التهاب کبد ، التهاب پارانشیم کبد ، هپاتیت ویروسی ، هپاتیت خود ایمنی ، هپاتیت سمی
تعریف
با هپاتیت پزشک درک می کند التهاب کبد، که می تواند توسط انواع تأثیرات مخرب سلول های کبدی مانند ایجاد شود ویروس ها، سموم ، فرآیندهای خود ایمنی ، داروها و دلایل جسمی. هپاتیتیدهای مختلف باعث می شود کبد تخریب سلول و مهاجرت سلولهای التهابی به کبد. علائم مشخصه می تواند بزرگ شدن آن باشد کبد با کپسول کبد درد و توسعه زردی (icterus) شدت علائم از شرایط خفیف ، تقریباً بدون علامت تا شایع متفاوت است کبد شکست.
طبقه بندی هپاتیت
هپاتیت را می توان به روش های مختلف تقسیم کرد:
- در ابتدا می توانید آنها را با توجه به پیشرفت آنها تقسیم کنید: هپاتیت حاد دوره کوتاهی را نشان می دهد (<6 ماه). هپاتیت مزمن سیر طولانی (> 6 ماه) دارد و طبق تعریف ، یک دوره دارد بافت همبند اسکار (رشته ای) بافت کبدی در معاینه بافت شناسی.
- طبقه بندی بر اساس علت (اتیولوژی ، پاتوژنز): هپاتیت عفونی: ویروسی (هپاتیت A، B ، C و غیره) هپاتیت سمی: هپاتیت مسموم با الکل ، هپاتیت ناشی از دارو ، هپاتیت ناشی از دارو و هپاتیت در مسمومیت هپاتیت خود ایمنی: AIH (هپاتیت خودایمن) ، PSC (کلانژیت اسکلروزان اولیه) ، PBC (سیروز اولیه ارزان) هموکروماتوز ارثی ، مادرزادی هپاتیت ، بیماری ویلسون ، کمبود α1-تریپسین ، التهاب گرانولوماتوز (سارکوئیدوز) هپاتیت جسمی: هپاتیت پس از تشعشع ، هپاتیت بعد از آسیب کبدی بیماری های خارج کبدی: هپاتیت احتقانی در نارسایی قلب ، هپاتیت در کبد چرب (استئو هپاتیت) ، التهاب مجاری صفراوی (کلانژیت)
- طبقه بندی براساس معیارهای بافت شناسی: هپاتیت حاد با افزایش سلولهای کوپفر ، تک سلول مشخص می شود نکروز، سلولهای کبدی متورم و نفوذ سلولهای التهابی. هپاتیت مزمن با زخم فیبری و از بین رفتن ساختار معمولی کبد مشخص می شود. در هپاتیت فولمینانت ، نکروزهای به اصطلاح پل زدن (محل تلاقی) (بافت مرده کبد) یافت می شود.
ویروس هپاتیت
ویروس شناسی ، علم ویروس ها، چندین پاتوژن هپاتیت را تشخیص می دهد. اینها از الفبای A تا E نامگذاری شده اند و ویژگیهای مختلفی دارند:
- هپاتیت A (HAV): انتقال مدفوع از راه دهان از طریق غذا / آب آلوده ، عمدتا در کشورهای در حال توسعه ، مناطق مدیترانه ای و مناطق گرمسیری. بدون وقایع نویسی
- هپاتیت B (HBV): انتقال از طریق مقاربت جنسی ، آسیب های سوزنی ، از مادر به نوزاد در هنگام تولد. دوره مزمن در 5٪ از عفونت ها امکان پذیر است
- هپاتیت C (HCV): مسیر انتقال در 40٪ موارد ناشناخته است ، انتقال از طریق آسیب های سوزنی ، تقسیم سوزن در معتادان به مواد مخدر ، هنگام تولد ، در حین رابطه جنسی. مزمن بودن در 50-85 of موارد ؛ البته عفونت اغلب بدون علائم
- هپاتیت D (HDV): انتقال از طریق مقاربت جنسی ، آسیب سوزن ، در هنگام تولد. عفونت فقط در ارتباط با عفونت هپاتیت B امکان پذیر است
- هپاتیت E (HEV): انتقال مدفوع از راه خوراکی ، از طریق غذا / آب آلوده. در زنان باردار ، دوره های جدی می تواند به طور قابل توجهی بیشتر رخ دهد و برای مادر و کودک تهدید کننده زندگی باشد. وقایع نگاری پس از پیوند اعضا ممکن است
دوره کمون به عنوان زمانی بین ورود پاتوژن به بدن و شروع بیماری مربوطه با اولین علائم تعریف می شود. دوره کمون a هپاتیت A بسته به منبع ، عفونت بین 14 تا 50 روز است.
