کپسایسین یک آلکالوئید فلفل است. این ماده بیولوژیکی به عنوان چاشنی غذا شناخته می شود ، اما در گیاه پزشکی نیز استفاده می شود. تحریک گیرنده های گرما اثر اصلی آن است کپسایسین.
کپسایسین چیست؟
کپسایسین یک آلکالوئید فلفل است. تحریک گیرنده های گرما اثر اصلی کپسایسین مانند تکه های حرارتی است. کپسایسین یک ماده طبیعی است که در فلفل دلمه ناقوس فلفل (فلفل دلمه). به ویژه انواع معروف به چیلی دارای غلظت کپسایسین هستند. کپسایسین یکی از این موارد است آلکالوئیدها، که قلیایی (مانند شیره) زیست زا هستند نیتروژن ترکیبات. مثل خیلی ها آلکالوئیدها، کپسایسین بسیار عالی محلول در چربی است. آلکالوئیدها تقریباً در همه گیاهان شب بو بلکه در گیاهان دیگر نیز یافت می شود. تا حدی به عنوان سمی شناخته شده اند ، اما در دوزهای دارویی نیز دارویی شناخته می شوند (مثالها: سولانین سیب زمینی ، كافئين or مورفین) کپسایسین موجود در میوه های زنگ فلفل بخشی از متابولیسم ثانویه گیاه است. این بدان معنی است که اگرچه کپسایسین برای گیاه حیاتی نیست ، اما این یک مزیت در "مبارزه برای وجود" است. اثر تند و همچنین بهبود دهنده فلفل اساساً بر اساس کپسایسین است.
عمل فارماکولوژیک
کپسایسین باعث تحریک می شود درد گیرنده های موجود در پوست و غشاهای مخاطی. این "گیرنده های درد" انتهای سلولهای عصبی حسی هستند که گرما و احساس آن را نیز ثبت می کنند سوزش و آنها را به مغز. در آنجا ، درک گرمای شناخته شده بوجود می آید ، بنابراین اساساً یک درک گرمایی است. بنابراین درک بر اساس محرک دما نیست بلکه بر اثر بیوشیمیایی است. بنابراین ، می توان از نوعی صحبت کرد توهم. (مشابه این اثر است مونتول در محدوده ی سرد ادراک) همانطور که بدن ما گرما یا گرما را تحت تأثیر کپسایسین درک می کند ، یک سری واکنش های دفاعی رخ می دهد. اول ، مویرگها در پوست و غشای مخاطی گشاد می شود (گشاد شدن عروق) ، در نتیجه افزایش می یابد خون جریان. این به نوبه خود اکنون منجر به توسعه فیزیکی ، یعنی "واقعی" گرما می شود. از طریق کنترل عصبی و هورمونی ، تماس با کپسایسین منجر به افزایش می شود بزاق ترشح و افزایش ترشح آب معده. علاوه بر این ، ارگانیسم سعی می کند با سوزش و تعریق از خود در برابر ایجاد حرارت احتمالی دفاع کند. علاوه بر این تأثیرات مستقیم بر ارگانیسم ، کپسایسین نیز دارد آنتی بیوتیک خواص کشتن باکتری ها پاتوژن ها و قارچ ها تعیین کننده اثر ضدعفونی کنندگی کپسایسین است.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
کپسایسین به دلیل گرم شدن در برخی داروها وجود دارد گردش- افزایش خواص. وصله های حرارتی با کپسایسین باعث رفع ناراحتی می شود سیاتیک or درد ناشی از روماتیسم. اگرچه کپسایسین دلایل شرایط مورد نظر را از بین نمی برد ، اما تا حدودی بیمار را تسکین می دهد. در مورد عضله درد، با این حال ، با بهبود عرضه ساستوف ، قدرت ترمیم خود بافت تقویت می شود. این می تواند یک اثر مشابه در درمان فیبرومیالژیا. در برابر این "سندرم درد موتوری چشم" استفاده از کپسایسین بحث شده است. علاوه بر این ، کپسایسین یک ماده ضد خارش محسوب می شود. با این حال مکانیسم عمل نامشخص است ، و همچنین اثر علیتی که کپسایسین بر آن دارد پسوریازیس. در دوزهای کم ، کپسایسین در استفاده می شود پماد در برابر درد عصب، به موجب آن اثر فوری نیست اما برای چند روز به تأخیر می افتد. کپسایسین به عنوان چاشنی غذا برای تحریک اشتها و به عنوان کمک کننده هضم غذا استفاده می شود. استفاده از کپسایسین به عنوان ممنوع است تغلیظ عامل در ورزش سوارکاری نیز نباید ذکر شود. فلفل اسپری های معروف به دفاع شخصی و دفاع در برابر آفات نیز حاوی کپسایسین هستند.
خطرات و عوارض جانبی
کپسایسین به دلیل خاصیت تحریک کنندگی که دارد همیشه باید با احتیاط و در دوزهای تجویز شده استفاده شود. در غیر این صورت ، ناخوشایند است پوست علائمی مانند خارش ممکن است ایجاد شود. کپسایسین حتی با تاول زدن می تواند بثورات ایجاد کند. بنابراین توصیه می شود هنگام استفاده از دستکشهای یکبار مصرف همیشه استفاده کنید کرم ها حاوی کپسایسین. کپسایسین فقط در صورت استفاده خارجی باید در ناحیه مورد نظر استفاده شود. به ویژه از غشای مخاطی حساس باید محافظت شود! نوزادان و کودکان خردسال تحت هیچ شرایطی نباید تحت درمان با آلکالوئید قرار گیرند. بلع خوراکی کپسایسین (خوراکی ادویه) می تواند باعث پریشانی تنفسی شود و تهوع. بنابراین پزشکان اورژانس همیشه در مسابقات متعصبان چیلی حضور دارند که به طور موجه مورد انتقاد قرار می گیرند. این امر احتیاط لازم را در برخورد با کپسایسین می طلبد.
