گردش خارج از بدن کوچک (MECC)
این یک نسخه کوچک شده از قلب-ریه دستگاهی که عوارض جانبی کمتری دارد. از آنجا که استفاده از HLM خطرات زیادی را به همراه دارد ، محققان آن را بیشتر توسعه داده و سعی کردند مکانیزم کمتر تهاجمی و کم خطر پیدا کنند. با کاهش اندازه دستگاه ، سطح بدن خارجی که با گردش خون تماس می گیرد خون همچنین به حداقل می رسید ، بنابراین خطر پاسخ ایمنی را کاهش می دهد. حجم پر شدن سیستم MECC فقط 500 میلی لیتر است (قلب-ریه ماشین با خون انبار: بیش از 2000 میلی لیتر) ، که باعث کاهش حجم گلبول های قرمز خون می شود.
سیستم های MECC نیز کوچکتر و قابل حمل تر از هستند قلب-ریه ماشین آلات ، که تقریباً به اندازه یک میز تحریر هستند. MECC در درجه اول برای جراحی بای پس کرونر ساخته شده است ، زیرا این اکثر عملیات نیاز به سیستم های پشتیبانی خارج از بدن است. هپارین پوشش دستگاه باعث کاهش خطر ابتلا به خون لخته شدن
هپارین ماده ای است که خون را رقیق می کند و در گروه مواد فعال شناخته شده به عنوان ضد انعقاد خون قرار دارد. به طور خلاصه ، MECC یک فرم پیشرفته ، کوچک شده از است دستگاه قلب و ریه، که عمدتا در جراحی بای پس استفاده می شود. خطرات مختلف کاهش یافته و میزان عوارض کاهش یافته است.
تاریخچه
اولین استفاده از دستگاه قلب و ریه در سال 1937 توسط جان گیبون جراح آمریکایی بود. او موفق شد خون را از خون منحرف کند ونا کاوا وارد اکسیژن ساز می شود و سپس خون غنی از اکسیژن را به بیمار برمی گرداند. وی پس از بسیاری از ناکامی ها در 6 می 1953 موفق به جراحی بیمار با نقص تیغه دهلیزی شد.
برای مدت 26 دقیقه خون از طریق خون عبور داده شد دستگاه قلب و ریه در حالی که گیبون سوراخ بین دو اتاق دهلیزی را بست. جراحی وی برای کل زمینه جراحی قلب تشکیل دهنده و پیشگام تلقی می شود.
تمام مقالات این مجموعه:
