سنبل الطیب

مترادف به معنای گسترده تر

نام لاتین: Valeriana officinalis، True Valerian انگلیسی: Valerian

  • گیاه گربه
  • زردچوبه
  • ریشه گربه
  • تانمارک
  • جادوگر
  • بالرجان
  • گیاه گاو
  • ماه ریز
  • بودریان
  • سنت جورجنسفت
  • ریشه چشم

توضیح / تعریف

سنبل الطیب یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی در طب عامیانه است. این گیاه از خانواده سنبل الطیب (Valerianaceae) است. زیرخانواده سنبل الطیب شامل حدود 200 گیاه مختلف سنبل الطیب است.

اینها عمدتا در مناطق معتدل اروپا و آمریکای شمالی ، عمدتا در مناطق جنگلی یافت می شوند. سنبل الطیب از دوران باستان در پزشکی استفاده می شده است ، اما به شکل امروزی آن فقط در اواخر قرن 18 به عنوان آرامبخش استفاده می شود. فقط کل پایه برای اهداف دارویی استفاده می شود.

این خشک شده و خرد می شود. تکثیر از طریق بذر یا تقسیم گیاهان بزرگتر صورت می گیرد. فرهنگ ها از انگلستان ، بلژیک ، اروپای شرقی و بخشی نیز از آلمان می آیند.

مهمترین مواد تشکیل دهنده ریشه سنبل الطیب ، روغنهای اساسی علاوه بر اسیدهای سنبل الطیب (مونو و سسکویترپن) هستند. اسید والریونیک مشتقات آنها حاوی خواص آرام بخشی هستند و از تجزیه ماده پیام رسان جلوگیری می کنند. اثر آرامبخش ریشه سنبل الطیب در انسان در بسیاری از تحقیقات با موفقیت اثبات شده است.

ریشه سنبل الطیب بارها و بارها در موارد بی قراری و عصبی ناشی از مشکلات خوابیدن توصیه شده است. سنبل الطیب یک گیاه پر علف و علفی از خانواده سنبل الطیب (سنبل الطیب) است که تا یک متر ارتفاع رشد می کند. گیاه دارویی با ساقه های قائم ، کم مو و برگهای مخالف در ارتفاع یک نیم بوته به شدت و مداوم رشد می کند.

گل آذین چتر مانند از گلهای رز و سفید تشکیل شده است. تاج گلهای منفرد 3 تا 6 میلی متر طول دارد. دوره گلدهی سنبل الطیب بین اردیبهشت و سپتامبر است.

برداشت ریشه در سپتامبر و اکتبر انجام می شود. سنبل الطیب بومی اروپا و آسیا است و در کشور ما اغلب در حاشیه جنگل ها ، جاده ها و جویبارها رشد می کند. هم در خاک های مرطوب و هم در خاک خشک یافت می شود.

با این حال ، سنبل الطیب به عنوان یک گیاه دارویی بیشتر کشت می شود. از قسمتهای زیرزمینی گیاه دارویی استفاده می شود (مانند موارد دیگر پنجه شیطان) فقط ریشه خشک شده نمونه معمولی را ایجاد می کند بو.

ریشه گیاهان سنبل الطیب حاوی اجزای مختلفی است که گفته می شود اثر دارویی دارند. اجزای اثبات شده پزشکی ریشه سنبل الطیب والرنیک اسید و والرنول هستند. در مطالعات دارونما ، یک اثر دارویی خفیف اثبات شده است.

این دو ماده اثر آرام بخشی بر استرس ذهنی و اختلالات خواب دارند. بعلاوه ، ریشه سنبل الطیب هنوز دارای روغنهای اساسی است ، که به دلیل اثرات ضد اسپاسم می تواند به شکایات دستگاه گوارش کمک کند. سرانجام ، ریشه سنبل الطیب حاوی آلکالوئیدهایی است که به ویژه برای آنها مفید است سوزش معده و معده مشکلات ناشی از اسیدیته در معده ، زیرا آنها اسیدیته تولید شده را خنثی می کنند.