ارکیت معمولاً با یک تصویر بالینی معمول ظاهر می شود.
اغلب ، ارکیت در ترکیب با اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم) و سپس اپیدیدیمورکیت نامیده می شود.
پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- وضعیت ادرار (آزمایش سریع برای: pH ، لکوسیتها، نیتریت ، پروتئین ، گلوکز خون) ، رسوب
- کشت ادرار (تشخیص پاتوژن و مقاومت در برابر مقاومت ، یعنی آزمایش مناسب آنتی بیوتیک ها برای حساسیت / مقاومت) ؛ جمع آوری از طریق جریان ادرار. [حاد اپیدیدیمیت: Enterobacterales؛ در پیدایش جنسی کلامیدیا trachomatis و Neisseria gonorrhoeae].
- باکتری شناسی (فرهنگی): انزال برای عوامل بیماری زا (هوازی بی هوازی) و مقاومت ، (در صورت لزوم ، از جمله گونوکوک و کلامیدیا (مواد مخصوص اسمیر) ، احتمالاً برای مایکوباکتریوم نیز).
- واکنش زنجیره ای پلیمراز از اولین جریان ادرار - برای آزمایش عفونت های مقاربتی.
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمی و پارامترهای آزمایشگاهی اجباری - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.
- تشخیص آنتی بادی اوریون
- سیفلیس سرولوژی (lues) ، در صورت لزوم.
- در صورت لزوم ، سرولوژی متفاوت (به عنوان مثال ، کلامیدیا trachomatis ، Neisseria gonorrhoeae).
- در صورت لزوم ، تشخیص بیولوژیکی مولکولی برای تشخیص پاتوژن.
- بیضه بیوپسی (نمونه برداری از بافت از بیضه) - برای تشخیص در فرآیندهای التهابی بدون علامت ؛ ناباروری (نشانگرهای خاصی برای تشخیص غیر تهاجمی هنوز در دسترس نیست).
