هدف درمانی
بهبود علامت شناسی
توصیه های درمانی
- در صورت لزوم داروهای ضد افسردگی:
- انتخابی سروتونین بازدارنده های جذب مجدد (SSRI ها): پاروکستین, اسکلیتوپرام, سرترالین.
- انتخابی سروتونین نوراپی نفرین بازدارنده های جذب مجدد (SSNRI): ونلافاکسین.
- بازدارنده های مونوآمین اکسیداز: موکلوبمید
- در صورت لزوم ، کوتاه مدت ، یعنی 2-4 هفته (به دلیل خطر وابستگی): لورازپام, تمازپام (بنزودیازپین ها).
- استفاده از دارو فقط با استفاده همزمان می تواند به نتایج درمانی رضایت بخشی برسد روان درمانی.
- همچنین به بخش «بیشتر درمان".
یادداشتهای بعدی
- در یک متاآنالیز شبکه ، روشهای درمانی بعدی برای درمان اولیه در مقابل "گروه انتظار" ارائه شد:
- دارویی درمان: اثر قابل توجهی در مقایسه با گروه انتظار توسط انتخابی نشان داده شد سروتونین مهارکننده های جذب مجدد (SSRI ها ؛ شواهد بالاتری برای این شاخص در مقایسه با داروهای بعدی دارند) / سروتونین-نوراپی نفرین بازدارنده جذب مجدد (SNRI), بنزودیازپین هاو بازدارنده های MAO (فنل زین)
- درمان روان درمانی: اثر قابل توجهی در مقایسه با گروه انتظار توسط فرد رفتاری نشان داده شد درمان و گروه رفتار درمانی. در اینجا ، درمان درمانی فردی تأثیر بیشتری نسبت به گروه درمانی داشت.
- درمان ترکیبی: ترکیبی از دارویی و رفتار درمانی درمان در مقایسه با گروه انتظار ، اثر درمانی قابل توجهی را نشان داد.
نتیجه گیری: برای درمان اولیه بزرگسالان مبتلا به هراس اجتماعی، درمان نگهدارنده درمان فردی ، دارو با SSRI/SNRI و ترکیبی از هر دو برابر هستند.