دوره کمون a هپاتیت E عفونت نسبتاً طولانی است و بین 14 تا 70 روز است. این دو التهاب کبدی مسیر انتقال مشابه و همچنین مشخصات ویروسی مشابه فوق را نشان می دهد که در نهایت منجر به دوره کمون قابل مقایسه ای می شود. هپاتیت B می تواند یک دوره کمون از 1 تا 6 ماه داشته باشد ، همانطور که می تواند هپاتیت D، که مربوط به آن است.
La هپاتیت C حدود 8 هفته دوره کمون دارد. هپاتیت A است التهاب کبد ناشی از ویروس هپاتیت A. این رایج ترین شکل "هپاتیت حاد" است - حاد به این معنی است که در تمام مبتلایان پس از چند هفته ، در چند مورد پس از چند ماه بهبود می یابد و مزمن نمی شود. بیشتر مسافران تعطیلات در کشورهای جنوبی که شرایط بهداشتی نامناسبی دارند ، بعد از اینکه ویروس را از طریق آب آلوده یا غذای آلوده مصرف کردند ، به هپاتیت A مبتلا می شوند.
قبل از سفر برنامه ریزی شده ، مسافران تعطیلات باید از یک پزشک خانواده بپرسند که آیا واکسیناسیون هپاتیت A برای کشور مقصد توصیه می شود. هپاتیت A به طور معمول در طول یا اندکی پس از اقامت در خارج از کشور با علائمی یادآور می شود آنفولانزا و / یا مشکلات دستگاه گوارش. علائم هپاتیت A شامل خستگی ، درد اندام ، اغلب در ترکیب با از دست دادن اشتها, تهوع or درد در کبد
این علائم معمولاً حدود 1 هفته طول می کشد و می تواند توسط پزشک و بیمار به عنوان یک سرماخوردگی ساده تفسیر شود ، آنفولانزا یا عفونت گوارشی. در طی این بیماری ، رنگ آمیزی زرد چشم یا پوست ممکن است اتفاق بیفتد ، در نتیجه معمولاً اولین تغییر رنگ در چشم ایجاد می شود. علاوه بر این ، ادرار اغلب تیره و تاریک می شود خارش پوست سراسر.
در بسیاری از افراد ، به ویژه در کودکان ، هپاتیت A هیچ علائمی ایجاد نمی کند و بنابراین می تواند کاملاً مورد توجه قرار نگیرد. فقط به ندرت هپاتیت A به شدت پیشرفت می کند. غالباً بی ضرر است و پس از یک دوره کوتاه بیماری بدون عواقب بهبود می یابد.
مصونیت مادام العمر را پشت سر می گذارد. هپاتیت B توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می شود. این بیماری عمدتا از طریق علائم ناشی از آسیب به کبد بروز می کند ، اما همچنین می تواند اعضای دیگر مانند پوست یا مفاصل.
هپاتیت B معمولاً از طریق تماس های جنسی در کشورهایی که شیوع بالایی از عفونت دارند منتقل می شود ، اما همچنین می تواند با جذب مستقیم ویروس به ویروس منتقل شود. خون. به ویژه معتادان به مواد مخدر در اینجا با استفاده از سوزن های آلوده در معرض خطر هستند. انتقال از مادر به کودک قبل یا هنگام تولد نیز امکان پذیر است.
و انتقال هپاتیت B این ویروس در آفریقای مرکزی و چین. هپاتیت B شایعترین هپاتیت در سراسر جهان است. پس از عفونت با ویروس ، بیماری معمولاً طی چند هفته شیوع می یابد - در موارد استثنایی ، ممکن است شش ماه طول بکشد تا اولین علائم ظاهر شود.
با این حال ، در 2/3 از افراد آلوده ، ویروس هپاتیت B هیچ علائمی ایجاد نمی کند و کاملاً مورد توجه قرار نمی گیرد. ویروس از بدن دفع می شود و دیگر نمی تواند باعث بیماری شود. در صورت بروز علائم بیماری هپاتیت B ، بیماری معمولاً مانند هر نوع هپاتیت دیگر ایجاد می شود ویروس ها با آنفولانزامانند علائمی مانند خستگی و خستگی یا علائمی شبیه به عفونت گوارشی ، مانند تهوع, اسهال و از دست دادن اشتها.
پس از آن ، همانطور که برای بسیاری از بیماری های کبدی معمول است ، پوست و چشم ها می توانند زرد شوند. این زردی اغلب با خارش کل پوست و تیره شدن ادرار همراه است. در بخش کوچکی از کسانی که علائمی را نشان می دهند ، سیستم ایمنی بدن قادر به از بین بردن ویروس در بدن نیست.
به این حالت پایداری ویروس گفته می شود. ماندگاری ویروس می تواند بدون توجه و بدون علائم باقی بماند. افراد مبتلا از نظر ظاهری سالم هستند.
