داروهای آرامش بخش: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

روحانیون هستند که داروهای که تأثیرات افسردگی بر عملکردهای مختلف مرکز دارند سیستم عصبی و در نتیجه اثر آرام بخشی بر بدن ایجاد می کند. بالاتر از یک دوز خاص ، انتقال به آرام بخش، به عنوان مثال، بیهوشی، از این نظر سیال است ، بنابراین استفاده باید همیشه با احتیاط انجام شود. روحانیون باید از آنها متمایز شود قرص خواب.

آرامبخش برای اضطراب و استرس

روحانیون آن دسته از داروهایی هستند که اثر آرام بخشی بر بدن دارند. سنبل الطیب یک گیاه گیاهی بسیار شناخته شده است آرام بخش. از داروهای آرامبخش می توان برای بسیاری از اختلالات جسمی یا روانی که شامل بی قراری است ، استفاده کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای آرام بخش می تواند برای کار باشد فشار به منظور حفظ توانایی انجام در کوتاه مدت ، این می تواند وضعیت زندگی را بهبود بخشد ، اما در بلند مدت ، فشار باید حذف شود آرامبخش ها همچنین می توانند به طور موقت در موارد اضطراب امتحان یا ترس از پرواز. با این حال ، تحت هیچ شرایطی نباید چنین الف آرام بخش برای مدت زمان طولانی گرفته شود. در صورت انجام یک عمل عمده پزشکی ، معمولاً به بیمار آرامبخش داده می شود کاهش استرس سطح قبل از شروع روش. پس از تصادفات با تنش بعدی و در نتیجه درد شرایط ، کوتاه مدت حکومت از آرام بخش می تواند یک اثر ضد اسپاسم و شل کننده عضله داشته باشد. در مورد مشکلات روانشناختی ، از آرام بخشها به ویژه برای حالتهای تنش ، اضطراب و تحریک استفاده می شود. با این حال ، بهبود در شرط از هراس و اختلالات روان تنی نیز می توان با تجویز یک داروی آرامبخش به دست آورد. از آنجا که داروهای آرامبخش اثر محرک خواب نیز دارند ، از آنها به طور مکرر نیز استفاده می شود اختلالات خواب. با این حال ، به مقاله مراجعه کنید: قرص های خواب آور و اختلالات خواب.

آرامبخش های گیاهی ، طبیعی و شیمیایی.

یک تمایز اساسی بین آرامبخشها بر اساس ماده شیمیایی و مصنوعی از روی گیاهان - طبیعی است. بر اساس مواد شیمیایی و مصنوعی ، بنزودیازپین ها بیشترین استفاده را دارند. با این حال ، اینها عمدتا بسیار قوی هستند و عوارض جانبی بیشتری دارند. از دیگر داروهای آرامبخش مهم ساخته شده توسط بشر می توان به این موارد اشاره کرد نورولپتیک، بتا بلاکرها ، و داروهای ضد افسردگی. آرامبخش های گیاهی و طبیعی بیشتر به صورت قرص یا کپسول موجود است. با این حال ، از آنجا که مواد موثره نیز هستند آبمحلول ، نوع دوز آن به عنوان چای نیز بسیار محبوب است. معروف ترین داروهای آرامبخش گیاهی هستند سنبل الطیب, هویج, مخمر سنت جان و بادرنجبویه. از داروهای آرامبخش نیز در زمینه استفاده می شود هومیوپاتی. در اینجا قطره یا گلوله از اسید فسفریکوم, Arnica یا Argentum nitricum استفاده می شود. که در گل درمانی باخ، اسانس نارون ، لچ، زیتون یا بلوط آرامبخش محسوب می شوند. با این حال ، انتقال بین آرامبخش های شیمیایی گیاهی و مصنوعی مایع است ، زیرا مواد فعال اغلب بسیار مشابه هستند. تمایز بیشتر آرامبخش ها می تواند در مقدار ماده فعال ، سرعت عمل ، نحوه متابولیسم ، مدت زمان اثر و نحوه تجزیه در بدن باشد.

خطرات و عوارض جانبی

با این حال ، بسته به ماده فعال و استحکام، داروهای آرامبخش عوارض جانبی مختلفی دارند و برخی را نیز به همراه دارند عوامل خطر. با عادت بدن به آرامبخشهایی که به مرور زمان استفاده می شوند ، وابستگی ایجاد می شود. بعلاوه سرعت آنها کم می شود تنفس و پایین تر خون فشار. آرامبخش ها نیز اغلب باعث می شوند خستگی و سرگیجه و می تواند رهبری به سردرد. یک عارضه جانبی نامطلوب دیگر این است که بیمار ممکن است بعد از مصرف داروهای آرامبخش احساس سرگیجه کند و دچار سردرگمی شود. کاهش نیز اغلب همراه با استفاده از داروهای آرامبخش اتفاق می افتد. از آنجا که داروهای آرامبخش واکنش پذیری را کند می کنند ، رانندگی با وسایل نقلیه و ماشین آلات توصیه نمی شود. نیازهای جنسی نیز ممکن است با استفاده طولانی مدت از داروهای آرامبخش کاهش یابد. با توجه به خطرات و عوارض جانبی ، حداقل استفاده طولانی مدت از هر نوع داروی آرامبخش فقط باید تحت نظارت پزشکی صورت گیرد.