آرتروز شانه

معرفی

شانه آرتروز (omarthrosis) یکی از بیماری های شانه مربوط به سایش است. شانه آرتروز مشخص می شود غضروف مصرف در اصلی مفصل شانه. در مقابل زانو آرتروز و آرتروز مفصل ران، خیلی کمتر اتفاق می افتد. دلیل این امر این است که شانه مفصل تحمل کننده وزن نیست. سطوح مفصل غضروفی آن تحت فشارهای مشابه قرار نمی گیرند مفصل زانو or مفصل ران.

علائم آرتروز شانه چیست؟

La علائم آرتروز شانه معمولاً با شروع شانه شروع می شود درد پس از استرس طولانی مدت بر روی بازو. خستگی درد در مفصل شانه همچنان افزایش می یابد و ممکن است به بقیه بازو نیز تابش کند. علاوه بر این ، آرتروز شانه می تواند باعث افزایش شود درد در آغاز حرکت.

این به این دلیل است که کافی نیست مایع سینوویال هنوز در فضای مشترک ، یعنی بین استخوان ها که مفصل را تشکیل می دهند. مایع سینوویال مسئولیت اطمینان از اینکه استخوان ها در حین حرکت به آرامی از کنار یکدیگر سر بزنید و روی هم ساییده نشوید و بنابراین فرسوده شوید. همچنین تأمین می کند استخوان ها و غضروف با مواد مغذی مهم برای نگهداری و بازسازی.

در آغاز یک حرکت ، تشکیل مایع سینوویال فعال شده. بنابراین ، در ابتدا مایع مفصلی کمی بین استخوان ها وجود دارد. اگر اینها از قبل توسط آرتروز آسیب دیده باشند ، مالش به یکدیگر بسیار دردناک است و می تواند در تمام مدت حرکت ادامه یابد.

به همین دلیل به آن درد دائمی گفته می شود. در طول بیماری ، درد به طور فزاینده ای طولانی می شود و می تواند در هنگام استراحت و شب نیز رخ دهد. علاوه بر این ، آرتروز برجسته معمولاً با محدودیت حرکت همراه است.

علت آرتروز ساییدگی و پارگی است و نه التهاب. با این وجود ، آرتروز شانه موجود می تواند ملتهب شود. به این عنوان گفته می شود آرتروز فعال شده.

در اینجا ، علاوه بر درد ، علائمی مانند قرمزی ، تورم و گرم شدن آن وجود دارد مفصل شانه روی دادن. درد شایعترین علامت آرتروز شانه است. درد در ابتدا و انتهای یک بار بیشتر بروز می کند.

آنها می توانند نه تنها در خود شانه ، بلکه در قسمت های تحتانی بازو نیز بروز کنند. درد به ویژه در حین حرکاتی مانند گسترش بازو یا چرخش شدید است ، زیرا در این موارد استخوان ها بخصوص به یکدیگر فشار می آیند. حرکت محدود علامت آرتروز شانه پیشرفته است.

در مفصل ، سطح استخوان مجاور توسط یک لایه محافظ احاطه شده است غضروف. این لایه از غضروف ها در طی آرتروز بیشتر و بیشتر از بین می روند که باعث افزایش فشار بر استخوان می شود. این امر باعث ضخیم شدن استخوان زیر غضروف می شود تا ثابت بماند. با این حال ، افزایش تشکیل استخوان منجر به سفت شدن و محدود شدن حرکت می شود. این موارد به ویژه در چرخش های مفصل شانه و زمانی که بازو به سمت خارج گسترش می یابد ، مشهود است.