درمان آلودگی روده با انگل | انگلی در روده

درمان آلودگی روده با انگل

برای درمان انگلی ها در روده ها می توان از داروها ، داروهای طبیعی یا در موارد نادر از جراحی استفاده کرد. در صورت مشکوک به آلودگی به انگلهای روده ، باید با پزشک مشورت شود ، زیرا وی می تواند نوع انگلی را تعیین کند و بنابراین بهترین روش درمانی را آغاز کند. دارو بر علیه انگل ها موادی هستند که انگلی را از بین می برند یا از تکثیر آنها جلوگیری می کنند.

بسته به نوع انگلی ، از داروهای مختلفی استفاده می شود که با برخی از خصوصیات انگلی سازگار است. به عنوان یک درمان طبیعی علیه انگلی روده بزرگ همچنین می توان از آبیاری استفاده کرد. مواد طبیعی مانند روغن کرچک, آلوئه ورا, سیر، دانه های گریپ فروت و کدو تنبل دانه ها همچنین می توانند از درمان آلودگی به انگل حمایت کنند.

برخی از انگل ها مانند سگ یا روباه کرم، می تواند به "خوردن" خود از طریق دیواره روده در بافت ادامه دهد و بنابراین به اندام های دیگر مانند کبد. در مورد آلودگی سبک ، این مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند و می توان منتظر آن ماند. با این حال ، اگر کبد به قدری تحت تأثیر قرار گرفته که عملکرد آن محدود شده است ، ممکن است جراحی لازم باشد.

کدام داروها استفاده می شود؟

پسندیدن آنتی بیوتیک ها که علیه کار می کنند باکتری، داروهایی به نام ضد انگل وجود دارد که علیه انگلی استفاده می شود. از آنجا که انواع انگلهای روده ای استراتژی زنده ماندن متفاوتی دارند ، دارو باید با آلودگی مربوطه سازگار شود. برای کرم ها ، مانند کرم های نواری ، از داروهای آلبندازول ، مبندازول و پرازیکوآنتل به طور مکرر استفاده می شود.

از آنجا که این داروها عوارض جانبی زیادی دارند ، مصرف کورتیزول می تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه مفید باشد. پروتوزونها ، یعنی موجودات تک سلولی ، شبیه هستند باکتری. در اینجا داروهای مشابه مانند فورازولیدون و مترونیدازول نیز موثر هستند. دوز مربوطه داروها بسته به وزن بدن بیمار و شدت آلودگی تنظیم می شود.

انگلها در روده چقدر مسری هستند؟

احتمال انعقاد قرارداد انگلی در روده به شدت به سبک زندگی فردی بستگی دارد. اگر با مقدار کافی انگل تماس بگیرید ، آنها بسیار مسری هستند. بنابراین ، باید از شرایط بهداشتی مناسب اطمینان حاصل شود ، خصوصاً در کشورهایی که استانداردهای بهداشتی پایین هستند و میزان ابتلا به بیماری های انگلی در آنها زیاد است.

این شامل اجتناب از غذای آلوده و جوشاندن آب آشامیدنی است. اما نه تنها در چنین مناطقی بلکه در هرجای دیگر با شستن صحیح دست ها به خصوص بعد از توالت و قبل از غذا می توان از آلودگی به انگل جلوگیری کرد. علاوه بر این ، باید مراقب باشید که مستقیماً از کف جنگل غذا نخورید ، زیرا در برخی از حیوانات در مدفوع تخم های انگلی وجود دارد که روی توت نیز دیده می شود و بسیار عفونی است.

انگلهایی که در بافت زندگی می کنند نیز می توانند با خوردن گوشت ، تخم مرغ یا شیر خام آلوده شوند. از آنجا که حیواناتی که زیاد در طبیعت سفر می کنند و آلوده می شوند می توانند انگلی را نیز منتقل کنند ، باید به حیوانات خانگی دقت شود و کرم ها جستجو شود. همچنین با تماس نزدیک با سایر افراد آلوده به انگلی ، خطر عفونت زیاد است. بنابراین اگر عضوی آلوده باشد باید کل خانواده به خوبی بررسی شود.