با این وجود ، در حدود 1/3 موارد باعث تحریک و ماندگاری می شود التهاب کبد، که در افراد مختلف متفاوت است. دومی به عنوان هپاتیت مزمن B شناخته می شود. پس از سالها ، این منجر می شود سیروز کبدی.
بافت کبد از بین می رود ، جایگزین می شود بافت همبند و کبد عملکرد خود را از دست می دهد. به طور متوسط، سیروز کبدی بعد از 10 سال در هر XNUMX بیمار یک نفر قابل تشخیص است. علاوه بر این ، کبد سرطان می تواند پس از سالها در کبد بیمار ایجاد شود.
یک علت درمانی که به ویروس حمله می کند معمولاً فقط در مواردی استفاده می شود که ویروس باعث هپاتیت مزمن B شود. از یک طرف ، داروها برای فعال سازی خود بیمار استفاده می شوند سیستم ایمنی بدناز طرف دیگر ، داروها برای سرکوب و مبارزه با خود ویروس استفاده می شوند. این داروها معمولاً حداقل برای نیم سال و در بعضی از بیماران مدت بیشتری تجویز می شوند.
در بیشتر موارد ، هپاتیت مزمن با داروهای موجود امروزه به طور کامل قابل درمان نیست. با این حال ، ویروس می تواند برای همیشه سرکوب شود تا حدی که بیماری های ثانویه - سیروز کبدی و کبد سرطان - می توان جلوگیری کرد. A. واکسیناسیون هپاتیت B امروزه برای هر کودک در آلمان توصیه می شود. هنگام پاسخ بسیار مطمئن در برابر عفونت محافظت می کند.
هپاتیت C التهاب کبد پس از انتقال و عفونت با ویروس هپاتیت C. در کشورهای غربی این ویروس معمولاً از طریق "سوزن زدن" وارد بدن می شود. این استفاده مکرر و به اشتراک گذاشتن یک سوزن برای تزریق دارو به یک است رگ.
به طور قابل توجهی کمتر ویروس از طریق غشای مخاطی منتقل می شود. انتقال از مادر به کودک قبل یا هنگام تولد نیز نقش دارد. ویروس در مناطقی از آفریقا شیوع بیشتری دارد.
در اروپا ، حداکثر 2٪ از کل افراد هستند هپاتیت C حامل ویروس عفونت با هپاتیت D ویروس فقط می تواند همزمان با عفونت هپاتیت B (عفونت همزمان) یا در افرادی که قبلاً ویروس هپاتیت B دارند ، رخ دهد. هپاتیت D ویروس بدون بخشهایی از ویروس هپاتیت B نمی تواند تولید مثل کند.
این بدان معنی است که یک واکسیناسیون موفق علیه هپاتیت B همچنین از هپاتیت D محافظت می کند ویروس هپاتیت C، ویروس معمولاً از طریق تزریق وریدی داروها با سوزن های آلوده منتقل می شود. اگر فردی به طور همزمان به هر دو ویروس آلوده شود ، هپاتیت ناشی از آن اغلب سیر شدیدی دارد. مبتلایان احساس بسیار شل شدن می کنند و کبد به شدت ملتهب است.
زردی چشم و پوست اغلب اتفاق می افتد. با این حال ، در 95 درصد موارد ، بیماری فقط به طور مختصر پیشرفت می کند و سپس به طور کامل بهبود می یابد. اگر بیماران هپاتیت B علاوه بر این به ویروس هپاتیت D آلوده شوند ، کبد اغلب با سرعت بیشتری آسیب می بیند.
پس از چند سال ، این می تواند منجر شود سیروز کبدی بدون درمان مناسب مانند هپاتیت A ، هپاتیت E التهاب کبد است که فقط چند هفته طول می کشد. توسط آن منتقل می شود هپاتیت E ویروس.
عوامل بیماری زا معمولاً توسط مسافران آسیا ، خاورمیانه یا آفریقای مرکزی و شمالی از طریق آب آشامیدنی آلوده بلعیده می شوند. با این حال ، در این کشورها ویروس پس از تماس با حیواناتی مانند خوک و گوسفند یا خوردن گوشت خام این حیوانات نیز می تواند وارد بدن شود. مانند هپاتیت A ، این بیماری به طور معمول با علائمی مانند پریشانی مانند آنفلوانزا و / یا دستگاه گوارش آغاز می شود.
به دنبال آن خستگی شدید و زردی چشم و پوست ایجاد می شود. به طور معمول بدون عواقب بهبود می یابد. یک مورد خاص زنان بارداری است که از هپاتیت E. رنج می برند. تا 20٪ موارد ، بیماری در اینجا به شدت پیشرفت می کند و با وجود درمان خوب در بیمارستان می تواند تهدید کننده زندگی باشد. بنابراین مسافران باردار توصیه می شوند در صورت بروز علائم فوق در اسرع وقت با پزشک مشورت کنند.
