بیماری های کیسه آمنیوتیک | کیسه آمنیوتیک

بیماری های کیسه آمنیوتیک

• کوریوآمونیونیت: کوریوآمنیونیت التهاب غشا am آمنیوتیک است. اغلب جفت نیز آلوده است. علت این بیماری اغلب یک است عفونت واژن با روده باکتری مانند E. coli یا عفونت ناشی از استرپتوکوک.

  La باکتری اگر التهاب شدید باشد و به موقع درمان نشود ، در نهایت می تواند در امتداد واژن افزایش یابد. اگر اشک های خوبی در وجود داشته باشد کیسه آمنیوتیک، آنها می توانند به آن نفوذ کرده و همچنین باعث عفونت با عواقب معمول جدی شوند. در موارد شدید ، کوریوآمنیونیت می تواند منجر به آن شود تولد زودرس.

  به ماه بستگی دارد بارداری، اگر هنوز قابل استفاده نباشد ، این می تواند برای کودک خطرناک باشد. التهاب می تواند باعث پارگی زودرس آن شود مثانه و زایمان زودرس علاوه بر این ، خطر ابتلا به سپسیس در کودک متولد نشده نیز وجود دارد مننژیت.

  علائم این بیماری شامل تب و احساس عمومی بیماری قلب ممکن است میزان مادر و نوزاد افزایش یابد و مادر احساس شل شدن و خستگی کند. رحم همچنین می تواند دردناک باشد.

  علاوه بر این ، مادر ممکن است بوی نامطبوع آن را مشاهده کند مایع آمنیوتیک یا مایع واژن در طی دوره عفونت. تشخیص را می توان با بررسی پارامترهای آزمایشگاهی انجام داد بلکه توسط آمنیوسنتز. ما برای معالجه بستری در بیمارستان را توصیه می کنیم تا روند عفونت از نزدیک کنترل شود و به سرعت با عوارض مقابله شود.

  علاوه بر این ، برای مبارزه با آنتی بیوتیک با طیف گسترده ای باید تجویز شود باکتری و پیشرفت التهاب را متوقف کنید. اگر معاینه دیجیتال واژن در بیمارانی که دچار پارگی زودرس می شوند ، به حداقل ممکن کاهش یابد ، می توان از کوریوآمونیونیت جلوگیری کرد. مثانه.

• پلی هیدرامنیون: در پلی هیدرامنیوس ، مقدار متوسط ​​بیش از مایع آمنیوتیک در کیسه آمنیوتیک. در حدود 1٪ از حاملگی ها رخ می دهد.

  علل آن بسیار متنوع است. افزایش شیوع در زنان باردار مبتلا مشاهده شد دیابت ملیتوس علاوه بر این ، اگر کودک متولد نشده در طول آن مقدار زیادی آب بنوشد ، آب افزایش یافته می تواند جمع شود بارداری.

  انواع سندرم ها اغلب در ارتباط با بیش از حد یافت شده اند مایع آمنیوتیک، از جمله قلب نقص یا سندرم داوناگر بعد از مدتی مایعات به خودی خود عقب نماند ، تسکین مایعات انجام می شود پنچر شدن لازم است ، که در آن کیسه آمنیوتیک با سوزن توخالی سوراخ می شود و از طریق کاتتر تخلیه می شود.

• Oligohydramnios: در الیگوهیدرامنیوس ، کاهش مایع آمنیوتیک به کمتر از 200 تا 500 میلی لیتر وجود دارد. در یک سوم آخر بارداری این در حدود 3 تا 5 درصد از کل بارداری ها رخ می دهد. چنین کاهش در مایع آمنیوتیک وجود دارد اگر رحم بسته به هفته حاملگی خیلی کوچک است.

  علاوه بر این ، کاهش حرکت کودک مشاهده شده است. در اینجا نیز علل می توانند چند برابر شوند. یکی از دلایل احتمالی کاهش تولید ادرار در کودک است کلیه اختلال است.

  درمان در ابتدا شامل جبران مقدار كاهش یافته مایعات با اطمینان از نوشیدن مقدار کافی مادر است. در صورت عدم موفقیت ، می توان مایع آمنیوتیک را از طریق کاتتر از طریق دیواره شکم با محلول شکر و نمک پر کرد. اگر این تزریق آمنیوتیک کافی و حتی عمومی نباشد شرط کودک بدتر می شود ، باید زایمان واژینال یا سزارین انجام شود تا از خطرات بیشتر برای کودک و مادر جلوگیری شود.