزمایشگاهی معمول ، شامل روشهای تصویربرداری نیز می باشد. در صورت مشکوک بودن به اختلال سوماتوفورم ، انجام تشخیص های بیش از حد فشرده کشنده خواهد بود. بیمار حتی بیشتر در یافتن یک علت آلی تمرکز می کند و حتی بیشتر تمایل به کار با مشکلات خود از نظر روان درمانی ندارد. البته ، تشخیص نیز باید از سایر اختلالات روانی مانند دیگر تشخیص داده شود افسردگی. با این حال ، در تشخیص باید این نکته را نیز در نظر گرفت که اختلال سوماتوفورم اغلب با اختلالات روانی مانند اعتیاد نیز همراه است. اختلالات اضطرابی, افسردگی, اختلال وسواس فکری، و اختلالات شخصیتی. یک معیار مهم برای اختلال خودمختاری سوماتوفورم وجود حداقل شش علامت از دو گروه عضوی است که از نظر ارگانیک با هم ارتباط ندارند و حداقل برای دو سال وجود داشته است.
عوارض
در اختلال عملکرد اتونوم سوماتوفورم ، چالش اصلی برای پزشک و بیمار تشخیص بین علل روانی و جسمی علائم است. مشکلات نه تنها در تشخیص اولیه وجود دارد. در صورت عدم تشخیص به موقع بیماری جسمی ، عوارض مختلفی ممکن است باشد. علاوه بر این ، می توان تصور کرد که بدتر شدن واقعی یک اختلال جسمی موجود ممکن است به عنوان روان تنی تفسیر شود. برخی از افراد مبتلا به اختلال عملکرد اتونومیک سوماتوفورم علائم مربوط به اندام خاصی را تجربه می کنند. نمونه آن روان رنجوری قلب است. بیمار مبتلا به روان رنجوری قلبی نه تنها ممکن است واقعی شود قلب مشکلات ، اما همچنین ممکن است اندام دیگری ایجاد شود شرط. برعکس ، فردی که از شکایات قلبی جسمی رنج می برد علاوه بر این ممکن است با اختلال عملکرد اتونوم سوماتوفورم مرتبط با قلب یا سایر عملکردهای خودمختار. بنابراین ، برای رد عوارض جسمی ، معاینات دقیق لازم است. با این حال ، برای درمان اختلال عملکرد خودمختار سوماتوفورم ، این وضعیت 22 است: معاینات پزشکی می تواند علل جسمی علائم را رد کند (و باید) - اما در عین حال ، این معاینات ممکن است باعث تشدید حس روانشناختی بیماری شوند. بعلاوه ، ممکن است معاینات و معالجه های پزشکی صدمه مستقیم ببیند یا بیمار سالم از نظر جسمی از طریق سایر بیماران به یک عامل بیماری زا آلوده شود. عوارض احتمالی اختلال عملکرد اتونومیک سوماتوفورم همچنین شامل پریشانی روانشناختی مانند افسردگی و اضطراب
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
با این شرط، بیمار نیاز به درمان دارد. ناراحتی و عوارض جدی می تواند رخ دهد ، که در بدترین حالت نیز می تواند امید به زندگی فرد مبتلا را کاهش دهد. برای جلوگیری از شکایت بیشتر ، باید با پزشک مشورت شود. فقط در موارد بسیار نادر این اختلال خود بهبود می یابد. اگر فرد مبتلا از ناراحتی گوارشی شدید رنج برد باید با پزشک مشورت شود. درد قابل توجهی در وجود دارد معده یا حتی شدید تهوع. شدید درد در قسمت فوقانی شکم یا احساس پری دائمی نیز می تواند بیماری را نشان دهد و باید توسط پزشک معاینه شود. در خیلی از موارد، یبوست نیز رخ می دهد. علاوه بر این ، ناراحتی های روانشناختی یا سایر شکایات روانشناختی نیز ممکن است این بیماری را نشان دهد. در وهله اول ، می توان برای این بیماری با یک پزشک عمومی یا یک متخصص داخلی مشورت کرد. با این حال ، درمان بیشتر بستگی شدیدی به دلایل دقیق و تظاهرات دقیق این اختلال دارد. به طور معمول ، این بیماری منجر به کاهش امید به زندگی در فرد مبتلا نمی شود.
