زغال اخته بومی آب و هوای معتدل خنک ، به ویژه در شمال و مرکز اروپا ، بلکه در آسیا و آمریکای شمالی است. گیاه ترجیح می دهد رشد در خاک های اسیدی. توت و برگ درختچه معمولاً از زیستگاه وحشی جمع آوری می شود و عمده واردات آن از جنوب شرقی اروپا است.
استفاده از گیاهان دارویی از بلوبری
In طب گیاهی، به طور عمده از توت رسیده خشک (Myrtilli fructus) استفاده می شود ، اما به میزان کمتری از برگ (Myrtilli folium) استفاده می شود.
زغال اخته: ویژگی های معمولی
زغال اخته بوته ای کوتوله برگریز تا ارتفاع 80 سانتی متر است ، برگهای کوچک ، متناوب و دندانه دار با ساقه های کوتاه را تحمل می کند. گلها بصورت منفرد یا به صورت جفت روی زیر بغل برگها و قرمز کمرنگ تا مایل به سبز یا مایل به سفید هستند.
خواص زغال اخته
علاوه بر این ، درختچه توت های کوچک گرد و سیاه و آبی دارد. خشک شده بلوبری شکل کروی با سطح چروکیده و قطر حدود 6 میلی متر دارند. گاهی اوقات آنها هنوز به بقایای ساقه آویزان می شوند. درون توت ها دانه های قرمز قهوه ای زیادی وجود دارد.
بلوبری بوی کمی شیرین بده طعم of بلوبری ترش شیرین و ضعیف قابض (قابض) است.
