سرطان پروستات: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

  • PSA (پروستاتآنتی ژن خاص).
    • سطح کل PSA سرم در حدود 50 سالگی ثابت شده است که یک پیش بینی قابل اعتماد از وقوع غیر موضعی است پروستات سرطان: 66٪ تومورها در مردانی رخ داده است که سطح PSA سرم در کوئینتیل فوقانی داشته اند ، یعنی یک سطح> 0.9 ng / dl. زمان متوسط ​​بروز تومور 17 سال بود.
  • آلکالن فسفاتاز - در استخوان مشکوک متاستازها.
  • خون شمارش - برای رد کردن مربوط به تومور کم خونی (کم خونی)

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بستگی به نتایج آن دارد تاریخچه پزشکی, معاینهی جسمی، و غیره

  • پارامترهای کلیوی - اوره, کراتینین, سیستاتین C or ترخیص کالا از گمرک کراتینین، در صورت لزوم
  • آزمایش ژنتیکی مولکولی
    • تست PCA 3 - آزمایش ژنتیکی مولکولی خاص که در آن پروستات سلول های نمونه ادرار تجزیه و تحلیل می شود. PCA3 یک است ژن به طور انحصاری در بافت پروستات بیان می شود.
    • P16 (تنظیم کننده ژن) - یک نشانگر پیش آگهی مستقل در پروستات بود سرطان در یک مطالعه فاز III
    • ESRP1 (انکوژن) - همراه با پروستات بسیار سریع تقسیم شده و بسیار پرخاشگر سرطان (حتی در مراحل اولیه تومور قابل تشخیص است).
    • سنجش RNA اندازه گیری میزان بیان سرم و ادرار ده ژن مختلف مرتبط با پیشرفت و متاستاز (پیشرفت و تشکیل تومورهای دختر) تومورهای پروستات. نتایج زیر عبارتند از:
      • مربوط به بیوپسی نتایج ، نویسندگان یک حساسیت (درصد بیماران مریضی را که بیماری با استفاده از آزمایش در آنها تشخیص داده شده است ، یعنی یک نتیجه آزمایش مثبت اتفاق می افتد) 88-95٪ محاسبه کردند
      • مربوط به یافته های پروستاتکتومی ، حساسیت 92-97 بود.
      • با این حال ، ویژگی (احتمال اینکه در واقع افراد سالم که بیماری مورد نظر را ندارند نیز در این آزمایش سالم تشخیص داده شوند) فقط 39-45٪ بود. با این حال ، آزمایش برای حذف تومورهای خطرناک در مردان با نمره Gleason پایین (3 + 3) در نمونه برداری (نمونه برداری از بافت) مفید است.
    • تشخیص AR-V7 در RNA اگزوزومی از پلاسما (در هر سلول توموری با گیرنده مقاوم وجود دارد) - پیش بینی کننده مقاومت در برابر درمان های ضد هورمونی (به عنوان مثال ، آبرایترون ، آنزالوتامید).
    • همجوشی TMPRSS2-ERG ژن - همجوشی TMPRSS2 با ERG در 40-70٪ از کل سرطان های پروستات تشخیص داده می شود.
  • بررسی بافت شناسی (بافت ریز) از استوانه های بافتی (10-12) پس از بیوپسی پروستات (بیوپسی پانچ / بدست آوردن استوانه های بافتی به منظور بررسی بافت شناسی / بافت ریز) تحت کنترل سونوگرافی ترانس:
    • برای ضایعات واضح بدخیم یا خوش خیم نباید از ایمونوهیستوشیمی استفاده شود
    • در مواردی که از نظر کرامت (رفتار بیولوژیکی تومورها ؛ یعنی خوش خیم (خوش خیم) یا بدخیم (بدخیم)) نامشخص است: روشن سازی ایمونوهیستوشیمی با یک یا دو نشانگر سلول پایه ، احتمالاً با یک نشانگر مثبت سرطان پروستات (به عنوان مثال ، AMACR یا FASN)

تفسیر مقادیر PSA قبل از درمان

75-90٪ کل سرطان های پروستات با سطح PSA پاتولوژیک آشکار می شود. احتمال تشخیص سرطان پروستات:

  • PSA <4 ng / ml: 4-15٪.
  • PSA> 4 ng / ml و <10 ng / ml: 25٪.
  • PSA> 10 نانوگرم در میلی لیتر: 33-50

در حال حاضر ، علی رغم معاینه منفی رکتال دیجیتال (DRU ؛ معاینه از آن ، بالاتر از آستانه 4 نانوگرم در میلی لیتر) رکتوم (راست روده) و اندام های همسایه (به عنوان مثال ، پروستات) با a انگشت) ، توصیه می شود یک مشت پروستات انجام دهید بیوپسی (نمونه برداری از بافت پروستات). با این وجود ، این مقادیر به این معنی است که به خصوص در محدوده منطقه خاکستری بین 4 نانوگرم در میلی لیتر و 10 نانوگرم در میلی لیتر و معاینه منفی دیجیتال-رکتال ، منگنه پروستات بیوپسی در 75٪ موارد سرطان را نشان نمی دهد و به اصطلاح "به صورت رایگان" انجام می شود. بنابراین ، از طریق روش های مختلف ، تمایز بین بیماری پروستات خوش خیم (خوش خیم) و بدخیم (بدخیم) تلاش می شود تا با PSA افزایش یابد.

تفسیر مقدار PSA در سرطان پروستات راجعه یا متاستاتیک

  • پس از پروستاتکتومی رادیکال، سطح PSA تأیید شده در حداقل دو اندازه گیری> 0.2 نانوگرم در میلی لیتر عود بیوشیمیایی را شناسایی می کند.
  • پس از پرتو درمانی به تنهایی ، افزایش PSA> 2 ng / ml در حداقل دو اندازه گیری بالاتر از nadir PSA پس از مداخله نشانگر عود بیوشیمیایی است. confirm تأیید بیوپتیک عود بیوشیمیایی در بیماران پس از پرتو درمانی با گزینه عود محلی درمان باید جستجو کرد