پس از پارگی روتاتور کاف، به عنوان مثال عضلات اطراف شانه پاره می شوند ، عملکرد و ثبات روتاتور کاف بطور قابل توجهی کاهش می یابد مفصل شانه بسیار لطیف است ، به لطف راهنمایی استخوانی کم. ثبات توسط عضلات اطراف فراهم می شود ، تاندون ها و رباط ها ، استخوان بازو در پریز آسیب ، پارگی / پارگی باعث از کار افتادن بازو می شود. در زیر یک راهنمای مختصر برای بهبودی است روتاتور کاف بعد از جراحی.
مراقبت پس از آن
یک مداخله فیزیوتراپی و در نتیجه پس از درمان پارگی روتاتور کاف همیشه به اصطلاح بستگی دارد التیام زخم مراحل - مکانیسم ترمیم خود بدن ما. سه مرحله اصلی (مرحله التهابی ، مرحله تکثیر و مرحله تلفیق) با فرآیندهای پیشرونده در زنجیره بهبود مشخص می شود. تصویری از این فرایندها ، آنچه در مراحل مربوطه مهم است ، آنچه ممکن است انجام شود و باید انجام شود و همچنین چه کارهایی بهتر است از آن اجتناب شود ، در زیر به روشی کوتاه و قابل فهم ارائه شده است.
بهبود زخم با مرحله التهابی ، از روز 0 تا حدود 5 روز آغاز می شود. محتویات: بافت از بین رفته است (توسط پارگی خود و همچنین با مداخله جراحی) ، عروق آسیب دیده اند ، خون جریان دارد ، علائم کلاسیک التهاب مانند تورم ، درد، گرم شدن بیش از حد ، قرمزی پوست و اختلال عملکرد رخ می دهد. سلولهای کمکی کار می کنند تا زخم را با یک بافت موقتی که به سرعت ایجاد می شود ببندند.
در اینجا ، اولین اقدام درمان ملایم است. برای خنثی کردن تورم ، بازوی خود را بالا ببرید ، کمی خنک شوید تا از ورم آن کم شود درد. در فیزیوتراپی ، روزانه لنف تخلیه برای از بین بردن تورم و بقایای سلول انجام می شود.
به تدریج ، شما با یک بسیج منفعلانه جزئی شروع خواهید کرد مفصل شانه و همچنین مجاور مفاصل، که بصورت خودکار بی حرکت خواهید شد. در مرحله دوم ، حدود روز 5-21 ، تمرکز بر روی تشکیل بافت جدید است. در اینجا انتقال الیاف جدید به چه مواردی مورد نیاز است بسیار مهم است.
زیرا اگر آنها فقط در وضعیت ملایم و آرام نگه داشته شوند ، با این وضعیت سازگار می شوند و چسبناک و بهم آمیخته می شوند. برای جلوگیری از این امر ، شانه باید به طور منظم منفعلانه و فعالانه به مفهوم فیزیولوژیکی خود حرکت کند و محرک ها باید در جهت تنش کششی (کنترل شده کشش) در حال حاضر عضلات را می توان به اندازه ایزومتری تقویت کرد.
به این ترتیب ، الیاف بافت جدید برای عملکرد بعدی خود به طور مطلوبی تراز می شوند. با این وجود ، مهم است که با احتیاط پیش بروید و هنوز فشار زیادی به بافت وارد نشود ، که به نوبه خود باعث بهبود روند بهبودی می شود. رمز ورود برای این مرحله عبارت است از: حرکت بدون فشار بیش از حد.
مرحله نهایی در التیام زخم برای بهبود کامل پارگی می تواند تا 360 روز طول بکشد. بافت انعطاف پذیرتر ، پایدارتر می شود. در اینجا شعار این است - فعال شوید.
هدف بازگشت به عملکرد ، قدرت و تحرک قدیمی است. MTT (پزشکی) آموزش درمانی) برای این کار مناسب است. تحت نظارت پرسنل واجد شرایط مانند درمانگران و پزشکان ، عضلات آسیب دیده با تمرینات هدفمند آموزش می بینند.
همانطور که در ابتدا ذکر شد ، هدف چرخان کاف این است که شانه را در مفصل خود قرار دهد. عضلات مرتبط و مسئول عبارتند از: M. teres minor ، M. subscapularis ، M. supraspinatus و M. infraspinatus. از طریق آموزشهای هدایت شده بصورت جداگانه در MTT ، استحکام با استفاده از تجهیزات ویژه ، از جمله موارد دیگر ، ساخته می شود و بنابراین اتصال به ثبات و عملکرد اصلی خود باز می گردد.
