خار مریم یا سنبل الطیب - تفاوت در چیست؟
هر دو مخمر سنت جان و سنبل الطیب داروهای طبیعی وجود دارد که برای انواع اختلالات عصبی و روانی استفاده می شود. سنبل الطیب عمدتا به عنوان یک آرامبخش و کمک به خواب استفاده می شود. این دارو بدون نسخه در داروخانه ها موجود است.
La سنبل الطیب آماده سازی های ارائه شده اغلب با هویج، مرهم یا زالزالک. با این وجود ، سنبل الطیب معمولاً فقط در درمان اختلالات خواب اثر ضعیفی دارد. سنبل الطیب نیز برای درمان تایید شده است اختلالات اضطرابی.
این موارد همچنین می توانند در زمینه افسردگی های خفیف و متوسط ایجاد شوند ، که تحت درمان قرار می گیرند مخمر سنت جان. به این دلیل، مخمر سنت جان در افسردگی های خفیف غالباً با سنبل الطیب ترکیب می شود تا در برابر آن اثری داشته باشد افسردگی و همچنین اضطراب و اختلالات خواب. به خصوص در ابتدای درمان ، یک درمان با دوز بالا با سنبل الطیب اثر تسکین دهنده اضطراب و آرامش سریع نشان می دهد ، اثر خار مریم حداقل دو هفته به تأخیر می افتد.
شرح گیاه
خار مریم گیاهی منشعب و ایستاده با ساقه هایی با روکش دو لبه و قرمز مایل به 20 تا 100 سانتی متر است که در قسمت فوقانی به صورت علفی رشد می کند. برگهای بیضی گیاه خار مریم وقتی در برابر نور مشاهده می شوند ، حاوی مایع کم رنگی از روغنهای اساسی هستند که به صورت نقاط سیاه ظاهر می شوند. نقاط کوچک این تصور را دارد که گیاه سوراخ شده است.
گلهای زرد طلایی و نامتقارن پنج قلوی بوده و قطری در حدود 2 سانتی متر دارند. آنها بوسیله پرچم های طولانی مدت خود را به چشم می آورند. پرچم ها به نوبه خود یک خوشه مخروط تشکیل می دهند. زمان گلدهی گیاه خار مریم از اواسط ماه ژوئن است.
تاریخچه خار مریم به عنوان دارو
در روز سنت جان ، 24 ژوئن ، گیاه خار مریم در بسیاری از باغها با شکوفایی فراوان یافت می شود. اگر گلها را انتخاب کرده و خرد کنید ، a خونشیره قرمز ظاهر می شود که افسانه های زیادی از آن گفته شده است. گفته می شود که رنگ قرمز نماد آن است خون مسیح
همچنین داستانی وجود دارد که گیاه خار مریم از گیاه ساخته شده است خون از جان باپتیست که سر او را بریدند. قبلاً 2000 سال پیش پزشکان باستان یونان و روم از گیاه خار جان به عنوان دارویی استفاده می کردند. همچنین در قرون وسطی بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
در حال حاضر در حدود سال 1525 پزشک مشهور و طبیعت شناس Paracelsus (1493 تا 1541) با شور و اشتیاق در مورد خار مریم به عنوان یک گیاه دارویی نوشت. فقط در قرن هجدهم بود که عصب تقویت و ضد افسردگی اثر کشف شد فقط از دهه سی مردم به یاد آوردن گیاه دارویی در زمینه داروهای ارتدکس دوباره افتادند. خار مریم در طول دوره گلدهی برای تولید داروها جمع آوری می شود.
برای دستیابی به کیفیت بالا ، باید شرایط رشد خوبی فراهم شود. مکان ها و شرایط آب و هوایی و همچنین شرایط خاک برای کیفیت خوب گیاه خار مرمر تعیین کننده است. گیاهان باید محتوای ماده فعال بالایی داشته باشند.
خار مریم مورد استفاده برای استخراج از مواد گیاهی با کیفیت بالا است. در مقایسه با گیاهان وحشی (پنجه شیطان) ، می توان آن را راحت تر و با کیفیت بالاتر استخراج کرد. یکی از گیاهان سنت جان فقط افق گل ، از 20 سانتی متر بالای گیاه را که از ساقه ، برگ و گل تشکیل شده است برداشت می کند.
در یک روند ملایم ، گیاهان دارویی خشک شده و از نظر ترکیبات و مواد فعال آنها آزمایش می شود. آنها خشک ، خرد و با مخلوط متانول آب (الکل) مخلوط می شوند. به این ترتیب عصاره نهایی بدست می آید.
آماده سازی زیر از خار مریم هنوز ممکن است:
- چای Johanniskraut: 2 قاشق چای خوری انباشته شده خشک شده کلم با 1⁄4 لیتر آب جوش بریزید ، اجازه دهید 5 دقیقه بکشید و صاف کنید سپس خاموش شود. روزانه دو تا سه بار در یک فنجان. هنگامی که به مدت چند هفته به عنوان درمان استفاده می شود ، بیمار نباید در معرض آفتاب ، آفتاب در ارتفاع زیاد یا سولار باشد. Hypericum پوست را به نور حساس می کند.
در بیشتر موارد ، چای دوز بسیار کمی دارد ، به طوری که اثر معمولاً رخ نمی دهد.
- روغن خار مریم: 150 گرم گل تازه در هاون خرد شده و روی 1⁄2 لیتر روغن زیتون ریخته می شود. در یک ظرف کاملاً مهر و موم شده (لیوان شیر) در معرض آفتاب قرار دهید.
روزی یک بار تکان دهید. محتویات یک رنگ قرمز روشن به خود می گیرند. بعد از حدود 3 هفته ، یک پارچه کتان را فیلتر کنید و آن را فشار دهید. در مکانی خنک و بسته و با ماندگاری محدود نگهداری شود.
