درمان
درمان به اقدامات فوری تقسیم می شود ، که باید منجر به تسکین سریع علائم و شکایات و درمان علی شود ، که باید مشکل اصلی ایجاد شده را از بین ببرد آب در ریه ها. در هر صورت ، بستری شدن در بیمارستان مهم است ، زیرا کمک پزشکی باید در همه موارد تضمین شود. اقدامات فوری شامل وضعیت نشستن بیمار ، با قرار گرفتن پاها در پایین (پاهای آویزان) است.
این باعث کاهش فشار هیدرواستاتیک در عروق، به ویژه شریان های ریوی ، که باید انتقال مایعات را به داخل بافت کاهش دهد. همچنین مهم است که بیمار را آرام کرده و لباس های تنگ و سایر اقدامات انجام شده را از بین ببرید تنفس آسان تر است. روحانیون مانند مورفین or دیازپام می تواند برای تسکین تجویز شود درد و بیمار را آرام کنید.
با این حال ، اگر تنفسی وجود دارد ، نباید این کار را انجام داد افسردگی (خیلی کند و ناکافی تنفس) علاوه بر این ، اکسیژن از طریق پروب بینی به بیمار تأمین می شود. در همان زمان ، ترشح و مایعات باید از طریق یک لوله استنشاق شود تا وضعیت به طور جدی بهبود یابد و ایجاد شود تنفس آسان تر است.
در موارد شدید ممکن است مجبور شود به طور موقت به بیمار تنفس مصنوعی داده شود. انتخاب علت درمانی به علت بیماری بستگی دارد. اگر آب در ریه ها به علت قلبی ایجاد شده است ، یعنی نارسایی قلبی ، برای کاهش بار موجود در آن باید داروهایی تجویز شود قلب.این شامل نیتروگلیسیرین or دیورتیک ها، به عنوان مثال فوروزماید.
دومی باعث دفع آب توسط کلیه ها می شود ، که باعث کاهش حجم جریان خون و تسکین جریان خون می شود قلب. اگر کلیه ها ضعیف و خون حجم و بار خیلی زیاد است ، دیالیز ("شستشوی خون") نشان داده شده است. اگر ماشه سموم یا آلرژی باشد ، اغلب کورتیکواستروئیدها تجویز می شوند.
دیالیز یک روش تهاجمی است که عمدتا در بیماران با نارسایی کلیوی برای "شستن" کل استفاده می شود خون حجم یک بار. دیالیز ماشین آلات همچنین می توانند به منظور تسکین ورم در قسمت های مختلف بدن ، آب را از بدن خارج کنند. با این حال ، از آنجا که فقط کل حجم مایعات در طی دیالیز درمانی کاهش می یابد و آب به طور خاص در یک نقطه خاص خارج نمی شود ، ممکن است اتفاق بیفتد که با وجود دیالیز ، ادم به اندازه کافی عقب نماند.
در این صورت ، باید چندین جلسه دیالیز صبر کرد و به بدن زمان داد تا حجم مایعات را دوباره توزیع کند. علاوه بر این ، دارو درمانی برای تخلیه باید در نظر گرفته شود و محدودیتی در میزان مایعات قابل نوشیدن ایجاد شود. اگر آب فقط در موجود باشد ریه شکاف ، الف پنچر شدن می تواند برای کاهش فشار انجام شود.
اگر آب وارد شده باشد ریه یا شکاف پلور ، اقدامات زیادی برای از بین بردن آن وجود دارد. یک چیز ، علت محرکی است که منجر شده است آب در ریه ها باید خاموش باشد از طرف دیگر ، می توان تولید ادرار را با داروی گرگرفتگی افزایش داد (دیورتیک ها).
به این ترتیب آب بیشتری به طور هم زمان از بدن خارج می شود. اگر این درمان برای چند روز انجام شود ، آب در ریه ها به آرامی کاهش می یابد. داروهای شسته شده را می توان از طریق تزریق به بیمار (خصوصاً اگر مقدار زیادی آب در ریه ها وجود داشته باشد) یا از طریق قرص (خصوصاً اگر مقدار کمی آب وجود داشته باشد) به بیمار داده شود.
اگر این اقدامات کافی نباشد و آب بیشتری به ریه ها یا شکاف پلور وارد شود ، باید اقدامات تهاجمی بیشتر و بیش از همه برای جلوگیری از افزایش بیش از حد آبیاری ریه ها انجام شود. اگر مایع در شکاف پلور جمع شود ، می توان از یک سوزن کوچک برای دسترسی به شکاف پلور استفاده کرد. سپس مایع از شکاف خارج می شود و می توان آن را جمع کرد.
به این نیز گفته می شود پنچری پلور. ناحیه ای که باید سوراخ شود ابتدا ضد عفونی شده و اطراف آن به صورت استریل پوشانده می شود. افیوژن پلور با استفاده از یک تشخیص داده می شود سونوگرافی دستگاه و دسترسی در این سایت قرار می گیرد.
این تا زمانی که مایعات کافی تخلیه نشود در جای خود باقی می ماند. در صورت عدم وجود مایعات در شکاف پلور ، بیمار معمولاً شروع به این کار می کند سرفه. موفقیت توسط یک تایید شده است اشعه ایکس. اگر آب کافی تخلیه نشده باشد ، ممکن است لازم باشد این کار را تکرار کنید پنچر شدن.
