هپاتیت D

مترادف به معنای گسترده آن

التهاب کبد ، التهاب پارانشیم کبد ، هپاتیت ویروسی ، هپاتیت خود ایمنی ، هپاتیت سمی

تعریف

هپاتیت D یک است التهاب کبد ناشی از هپاتیت ویروس D (همچنین: ویروس هپاتیت دلتا ، HDV ، که قبلا به عنوان عامل دلتا شناخته می شد). با این حال ، این تنها در صورت ابتلا به عفونت خون امکان پذیر است هپاتیت ویروس B یا به طور همزمان یا قبلا رخ داده است. 5٪ از بیماران که به طور دائم به آنها آلوده شده اند هپاتیت B با ویروس هپاتیت D آلوده هستند.

ویروس هپاتیت D

ویروس هپاتیت D (HDV) به نوع بسیار کمیابی از ویروس تعلق دارد. این یک ویروس ناقص ("برهنه") است که ویروس نیز نامیده می شود. ویژگی خاص آن کمبود پاکت ویروسی است که برای اتصال به سلولهای خارجی و ورود ویروس به سلول میزبان مورد نیاز است.

بنابراین ، HDV از هپاتیت B ویروس (HBV) به عنوان یک کمک کننده بنابراین ، ویروس هپاتیت D فقط در حضور ویروس قادر به تکثیر است هپاتیت B ویروس. به آن متصل می شود پروتئین ها در پاکت HBV به نام HBsAg و از همین طریق از مسیر عفونت ویروس هپاتیت B استفاده می کند.

هنگامی که HDV مواد ژنتیکی خود (RNA = اسید ریبونوکلئیک) را به سلول میزبان تزریق کرد ، این سلول RNA خارجی را در متابولیسم خود ترکیب کرده و اکنون ویروس تولید می کند. پروتئین ها. پس از تشکیل تک تک اجزای ویروس ، آنها جمع شده و ویروس جدید از سلول خارج می شود ، سپس ویران می شود. بنابراین ، HDV که متابولیسم خاص خود را ندارد ، چند برابر می شود.

3 ژنوتیپ مختلف HDV وجود دارد ، یعنی 3 نوع مختلف RNA. در مناطق خاصی از جهان ، مانند مدیترانه ، رومانی ، خاورمیانه ، آفریقا یا منطقه آمازون ، بومی به اصطلاح هپاتیت D گاهی اوقات رخ می دهد. بیماری بومی تجمع دائمی یک بیماری در یک منطقه خاص است. وقوع پراکنده هپاتیت D در تمام قاره ها ، به ویژه در گروه های خطر ابتلا به هپاتیت B ، یعنی معتادان به مواد مخدر (داروهای داخل وریدی) ، توریست های جنسی ، هترو و همجنسگرایانی که شرکای جنسی متناوباً در حال تغییر دارند ، دیده می شود. خون حفظ می کند ، دیالیز بیماران ، پرسنل پزشکی و غیره

  • ژنوتیپ I در دنیای غرب ، تایوان و لبنان یافت می شود.
  • ژنوتیپ II در شرق آسیا و
  • ژنوتیپ III در آمریکای جنوبی.