محصولات
پارابن ها در بسیاری از داروها ، مواد آرایشی و غذایی ، در میان سایر محصولات ، به عنوان مواد افزودنی یا مواد افزودنی غذایی یافت می شوند.
ساختار و خواص
پارابن ها هستند استر مشتقات اسید 4-هیدروکسی بنزوئیک (= اسید پارا-هیدروکسی بنزوئیک). آنها به صورت پودرهای سفید ، بی بو و بی مزه وجود دارند و به میزان کمی در آنها محلول هستند آب. آب حلالیت با طول زنجیره جانبی کاهش می یابد. پارابن های رایج مشتقات آلکیل مانند:
- متیل 4-هیدروکسی بنزوات (متیل پرابن).
- اتیل 4-هیدروکسی بنزوات (اتیل پارابن)
- پروپیل 4-هیدروکسی بنزوات (پروپیل پارابن)
پارابن ها به صورت مصنوعی تولید می شوند ، اما در طبیعت نیز وجود دارند. به دلیل حلالیت ضعیف در آب, نمک همچنین استفاده می شود
اثرات
پارابن ها دارند نگهدارنده خواص با طیف وسیع ضد میکروبی در برابر باکتری و قارچ ها آنها از دهه 1930 به عنوان مواد نگهدارنده برای جلوگیری از رشد میکروب و افزایش عمر محصول استفاده می شوند. از مخلوط پارابن های مختلف نیز به طور مکرر استفاده می شود.
مناطق برنامه
به عنوان یک نگهدارنده برای داروها ، غذاها و مواد آرایشی.
عوارض جانبی
پارابن ها توسط سازمان های نظارتی تأیید می شوند و به طور کلی ایمن و غیر خطرناک (GRAS) در نظر گرفته می شوند. با این حال ، آنها مواد بحث برانگیزی هستند که در ادبیات علمی متفاوت ارزیابی می شوند و از اعتبار خوبی در بین مصرف کنندگان برخوردار هستند. پارابن ها به شدت آتوکسیک هستند اما به طور بالقوه می توانند عوارض جانبی طولانی مدت ایجاد کنند. دو موضوع اصلی مهم عبارتند از:
- پارابن ها مواد حساسیت زای ضعیفی هستند و ممکن است باعث واکنش های آلرژیک مانند درماتیت تماسی آلرژیک در تعداد کمی از افراد از قبل آسیب دیده پوست یک عامل خطر محسوب می شود.
- این عوامل دارای اثرات استروژنی ضعیفی هستند و بنابراین می توانند به طور بالقوه به عنوان برهم زننده غدد درون ریز مثر باشند.
به دلیل این نگرانی ها ، محصولات فاقد پارابن مدتی است تولید شده و به همین ترتیب به بازار عرضه می شوند ("بدون پارابن"). به طور سنتی ، بدون پارابن ، به عنوان مثال ، لوازم آرایشی طبیعی و محصولات ارگانیک اصلی هستند.
