چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟ | چگونه رفتار غیر طبیعی را در کودک تشخیص دهیم

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

رفتار کودکانه ، که والدین را بسیار نگران می کند ، در اصل همیشه نشانه مراجعه به پزشک است. با این حال ، روش درمانی و درمان پزشکی برای نوزادان در درجه اول در مورد بیماری های حاد مهم است ، که در ابتدا در علائم قبلی توضیح داده می شود. برای مشکلات رفتاری به همین ترتیب ، درمان پزشکی در ابتدای نوزادی ، احتمالاً در سن مدرسه نشان داده می شود.

آیا آزمایشاتی برای مشکلات رفتاری در نوزاد وجود دارد؟

حتی در کودکان بزرگتر ، تشخیص اختلال رفتاری بسیار دشوار است زیرا هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتوان آن را قطعی دانست. یکی از دلایل این امر این است که تعریف رفتار غیر عادی غالباً مبهم است و تنها زمانی می تواند تعیین شود که سایر علل احتمالی منتفی باشد. بنابراین ، حتی برای کودکان بزرگتر ، آزمایش روشنی وجود ندارد ، بلکه یک باتری آزمایشی وجود دارد که سو susp ظن رفتار غیرعادی را تأیید یا رد می کند.

در نتیجه ، چنین آزمایشی برای نوزادانی که رفتار آنها بیش از پیش تمایز نیافته و علائم احتمالی آنها حتی غیر مشخص است ، وجود ندارد. با این حال ، اگر سو of ظن در مشکلات رفتاری وجود داشته باشد ، از آزمایشات مربوط به رشد عمومی کودک استفاده می شود. با این حال ، اینها فقط اجازه می دهد بدون بررسی دقیق دلایل تاخیر ، در مورد بهزیستی کودک نتیجه گیری شود.

آیا پوکی استخوان کمک می کند؟

انواع امراض استخوانی، یک روش تشخیصی و درمانی دستی ، برای کودکان بزرگتر با مشکلات رفتاری ارائه می شود و همچنین می تواند برای نوزادان نیز اعمال شود. فواید این روش درمانی به وضوح ثابت نشده است. در اینجا ، قاعده کلی این است: خوب چیزی است که خوب است - بنابراین اگر کودک پس از درمان به وضوح بهتر باشد ، استئوپاتی مفید است مکمل برای تقریباً همه مشکلات به پزشکی متداول مراجعه کنید. با این حال ، جایگزین درمان توسط پزشک نیست.

خودم چیکار کنم؟

اکنون چندین بار گفته شده است که پزشک نه می تواند مشکلات رفتاری را به وضوح در نوزاد شناسایی کند و نه درمان کند. بنابراین اگر والدین متوجه شوند که فرزندشان خوب نیست چه کاری می توانند انجام دهند؟ مهمترین اصول در اینجا عشق ، صبر و درک است ، صرف نظر از اختلال روانی.

پس از همه ، مهمترین چیز این است که کودک احساس خوبی داشته باشد ، در غیر این صورت هر مشکل احتمالی بدتر می شود. والدین باتجربه ای که کودکانی را که دارای مشکلات رفتاری هستند تربیت می کنند می توانند کمک ویژه تری داشته باشند. به دلیل تعداد بالای کودکانی که مشکلات رفتاری از خود نشان می دهند ، تقریباً در هر حلقه از آشنایان می توان والدین مبتلا را مشاهده کرد.

اینترنت به وفور مجالس مربوط به این موضوع را ارائه می دهد و باید جدیت وب سایت بررسی شود. به عنوان مثال ، بعضی از نوزادان از یک برنامه روزمره کاملاً منظم بهره مند می شوند ، برخی دیگر از میزان توجه و فعالیت مخصوصاً بالایی برخوردار هستند ، اما بعضی دیگر از آنها به توجه بیش از حد عادت کرده اند و فقط وقتی احساس غفلت می کنند از نظر رفتاری مشهود می شوند. تبادل نظر با دیگران ایده هایی برای این امر فراهم می کند ، که سپس قابل آزمایش است. از این گذشته ، هیچ کس کودک و همچنین والدین خود را نمی شناسد.