درمان و درمان
La درمان یک اختلال سوماتوفورم اغلب بسیار دشوار است. پیش نیاز ایجاد رابطه اعتماد بین بیمار و پزشک است. با این حال ، این اغلب داده نمی شود زیرا بیمار در ظاهر بدنبال علت ارگانیک شکایت خود است. بنابراین ، دائماً پزشکان تغییر می کنند به این امید که تشخیص ، که بعضاً توسط خود بیمار انجام می شود ، در برهه ای تأیید شود. با این حال ، پزشک باید بتواند بیمار را به طور منطقی در مورد بیماری توضیح دهد تا بتواند با موفقیت پیگیری کند روان درمانی. بیمار باید انگیزه داشته باشد تا بر اساس این دانش ، روی مشکلاتش کار کند.
پیشگیری
پیشگیری از شکل عمومی و مزمن اختلال سوماتوفورم از اوایل شروع می شود کودکی. بنابراین ، ساختارهای رفتاری از والدین آموخته می شوند و برای کنار آمدن با مشکلات بعدی در زندگی اتخاذ می شوند. در این روند ، همچنین می توان یاد گرفت که چگونه با علائم جسمی که همیشه رخ می دهد ، کنار بیایید. وقتی ناراحتی جسمی توجه دیگران را به خود جلب می کند که در غیر این صورت اتفاق نمی افتد ، فرد در حال رشد یک استراتژی غلط غلبه بر مشکلات زندگی خود را می آموزد. بنابراین ، یک آموزش مثبت و زندگی مدار می تواند کمک بسیاری به سلامت از شخص
مراقبت پس از آن
اختلالات سوماتوفورم بر قسمتهای مختلف بدن تأثیر می گذارد ، به عنوان مثال ، شکم زنانه یا سیستم قلبی عروقی. بنابراین ، شکل مراقبت پیگیری مناسب برای اختلال سوماتوفورم به علائم خاص بیمار بستگی دارد. در هنگام مراقبت های پیگیری مناسب ، باید شرایط فردی فرد مبتلا نیز در نظر گرفته شود. با این حال ، مراقبت های بعدی به منظور ایجاد جسمی و روحی توصیه می شود سلامت بازگشت به هماهنگی. بیمار باید در هنگام مراقبت های بعدی از تعامل (مثبت و منفی) بین جسمی و روانی آگاه شود. علاوه بر این ، جلوگیری از عود و تثبیت طولانی مدت بیمار از اهداف درمان پس از مراقبت هستند. این امر به ویژه در صورتی که بیمار قبلاً در کلینیکی به دلیل اختلالات سوماتوفرم تحت معالجه قرار گرفته باشد ، صادق است. دادن آدرس پزشک معالج خانوادگی یا روانشناس به فرد آسیب دیده مفید است. اگر پس از اتمام درمان ، وضعیت بحرانی حاد وجود داشته باشد و نیاز به مداخله باشد ، بیمار می تواند به این نقطه تماس مراجعه کند. باید به شدت به یک متخصص در شرایط اضطراری اصرار کرد ، زیرا خطر بدتر شدن وضعیت یا عود در چنین شرایطی بسیار زیاد است.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
در صورت وجود سلامت با وجود معاینات متعدد نمی توان نقصان را روشن کرد ، فرد مبتلا باید آرام باشد. در صورت عدم وجود اختلال ارگانیک ، باید به عوامل عاطفی توجه بیشتری شود. تغییرات بیشتر پزشکان اغلب توصیه نمی شود. یک سبک زندگی ناخوشایند ، احساس کاهش رفاه یا خواسته های برآورده نشده از انواع مختلف می تواند رهبری به اختلالات سلامتی اگر اهداف زندگی به دست نیامده اند یا اگر زندگی افراد مطابق برنامه ها یا رهنمودهایی که تهیه شده اند در حال پیشرفت نیستند ، باید این موارد را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم بسته به شخصیت ، این مسائل می توانند از نظر انتقادی زیر سوال رفته و تغییر کنند. با این حال ، توصیه می شود که به دنبال کمک درمانی باشید. اگر یک فرد بی طرف بتواند انگیزه اضافی برای ارزیابی مجدد الگوهای شناختی ایجاد کند ، برای بسیاری از مبتلایان اثبات شده است. اصولاً عوامل استرس زا در زندگی روزمره باید کاهش یابد. علاوه بر این ، برنامه های روزمره باید بهینه و متناسب با نیاز ارگانیسم باشد. با بسیاری از موارد سالم و متعادل می توان پیشرفت ها را به دست آورد رژیم غذایی. علاوه بر این ، باید ارتباطات اجتماعی برقرار و حفظ شود. فعالیت های کافی اوقات فراغت نیز مهم است به طوری که مناسب است تعادل به زندگی روزمره می توان دست یافت. آموزش شناختی و تمدد اعصاب این روش برای بسیاری از مبتلایان اثبات شده است. آنها به تخفیف علائم موجود و تقویت احساس رفاه کمک می کنند.
