رازیانه در اصل بومی مناطق مدیترانه بود. امروزه این گیاه در سراسر جهان به ویژه در اروپا ، مناطقی از آفریقا ، آمریکای جنوبی و آسیا کشت می شود. این دارو از کشور وارد می شود چین، مصر ، مجارستان ، بلغارستان و رومانی.
رازیانه: در داروهای گیاهی از چه مواردی استفاده می شود؟
In طب گیاهی، مردم از میوه های خشک شده (Foeniculi fructus) و اسانس حاصل از آنها (Foeniculi aetheroleum) استفاده می کنند.
رازیانه - ویژگی های معمولی
رازیانه یک گیاه چند ساله است که با شاخه های راست به ارتفاع 2 متر رشد می کند. برگهای نازک و شکلی کاملا شکاف خورده است. گلهای کوچک مایل به زرد در چترهای بزرگ دوتایی با اشعه های بیشتر نابرابر وجود دارد. این گیاه همچنین میوه های کوچک و دنده ای دارد.
زیرگونه الاغ یا فلفل رازیانه (Foeniculum ssp. piperitum) و رازیانه باغی (Foeniculum ssp. vulgare) از هم جدا می شوند.
رازیانه برای استفاده دارویی
مصرف دارویی عمدتا رازیانه باغی است که از دو گونه آن رازیانه تلخ (var. vulgare) و رازیانه شیرین (var. dulce) استفاده می شود.
میوه های رازیانه تقریباً 3-10 میلی متر طول و 3 میلی متر عرض دارند و به رنگ سبز مایل به زرد تا قهوه ای مایل به زرد هستند. اغلب ، مادگی شکسته از انتهای بالایی آویزان می شود. پنج برجسته ، مستقیم دنده روی هر میوه دیده می شود. به طور کلی ، میوه های رازیانه شیرین بسیار سبک تر است.
بو و مزه رازیانه
رازیانه تلخ کمی تندتر است بو از رازیانه شیرین طعم از رازیانه تلخ معطر ، تند ، کمی تند و تلخ و شیرین است ، در حالی که رازیانه شیرین فقط کمی تند و شیرین است. بخاطر خوشایند بودن طعم از رازیانه ، این گیاه به ویژه در اطفال مفید بوده است.
