MRI جمجمه - چه زمانی به ماده حاجب نیاز دارم؟
معاینه MRI از جمجمه در ابتدا همیشه بدون استفاده از ماده حاجب انجام می شود. در طی معاینه ، رادیولوژیست معاینه تصمیم می گیرد که بسته به مشکل و بیماری ، تزریق ماده حاجب از طریق دسترسی به کج بازو ضروری است یا مفید. سپس جلسه دوم تصویربرداری انجام می شود.
تجویز ماده حاجب به ویژه برای تصویربرداری بهتر از ساختارهای فعال متابولیکی (به عنوان مثال التهاب) با میزان بالا مناسب است خون عرضه. مقایسه بین تصاویر بدون و با ماده حاجب اجازه می دهد تا بین ضایعات تازه و قدیمی تمایز قائل شود ، به عنوان مثال در اسکلروز متعدد. علاوه بر این ، تجمع ماده حاجب برای فرد مشخص است مغز تومورها و متاستازها.
این کار تمایز بین آنها را آسان تر می کند. آقای آنژیوگرافی تصویربرداری جداگانه ای از عروق در منطقه سر با استفاده از ماده حاجب برای شناسایی تغییرات عروقی (به عنوان مثال تنگی ، آنوریسم) استفاده می شود.
چه زمانی می توانم بدون ماده حاجب کار کنم؟
تصویربرداری MRI از جمجمه در ابتدا همیشه بدون استفاده از ماده حاجب انجام می شود. در بعضی موارد ، این تصاویر از قبل قابل توجه هستند ، بسته به مشکل موجود ، به همین دلیل استفاده از ماده حاجب و تکرار روش تصویربرداری ضروری نیست. در بیمارانی که عدم تحمل ماده حاجب دارند یا در آنها ماده حاجب از طریق کلیه دفع نمی شود ، مانند اختلال عملکرد کلیه ، تجویز ماده حاجب مجاز نیست.
خطرات
پس از برداشتن تمام اشیاall و لباس های فلزی ، معمولاً خطری از نظر میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای بیمار وجود ندارد. در مطالعات انجام شده تاکنون ، هیچ عارضه جانبی برای انسان قابل اثبات نیست. بنابراین یک مطالعه می تواند به همان تعداد دلخواه تکرار شود و همچنین می تواند در کودکان و در موارد استثنایی در طول استفاده شود بارداری.
اگر بیمار نتواند همه اشیاall و لباس های فلزی را از بین ببرد (به عنوان مثال کاشت یا خال کوبی) ، پزشک معالج باید خطرات و مزایای معاینه را بسنجد. این خطر وجود دارد که اثر کاشت توسط میدان مغناطیسی لغو شود ، یا خال کوبی ها باعث گرم شدن پوست و حتی ایجاد سوختگی شوند. عوارض جانبی بیشتر ناشی از تجویز ماده حاجب است. حتی اگر بروز عوارض جانبی ناشی از ماده حاجب نادر باشد ، اختلالات احساس دما ، احساس سوزن سوزن شدن روی پوست ، سردرد, تهوع و ناراحتی عمومی امکان پذیر است. با این حال ، این علائم معمولاً بیش از چند ساعت طول نمی کشد ، زیرا ماده حاجب به سرعت از طریق کلیه دفع می شود.
تمام مقالات این مجموعه:
