کمبود آهن در کودکان | کمبود آهن

کمبود آهن در کودکان

کمبود آهن همچنین یک علامت شایع کمبود در است کودکی. حدود یک از هر ده کودک حداقل علائم خفیف آن را نشان می دهند فقر آهن. از آنجایی که سلولها به ویژه در طی رشد به اکسیژن زیادی نیاز دارند ، در مراحل رشد نیز آهن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

علائم فقر آهن در کودکان شبیه علائم بزرگسالان است. بخصوص در کودکی و در دوره نوجوانی ، باید به تعادل توجه شود رژیم غذایی برای مقابله با کمبود آهن و جلوگیری از عواقب کمبود آن. به خصوص در دختران جوانی که گیاه خوار را دنبال می کنند رژیم غذایی، تأمین دارویی آهن ممکن است تا زمان تکمیل رشد ضروری باشد.

• اولین مرحله حساس برای a کودکی کمبود آهن در سال اول و دوم زندگی است. در این مدت کودک بسیار سریع رشد می کند و مغز توسعه در حال حرکت است. با این حال ، محتوای آهن شیر مادر پس از تولد بیشتر و بیشتر کاهش می یابد ، به طوری که کودکان در حدود شش ماهگی به غذای غنی از آهن اضافی وابسته می شوند.
• مرحله دوم افزایش آهن مورد نیاز با شروع بلوغ آغاز می شود. علاوه بر رشد سریع ، دختران همچنین اولین دوره قاعدگی خود را دارند و در نتیجه از دست دادن منظم آنها است خون، که بدن مجبور به جبران آن است.
• علائم اولیه آن معمولاً ریزش مو و شکنندگی ناخن های انگشت است
• بعداً ، رنگ پریدگی ، مشکلات تمرکز و خستگی به وقوع پیوستن.

کمبود آهن در گیاهخواران

یکی بین دو شکل مختلف آهن در مواد غذایی تمایز قائل می شود: آهن به اصطلاح haem ، که منحصراً در مواد غذایی از حیوانات حیوانی موجود است و آهن به اصطلاح غیر haem ، که نه تنها ، بلکه عمدتا در غذاهای گیاهی یافت می شود . آهن سجاف (مقید به حیوان) هموگلوبین) می تواند تا حد بیشتری توسط بدن انسان مورد استفاده قرار گیرد (فراهمی زیستی بالاتر) نسبت به آهن غیر سجاف ، یعنی آهن بیشتری می تواند به همان مقدار از بدن آهن آهن جذب شود. (Ovo-lacto-) گیاهخواران و گیاهخواران نیازهای آهن خود را بیشتر یا کاملاً با غذاهای گیاهی پوشش می دهند.

جدا از اینکه کمبود آهن غالباً با استعداد ژنتیکی یا علل دیگری همراه است ، غذای گیاهی / وگان لزوماً منجر به کمبود آهن نمی شود. بسیاری از غذاهای گیاهی ، مانند انواع مختلف دانه (ارزن ، گل مینا و غیره) ، کدو تنبل دانه ها ، دانه های کنجد ، عدس یا هلو حاوی مقادیر زیادی آهن هستند. استفاده ضعیف از این آهن را می توان از یک طرف با مقدار کاملاً بیشتری آهن تأمین شده جبران کرد ، از طرف دیگر با یک ترکیب متعادل و منطقی ترکیب می شود رژیم غذایی. به عنوان مثال ، مصرف همزمان ویتامین C (در بسیاری از میوه ها و سبزیجات) یا محصولات سویا تخمیر شده می تواند به میزان قابل توجهی آهن موجود در آهن غیر هم را افزایش دهد ، در حالی که فیتات ها (در پالس ها و غلات خام) ، چای ، قهوه ، شیر ، تخم مرغ و سویا پروتئین ها مانع جذب آهن می شود.