واکسیناسیون علیه هپاتیت A
هپاتیت A یک بیماری التهابی است کبد ناشی از هپاتیت A ویروس (HAV). ویروس از طریق مدفوع از راه دهان منتقل می شود ، به این معنی که یا از طریق مواد غذایی آلوده به مدفوع یا از طریق عفونت اسمیر ، مثلاً از طریق دست ها منتقل می شود. امکان واکسیناسیون در برابر وجود دارد هپاتیت A.
در اصل ، دو روش مختلف برای واکسیناسیون وجود دارد: فعال یا غیرفعال. در واکسیناسیون فعال ، اجزای ویروسی به بدن تزریق می شود که در برابر آنها فعال می شود آنتی بادی. بدن می تواند این فرایند را "به خاطر بسپارد" ، این بدان معناست که در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس مناسب در تاریخ بعد ، بدن خیلی سریع واکنش نشان می دهد آنتی بادی که عفونت نمی تواند ایجاد شود.
در واکسیناسیون غیر فعال ، آنتی بادی در برابر هپاتیت یک ویروس مستقیماً تزریق می شود. از آنجا که بدن مجبور نیست خود آنتی بادی تولید کند ، با سرعت بیشتری در دسترس است ، اما این محافظت دائمی نیست زیرا بدن "آموخته" که خود آنتی بادی را تولید کند. واکسیناسیون فعال علیه هپاتیت A واکسن هپاتیت A خالص دو بار در فواصل 6 تا 12 ماهگی واکسینه می شود و سپس برای حدود 10 سال از ایمنی محافظت می کند.
با این حال ، ترکیب با هپاتیت B اکنون واکسن با استفاده از سه واکسیناسیون بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. واکسیناسیون از یک سالگی قابل انجام است. به طور کلی بسیار خوب تحمل می شود ، فقط در چند مورد خستگی ، شکایت در محل تزریق مانند قرمزی یا تب.
همچنین ترکیبی با واکسن علیه حصبه وجود دارد تب. واکسیناسیون غیرفعال فقط در موارد نادر ، مثلاً در زنان باردار (زیرا هنوز اثر واکسن فعال روی کودک متولد نشده مشخص نشده است) ، در صورت وجود حساسیت به اجزای واکسن فعال ، در افراد دارای نقص ایمنی یا بیمار مزمن اشخاص در اینجا این اثر فقط حدود 3 ماه طول می کشد ، اما می تواند برای نوزادان نیز اعمال شود.
- سفر به کشورهایی که خطر آلودگی زیادی دارند (به عنوان مثال آفریقا ، آمریکای مرکزی و جنوبی و منطقه مدیترانه) ،
- افزایش خطر عفونت ناشی از شغل (به عنوان مثال پرسنل پزشکی ، پرسنل پرستاری یا کارمندان در مهد کودک ها یا مراکز مراقبت های روزانه یا صنایع غذایی) یا
- مزمن کبد بیماران.
توینریکس® واکسنی است که از آن محافظت می کند کبد در برابر عفونت با هر دو هپاتیت A و هپاتیت B. هپاتیت A و B ناشی از ویروس ها، اما مسیرهای انتقال و دوره های مختلف بیماری دارند. در حالی که هپاتیت A عمدتا از طریق غذای آلوده مانند آب منتقل می شود ، هپاتیت B عمدتا از طریق مقاربت جنسی منتقل می شود ، اما عفونت از طریق آسیب های سوزنی یا انتقال در هنگام تولد نیز ممکن است.
