تشخیص: آزمایشات
اگر بیمار علائم معمول مرتبط با اختلالات انعقادی را برای پزشک توصیف کند ، می توان آزمایشات مختلفی ترتیب داد. در هر صورت، خون باید گرفته شود و مورد بررسی قرار گیرد. تعداد پلاکت (ترومبوسیت) در خون سپس می توان تعیین کرد.
این یک مقدار استاندارد است که به طور معمول هر بار a بررسی می شود خون نمونه گرفته شده است. غالباً اختلال لخته شدن خون فقط به طور تصادفی در طی یک روال تشخیص داده می شود آزمایش خون. علاوه بر تعیین خون پلاکت، آزمایش های انعقادی ویژه ای نیز می تواند انجام شود.
در این زمینه ، INR مقدار ، PTT و PTZ تعیین می شود ، که در نهایت تا زمان ممکن با زمان انعقاد مطابقت دارد. این آزمایشات همچنین قبل از عمل یا سایر روش ها به صورت استاندارد انجام می شود. اگر انحراف رخ دهد ، این اولین نشانه از a است انعقاد خون اختلال ، اما علت دقیق آن هنوز به دلیل واضح بودن قابل تشخیص نیست.
بسته به اینکه کدام مقدار افزایش یافته باشد ، می توان علت را از قبل کاهش داد. برای اینکه دقیقاً مشخص شود کدام عامل انعقادی کمبود دارد یا اینکه آیا اختلال عملکردی در خون وجود دارد پلاکت، آزمایشات بیشتر خون باید در یک آزمایشگاه تخصصی انعقاد انجام شود. علاوه بر این ، باید یک آزمایش ژنتیکی برای نتیجه گیری در مورد یک بیماری مادرزادی انجام شود. گاهی اوقات مغز استخوان پنچر شدن همچنین اگر پزشک شک کند که تشکیل پلاکت در مغز استخوان مختل شده است ، ممکن است لازم باشد. این می تواند رخ دهد ، به عنوان مثال ، در زمینه سرطان خون ، a سرطان خون.
تمایل برای کودکان مبتلا به اختلالات لخته شدن خون
موجود انعقاد خون اختلال به معنای افزایش خطر ابتلا به ترومبوز خطر ابتلا به سقط جنین in سه ماهه اول of بارداری. این خصوصاً در مواردی وجود دارد که اختلال لخته شدن خون شناسایی نشده و بنابراین درمان نمی شود. حتی در شرایط عادی خطر ابتلا به ترومبوز به دلیل تغییرات هورمونی در طی افزایش می یابد بارداری.
اگر اختلال لخته شدن خون نیز وجود داشته باشد ، احتمال تشکیل لخته های کوچک خون در خون وجود دارد عروق از جفت حتی بالاتر است. لخته ها به این معنی است که جنین نمی توان به درستی تغذیه کرد و الف سقط جنین پیش خواهد آمد. اگر زنی قبلاً دو یا سه بار سقط کرده باشد ، الف اختلال لخته شدن خون در حدود یک چهارم موارد وجود دارد.
این اغلب جهش فاکتور V لیدن است. اگر قبلاً اختلال لخته شدن خون شناخته شده باشد ، ترومبوز پروفیلاکسی می تواند گرفته شود. برای زنان باردار ، به عنوان مثال ، هپارین مناسب است ، که باید روزانه تزریق شود. ماركومار كه در غیر این صورت به راحتی تجویز می شود ، نباید توسط زنان باردار مصرف شود زیرا ماده فعال می تواند از طریق جفت و می تواند منجر به ناهنجاری شود. ورزش و پوشیدن کافی جوراب های فشرده سازی به طور طبیعی خطر ترومبوز را کاهش می دهد.
