ماده فعال پزشکی کابازیتاکسل نیمی از نظر مصنوعی بدست آمده و متعلق به اصطلاح است سیتواستاتیک. همینطور، کابازیتاکسل در درمان پیشرفته استفاده می شود پروستات سرطان. نشانه ای در درجه اول برای اشکال از وجود دارد سرطان که با اخته نمیتواند از بین برود. کابازیتاکسل با مهار مرحله تقسیم سلولی ، به اثر خود می رسد سرطان سلول.
کابازیتاکسل چیست؟
کابازیتاکسل یک داروی مهم سیتواستاتیک است. این اصطلاح برای توصیف مواد مختلفی است که می تواند به عنوان بخشی از یک جامع استفاده شود شیمی درمانی رژیم برای درمان انواع مختلف سرطان. منطقه کاربرد کابازیتاکسل انواع مختلفی از آن را نشان می دهد پروستات سرطان. در اینجا ، ماده فعال به طور عمده به عنوان داروی خط دوم استفاده می شود. این به این معنی است که کابازیتاکسل در درجه اول به عنوان یک خط اضافی استفاده می شود درمان در کنار دیگری داروهای. این ماده به صورت نیمه مصنوعی به دست می آید و در شیمی و داروسازی با فرمول مولکولی C 45 - H 57 - N - O 14 توصیف می شود ، که با اخلاقی مطابقت دارد توده تقریباً 853.93 گرم در مول. کابازیتاکسل به عنوان یک ماده جامد سفید در دمای اتاق وجود دارد و از آن برای تهیه ژووتانا استفاده می شود. دارای مجوز بازاریابی برای اتحادیه اروپا (EU) است. با این حال ، کابازیتاکسل در هر کشور عضو منوط به نسخه و داروخانه است. از آنجا که آن است شیمی درمانی، این دارو به طور انحصاری به عنوان محلول تزریق تحت نظارت پزشکی تجویز می شود. مستقل حکومت توسط بیمار بنابراین حذف می شود.
اثرات دارویی بر بدن و اندام ها
کابازیتاکسل به صورت نیمه سنتتیک از محصول طبیعی 10-deacetylbaccatin III تولید می شود که با استخراج از سوزن تخم مرغ بدست می آید. کابازیتاکسل با مهار مرحله تقسیم سلولی به اثر خود می رسد. این امر باعث می شود سلول های سرطانی دستگاه های دوک نخوردنی را غیرممکن کنند. بنابراین اثرات کابازیتاکسل سیتوتوکسیک در نظر گرفته می شود. به دلیل راه آن است مکانیسم عمل کار می کند ، کابازیتاکسل را می توان یک مهار کننده میتوز نیز نامید.
استفاده پزشکی و استفاده برای درمان و پیشگیری.
یک نشانه از کابازیتاکسل ، همراه با عوامل پردنیزولون or پردنیزون، برای درمان بزرگسالان مبتلا به سرطان متاستاتیک مقاوم در برابر هورمون پروستات و قبلاً با دوتکسلرژیم درمانی مبتنی بر بر این اساس ، شاخص اصلی کابازیتاکسل ، درمان مقاوم در برابر اختراع است سرطان پروستات که قبلا با آن درمان شده است شیمی درمانی. در نتیجه ، کابازیتاکسل یک داروی خط دوم است. بنابراین علاوه بر ستون دوم ، فقط ستون دوم است درمان با عوامل دیگر (به اصطلاح درمان خط دوم). کابازیتاکسل منحصراً به عنوان کنسانتره همراه با یک حلال مربوطه به فروش می رسد. متخصصان پزشکی یک محلول تزریق از کنسانتره و حلال تهیه می کنند. این محلول تزریق شفاف ، زرد یا زرد مایل به قهوه ای روغنی توصیف شده و به صورت داخل وریدی برای بیمار تجویز می شود. این روش برای شیمی درمانی معمول است ، زیرا اطمینان حاصل می کند که محلول تحت نظارت افراد واجد شرایط گرفته می شود. مصرف مستقل توسط بیمار (مثلاً به صورت خوراکی به صورت روکش دار) قرص) صورت نمی گیرد. مقدار مصرف هر سه هفته تجویز می شود. دوز مربوطه در 25 میلی گرم در متر مربع KOF تعیین می شود. مدت زمان تزریق معمولاً یک ساعت است ، اگرچه عوامل دیگری مانند پردنیزون or پردنیزولون علاوه بر کابازیتاکسل اغلب با آن تجویز می شوند. پیش نیاز استفاده از کابازیتاکسل این است که بیمار حداقل 1500 مورد داشته باشد گرانولوسیتهای نوتروفیل در هر میلی متر مکعب در خون.
خطرات و عوارض جانبی
کابازیتاکسل ، مانند سایر سیتواستاتیک ها داروهای برای درمان سرطان استفاده می شود ، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند ، برخی از آنها شدید است. اینها شامل نوتروپنی طولانی مدت است ، یعنی بیش از یک هفته طول می کشد ، نوتروپنی تب دار یا شدید است اسهال. اسهال با الکترولیت و جایگزینی مایعات قابل درمان است ، اما درمان باید به طور موقت متوقف شود و مقدار کاهش. از دیگر عوارض جانبی کابازیتاکسل می توان به این موارد اشاره کرد تب، ضعف عمومی ، ضعف عمومی ، شدید و طولانی مدت خستگی، بازگشت دردو درد شکم.از آنجا که کابازیتاکسل متابولیزه می شود (متابولیزه می شود) توسط کبد، برای بیماران با آسیب شدید کبدی موارد منع مصرف وجود دارد. آنها نباید کابازیتاکسل مصرف کنند. افرادی که از خفیف یا متوسط رنج می برند کبد اختلال عملکرد باید به پزشک خود اطلاع دهد. دوز مصرفی باید به همین ترتیب کاهش یابد یا از عامل دیگری استفاده شود. کابازیتاکسل ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. این ممکن است به ویژه در هنگام استفاده از مهار کننده های CYP3A مانند کتوکونازول، القایی OATP1B1 یا CYP3A مانند ریفامپین. علائم خستگی ممکن است پس از مصرف کابازیتاکسل رخ دهد. بنابراین ، ماشین آلات سنگین نباید کار کنند. مشارکت در ترافیک جاده ای نیز محدود است. علاوه بر این ، در صورت عدم تحمل شناخته شده ، کابازیتاکسل نباید تجویز شود.
