ستریمونیوم بروماید دارویی است که متعلق به گروه باکتری کش و قارچ کش است ضد عفونی کننده. این ماده فعال عمدتا در وجود دارد لوزی.
cetrimonium bromide چیست؟
ستریمونیوم بروماید دارویی است که متعلق به گروه باکتری کش و قارچ کش است ضد عفونی کننده. این ماده فعال عمدتا در وجود دارد لوزی. دارو سیتریمونیوم بروماید جز a cetrimides ضد عفونی کننده است. سورفاکتانت کاتیونی دارای یک اثر ضد عفونی کننده در برابر است باکتری و قارچ ها این یک ترکیب آمونیوم کواترنر فعال روی سطح است. ستریمونیوم بروماید بیشتر در ترکیب با مواد فعال در داروها وجود دارد لیدوکائین و تیروتریکین. ستریمونیوم بروماید به عنوان تک آماده سازی در دسترس نیست. ترکیبی از لیدوکائین, تیروتریکین و cetrimonium bromide در درمان عفونتهای گلو و حلق استفاده می شود. لیدوکائین هست یک بی حسی موضعی. کم می کند درد. تیروتریسین دارای اثر ضد باکتری است و ستریمونیوم بروماید دارای یک ضد عفونی کننده اثر در تشخیص پزشکی ، از ستریمونیوم بروماید به عنوان یک عامل کمپلکس کننده در استخراج DNA استفاده می شود.
عمل فارماکولوژیک
سیتریمونیوم بروماید از یک ترکیب آمونیوم رباعی با یک گروه آلکیل تشکیل شده است. گروه آلکیل به نوبه خود از 16 تشکیل شده است کربن اتمها این دارو متعلق به سورفاکتانت های کاتیونی است و اختلال سلولی را در روش CTAB فراهم می کند. این دارو همراه با پلی وینیل پیرولیدون و مرکاپتواتانول ، DNA را از سلول آزاد می کند. این روند معمولاً با درمان با دنبال می شود کلروفرم-اکتانول ، که در آن DNA در نهایت استخراج می شود. این فرآیند به عنوان بارندگی CTAB نیز شناخته می شود. ستریمونیوم بروماید نیز دارای اثر ضد عفونی کننده است. سورفاکتانت کاتیونی در برابر موثر است باکتری و قارچ ها این دارو در گروه مواد فعال سطح قرار دارد. مواد فعال سطح باعث کاهش کشش سطحی می شوند. به دلیل تغییر سطح فعالیت ، سطح باکتری از بین می رود. نفوذ پذیری غشا bacter باکتریایی تغییر می کند. سرانجام ، سلول پروتئین ها سنوات آب می تواند نفوذ کند باکتری، تا سرانجام نابود شوند. مشابه مکانیسم عمل در قارچ ها نیز مشاهده می شود.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
ستریمونیوم بروماید هم به عنوان عامل کمپلکس و هم به عنوان یک ماده دیگر استفاده می شود ضد عفونی کننده. این دارو در استخراج DNA برای جداسازی پلاسمید استفاده می شود. با پیچیدگی و رسوب اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) ، سیتریمونیوم بروماید تداخل را جدا می کند پروتئین ها و پلی ساکارید ها. پس از استخراج ، DNA می تواند تجزیه و تحلیل شود. سپس می توان از DNA برای نتیجه گیری در مورد جنبه های مختلف ژنتیکی انسان استفاده کرد. تجزیه و تحلیل نه تنها برای اهداف پزشکی قانونی ، بلکه همچنین برای تشخیص پزشکی استفاده می شود. به این ترتیب می توان بیماری ها را بر اساس داده های ژنتیکی تشخیص داد. استعداد ابتلا به بیماری ها نیز با تجزیه و تحلیل DNA بررسی می شود. از آنالیز DNA برای شفاف سازی سوالات مربوط به والدین نیز استفاده می شود ، به عنوان مثال در آزمایشات پدر بودن. با توجه به آن ضد عفونی کننده اثر ، cetrimonium bromide در داروهای مختلف برای درمان سرماخوردگی استفاده می شود. همراه با لیدوکائین و تیروتریسین ، ستریمونیوم بروماید معمولاً به عنوان یک ترکیب سه گانه تجویز می شود. فرم ارجح برنامه است لوزی، که برای عفونت های باکتریایی گلو و حلق برای بیماران تجویز می شود. لیدوکائین فراهم می کند درد تسکین به دلیل آن است بی حسی موضعی خواص تیروتریسین مانند ستریمونیوم بروماید اثرات ضد باکتری دارد. مواردی برای حکومت cetrimonium bromide نیز شامل می شود ورم لوزه (آنژین لوزه ها) فارنژیت (فارنژیت) و لارنژیت (حنجره) از ستریمونیوم بروماید نیز می توان برای استفاده کرد دیفتری و التهاب از کلم بروکلی.
خطرات و عوارض جانبی
در صورت حساسیت بیش از حد به دارو ، ستریمونیوم بروماید نباید تجویز شود. در دوران شیردهی و بارداری، دارو باید فقط پس از ارزیابی دقیق منافع و خطر توسط پزشک مصرف شود. در مورد تازه نباید استفاده شود زخم در دهان و گلو در موارد نادر ، واکنش های بیش از حد حساسیت در دهان و / یا گلو ممکن است پس از مصرف ستریمونیوم بروماید رخ دهد. در این حالت ، استوماتیت دارویی ممکن است ایجاد شود. بیماران از آن رنج می برند بوی بد دهان و درد هنگام غذا خوردن غشای مخاطی در دهان متورم و قرمز شده است. گاهی روی آن پوشش های چرکی و چربی وجود دارد. همچنین ممکن است فرسایش های گرد کوچکی وجود داشته باشد که با پوشش های فیبرین سفید پوشانده شده اند. این تظاهرات مخاطی به عنوان شناخته می شوند آفت. آنها درد زیادی را برای بیماران ایجاد می کنند. بسته به میزان ، لثه همچنین ممکن است ملتهب شود. التهاب لثه ها نامیده میشود ورم لثه. هنگام مسواک زدن یا پاک کردن چرک پلاک، مناطق حساس در دهان ممکن است خونریزی کنند. حس طعم ممکن است دچار نقص شود یا حتی به طور موقت از بین برود. با این حال ، پس از قطع دارو ، علائم به سرعت برطرف می شوند.
