Adjuvant یک کمکی دارویی است که اثر داروی تجویز شده با آن را افزایش می دهد. معمولاً خود اثر دارویی آن کم است یا اصلاً اثر ندارد.
کمکی چیست؟
اصطلاح کمکی از فعل لاتین adjuvare گرفته شده است که به معنای کمک است. مواد افزودنی همراه با یک ماده مخدر تجویز می شوند که هیچ تأثیری نداشته یا فقط اثر ضعیفی به خودی خود دارد. افزودن کمکی به دارو باعث افزایش اثر می شود. به عنوان مثال ، ممکن است با سرعت بیشتری رخ دهد ، بارزتر باشد یا سطح تأثیر در بافت به حداکثر برسد ، که به نوبه خود ممکن است منجر به یک اثر بهتر شود. یک نمونه معمول از مواد کمکی ، شتاب دهنده های نفوذ هستند ، که اطمینان می دهند مواد فعال دارویی می توانند با سرعت بیشتری و در مقادیر بیشتری به غشا نفوذ کنند. کمکی همان کمکی نیست درمان. کمکی همیشه به خود ماده فعال اضافه می شود یا به طور مستقیم همراه با آن تجویز می شود تا بتواند در اثر بخشی آن تأثیر بگذارد. از طرف دیگر ، درمان های کمکی انواع مختلفی هستند درمان به طور موازی استفاده می شود ، با درمان کمکی یک مکمل برای درمان اصلی است.
عمل دارویی
خود مواد کمکی باید تا حد ممکن بر روی بدن و اعضای بدن تأثیر بگذارند و تا حد ممکن تأثیر کمی بر روی خواص دارویی که تقویت می کنند داشته باشند. در حالت ایده آل ، آنها فقط دارویی را که با آن تجویز می شود ، تحت تأثیر قرار می دهند. به عنوان مثال ، یک کمکی می تواند اطمینان حاصل کند که یک ماده فعال سریعتر عمل می کند زیرا که ماده خود است غلظت در بافت افزایش می یابد و یا می تواند به راحتی به غشاهای بازدارنده نفوذ کند. از نظر شیمیایی ، مواد کمکی اغلب هستند راه حل و امولسیون. این نوع مواد کمکی را باید از مواد فعال مورد استفاده در مواد کمکی تشخیص داد درمان، که به آنها افزودنی نیز گفته می شود. اینها از نظر دارویی فعال هستند و این هدف از این روش درمانی است.
کاربرد پزشکی و استفاده برای درمان و پیشگیری.
مواد کمکی تقریباً در هر دوز دارویی وجود دارد. تقریباً هر بیمار از طریق آنها با آنها آشنا است سردرد قرص، مثلا. موادی مانند لیزین و كافئين اطمینان حاصل کنید که مواد موثره مانند ایبوپروفن or پاراستامول بهتر و سریعتر کار می کنند زیرا آنها می توانند با غلظت بالاتر به بافت نفوذ کنند. كافئين در حال حاضر یک درمان کمکی در نظر گرفته می شود ، زیرا ماده باعث گشاد شدن آن می شود عروق و بیشتر از اثر ماده فعال واقعی پشتیبانی می کند. مواد کمکی همچنین می توانند از طریق داخل وریدی تجویز شوند ، به عنوان مثال از طریق تزریق یا با تزریق یک بار. به عنوان مثال برای جذب استفاده می شوند واکسن در برابر تاثیر, قاعدگی, دیفتری، یا هپاتیت الف. در این موارد ، آلومینیوم هیدروکسید به عنوان کمکی استفاده می شود. در این شکل ، مواد کمکی بر سیستم ایمنی بدن به گونه ای که بخصوص واکسن پذیرا شود.
خطرات و عوارض جانبی
مواد افزودنی باید به عنوان عاری از عوارض جانبی و فعل و انفعالات تا جایی که ممکن است. در عمل ، این همیشه قابل تضمین نیست و بنابراین با هر دارویی باید در نظر گرفته شود که کمکی که در آن وجود دارد ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. آلومینیوم هیدروکسید مورد استفاده در واکسن به طور خاص بارها و بارها مورد انتقاد شدید مردم قرار گرفته است ، گرچه هنوز ثابت نشده است كه آیا واقعاً خطرات ناشی از آن را به همراه دارد. این عوارض جانبی مشکوک شامل ، به عنوان مثال ، ADHD و یا بعد آلزایمر بیماری و جنون. کمکی آلومینیوم به خصوص هیدروکسید خطرناک است زیرا باعث تحریک آن می شود التهاب در محل تزریق ، که باعث افزایش تعداد سلولهای ایمنی در ناحیه می شود به طوری که ماده مredثر توسط آنها بیشتر استفاده می شود. با این حال ، به سختی قابل تجزیه است و می تواند برای مدت زمان طولانی در بدن بیمار واکسینه شده باقی بماند ، جایی که در آینده نیز می تواند باعث ایجاد عفونت شود. برای هر کمکی ، توجه به این نکته مهم است که آیا بیمار قبلاً با این ماده تماس گرفته است و آیا واکنش های حساسیت بیش از حد یا خطرناکی رخ داده است. پزشک معالج قبل از تجویز دارو با داروی کمکی به بیمار ، در این مورد س thisال خواهد کرد.
