ضد قارچ ها ضد قارچ یا عامل ضد قارچ نیز نامیده می شوند و برای مبارزه با عفونت های قارچی استفاده می شوند. در پزشکی ، به عنوان مثال ، متفاوت است ضد قارچ با توجه به مکانیسم های عمل خود تقسیم شده اند.
ضد قارچ چیست؟
محلی قابل اجرا ضدمیکوت اعمال می شوند ، به عنوان مثال ، به صورت پماد, تنتور یا اسپری ها استفاده می شود ، به عنوان مثال ، در درمان عفونت های قارچی که تحت تأثیر قرار می گیرند پوست. برخی از ضد قارچ با دخالت در فرآیندهای متابولیکی قارچ ، اثر ضد قارچی خود را اعمال کنند. دیگر ضدمیکوت بدون محدودیت از تشکیل دیواره های سلولی با قارچ جلوگیری کنید. علاوه بر این ، برخی ضدمیکوت قادر به ایجاد منافذ در غشای یک قارچ هستند ، که بر زنده ماندن قارچ تأثیر منفی می گذارد. داروهای ضد میکروبی بیشتر در رابطه با اینکه آیا قارچ ها را برای کنترل از بین می برند یا اینکه فقط توانایی تکثیر آنها را مهار می کنند ، تقسیم می شوند. به عوامل ضد قارچی که قارچ ها را از بین می برند ، عوامل ضد قارچی قارچی کش نیز گفته می شود ، در حالی که به عوامل ضد قارچی که از تولید مثل جلوگیری می کنند ، «عوامل ضد قارچی قارچی» نیز گفته می شود.
کاربرد ، مزایا و استفاده
برای کنترل عفونت های قارچی ، از قارچ ها به صورت محلی (محدود به محل عفونت) یا به صورت سیستمیک (بر ارگانیسم به طور کلی تأثیر می گذارد) استفاده می شود ، بسته به نوع عفونت. ضد میکروس های موضعی استفاده می شود ، به عنوان مثال ، به صورت پماد, تنتور، پودرها ، لاک ناخن یا اسپری ها استفاده می شود ، به عنوان مثال ، در درمان عفونت های قارچی موثر بر پوست، غشاهای مخاطی یا ناخن. به عنوان مثال ، ضد قارچ های موضعی اغلب برای درمان اشکال خفیف تا متوسط از آن استفاده می شود قارچ ناخن (روی ناخن های دست یا ناخن های پا) با این حال ، اگر قارچ ناخن در حال حاضر پیشرفته است و به صورت ترکیبی شکل شدیدی پیدا می کند درمان با ضد قارچ سیستمیک ممکن است لازم باشد. این داروهای ضد میکروبی به صورت قرص یا آب میوه ، در میان دیگران. بیمار و پزشک معالج معمولاً پس از سنجش فواید پزشکی و عوارض جانبی احتمالی ، در مورد استفاده از داروهای ضد میکروبی که به طور سیستمی عمل می کنند تصمیم می گیرند. سایر عفونت های قارچی که می توانند با داروهای ضد میکروبی درمان شوند عبارتند از: میکوز واژن, التهاب شفاهی مخاط ناشی از قارچ ، و درماتیت پوشک (پوست عفونت در ناحیه پوشک نوزادان). ضد قارچ های موضعی استفاده شده علیه قارچ های واژن می توانند به صورت شیاف در بیایند ، در حالی که عفونت های مخاطی دهان را می توان با ضد قارچ ها به صورت خوراکی درمان کرد ژل. اعضای داخلی همچنین می تواند تحت تأثیر عفونت های قارچی قرار گیرد و معمولاً با ضد قارچ های سیستمیک درمان می شود.
عوامل ضد قارچی گیاهی ، طبیعی و دارویی.
در حالی که داروهای ضد میکروبی کمپلکسهای مختلف ماده فعال در سطح شیمیایی-دارویی عمدتاً در چارچوب طب معمول استفاده می شود ، طبیعت درمانی ، در میان سایر روشها ، روشهای جایگزینی برای مبارزه با عفونتهای قارچی ارائه می دهد. بنابراین یک جایگزین طبیعی برای مبارزه با بالقوه سلامتمخرب قارچ روده با Antimykotika تقریباً از رفتارهای مختلفی تشکیل شده است معیارهای: بعد از آن قند و به عنوان مثال رژیم های غذایی بدون کربوهیدرات باید با توجه به این مسئله انجام شود تا مواد غذایی از قارچ روده خارج شود. علاوه بر این ، سموم محیطی مانند نیکوتین, حشره کش ها (حشره کش) یا کلر دار آب باید اجتناب شود بجای داروی شیمیایی و دارویی Antimykotika ، طبیعت درمانی به علاوه اشکال تجدید نظم روده را توصیه می کند ، بنابراین به عنوان مثال مجددا یک دارفلورای سالم ایجاد می کند. اثربخشی روش های طبیعی طبیعی مربوط به مبارزه با قارچ ها در پزشکی بحث برانگیز است. علاوه بر این ، داروهای ضد میکروبی که در چارچوب تجویز می شوند هومیوپاتی با داروهای ضد میکروبی شیمیایی-دارویی متفاوت است. در بسیاری از موارد ، پزشکان هومیوپاتی توصیه می کنند که درمان هومیوپاتی عفونتهای قارچی به تنهایی انجام نشود ، زیرا داروی هومیوپاتی متقاعد شده است که داروهای تجویز شده باید دقیقاً متناسب با فرد و ساختار بدن وی باشد. همانطور که اثربخشی داروهای طبیعی برای مقابله با عفونت های قارچی ، اثر ضد قارچی هومیوپاتی نیز از نظر علمی ثابت نشده تلقی می شود.
خطرات و عوارض جانبی
استفاده از داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی ممکن است خطرات و عوارض جانبی مختلفی در پی داشته باشد. این امر نه تنها در مورد داروهای ضد میکروبی به صورت شیمیایی-دارویی بلکه به عنوان مثال در مورد داروهای ضد میکروبی هومیوپاتی نیز وجود دارد. به عنوان مثال ، انجمن مرکزی پزشکان هومیوپاتی آلمان (DZVhÄ) نسبت به واکنش های شدید و ناخواسته احتمالی که ممکن است چند ماه طول بکشد ، در صورت استفاده خودکار از داروهای ضد میکروبی هومیوپاتی ، هشدار می دهد. بسته به ماده فعال و فرم داروهای ضد میكروبی شیمیایی-دارویی ، تولیدكنندگان توصیه می كنند كه در طول مصرف آن استفاده نشود بارداری و شیردهی ، از جمله سایر موارد. پزشکان همچنین ممکن است توصیه نکنند که از انواع ضد قارچ ها در موارد عدم تحمل ، آلرژی و یا موارد شدید استفاده شود کبد مرض. عوارض جانبی احتمالی داروهای ضد میکروبی شیمیایی-دارویی عبارتند از سردرد or تهوع. عوارض جانبی ضد قارچ های موضعی معمولاً موضعی هستند.
